Choroba parkinsona: przyczyny i leczenie

Jest to tak zwana „choroba niedokończonego gestu”.

Pojawia się w wyniku strachu w stosunku do ruchu, który ma nastąpić. W trakcie wykonywania czynności, z jakiegoś powodu pojawia się duży lęk, przed skończeniem ruchu, być może w wyniku osądu: „chcę to zrobić, ale nie powinienem/nie mogę/nie potrafię” albo „chcę to zrobić i jednocześnie nie chcę”, itp.

Ta choroba jest typową dla starszych osób, często wywołaną sytuacją, gdy np. jedno z małżonków odchodzi i nie można mu pomóc. Przykładowo: ktoś mdleje i niesiemy szklankę wody, ale w chwili gdy ją donosimy mdlejącemu, ten umiera. Gest pozostaje niedokończony..
Tymczasem mózg wysyła nieskończoną ilość sygnałów do ciała, by pobudzić motorykę i tym samym dać szansę na dokończenie gestu, stąd pojawiające się drżenie ciała.

Paradoksalnie: choroba Parkinsona ujawnia się w fazie naprawczej, kiedy teoretycznie poradziliśmy sobie z konfliktem, który ją wywołał, jednak nie do końca. Nieuświadomiona przyczyna choroby może w sposób niekontrolowany pojawiać się w pamięci chorego i na nowo przywoływać chęć skończenia ruchu. Faza naprawcza nie zostaje ukończona, podczas gdy organizm na nowo wchodzi w fazę aktywną, która zaostrza objawy choroby. Zaczyna tworzyć się błędne koło.

Stąd trudność w całkowitym wyleczeniu choroby u osób starszych, ale jest to możliwe. Należy dotrzeć do sytuacji, która stała się konfliktem programującym chorobę i następnie pomóc w przejściu przez emocje, które temu wydarzeniu wtedy (!) towarzyszyły.

Uwolnienie starych emocji pozwala na złagodzenie objawów choroby, a niekiedy (co potwierdzono w praktyce dr R. G. Hamer’a czy dr G. Renaud) na całkowite wyleczenie.

Źródło: Kuźnia Zdrowia