Tematyce witaminy D poświęconych jest wiele artykułów na mojej stronie – Kefir 2010

Piszę o tym z tego powodu, ponieważ jest to tak samo ważna sprawa jak inne poruszane tutaj, priorytetowe tematy zdrowotne: toksyczność glutenu, szczepień itp.

Witamina D jest kluczowa do zachowania zdrowia, i kaprys historii naszej ludzkiej rasy zadecydował o tym, iż dostajemy tej witaminy zbyt małą ilość, żyjąc w klimacie gdzie słońce jest przez kilkadziesiąt dni w roku. Szczególnie dotyczy to miesięcy wrzesień – kwiecień. Wtedy też niedobory witaminy D są największe.

Jest faktem stwierdzonym naukowo, iż ludzie żyjący w klimacie o niskim nasłonecznieniu, częściej chorują na:
-depresję i inne choroby psychiki
-nowotwory
-przeziębienia i grypy (sezon wrzesień-kwiecień, czas o najmniejszym nasłonecznieniu)
-i wiele innych.

Pisałem w poprzednim felietonie (link tutaj), o tym, jak bardzo paranoiczne są oficjalne normy i zalecenia dawkowania witaminy D. Jeden z organów UE do niedawna zalecał przyjmowanie osobom dorosłym maksimum 100 mcg (= 4000 j.m.) witaminy D. Choć na suplementach i lekach z tą witaminą, nadal są oficjalne zalecenia: „maksymalna dawka dla osoby dorosłej to 5 mcg”. Tymczasem dawka 5 mcg nie pokrywa nawet ułamka dobowego zapotrzebowania osoby dorosłej! O czym przekonacie się z artykułu skopiowanego przeze mnie, poniżej.

Autor powyższego wstępu: Jarek Kefir

A teraz zapraszam do przeczytania artykułu właściwego:

Właściwe dawkowanie witaminy D

Cytuję: „Witamina D jest generalnie dobrze tolerowana w zalecanych dawkach. Instytut Medyczny (Institute of Medicine (IOM)) 30 listopada 2010 roku opublikował raport zalecający górne dawki przyjmowania witaminy D w wysokości 3.000 IU dla osób poniżej 9 lat, i 4.000 IU dla osób powyżej 9 lat. Wg tego instytutu zalecane górne dawki są:

• 1.000 IU w wieku 0-6 miesięcy;

• 1.500 IU w wieku 7-12 miesięcy;

• 3.000 IU w wieku 4-8 lat;

• 4.000 IU w wieku powyżej 9 lat;

W oparciu brak obserwowanych efektów ubocznych kliniczny raport sugeruje przyjmowanie 250 mikrogramów (10.000 IU) witaminy D3 dziennie jako górną granicę normy.

Nadmiar witaminy D może spowodować wzrost ryzyka of falls or fractures. Inne prawdopodobne działania uboczne przy nadmiarze to infekcje układu moczowego, zmniejszony apetyt, utrata wagi, hiperkalcemia, hiperkalcuria, hiperwitaminoza D, podwyższone poziomy kretyniny, problemy żołądkowo-jelitowe, zwiększone ryzyko raka.

Toksyczność witaminy D może objawiać się w regularnym za dużym jej przyjmowaniu może doprowadzić do hiperkalcemii i hiperkalcurii. Ostrożne muszą być osoby cierpiące na hiperparathyrodoizm (nadczynność przytarczycy), choroby nerek, sarkoidozę, gruźlicę, histoplazmozę (przykładowe choroby immunologiczne). Chroniczna hiperkalcemia może doprowadzić do poważnych grożących życiu komplikacji i powinna być leczona przez lekarza. Wczesne symptomy hiperkalcemii to nudności, wymioty, anoreksja (utrata wagi lub apetytu),poliuria, polidipsia (nadmierne pragnienie), słabość, zmęczenie, senność, ból głowy, suchość w ustach, metaliczny posmak, zawroty głowy, dzwonienie w uszach oraz ataksja (niestabilność). Niekiedy funkcje nerek mogą zostać zaburzone i może dojść do metastatycznego odkładania się wapnia w organizmie szczególnie w nerkach. Leczenie polega na przerwaniu podawania witaminy D lub wapnia i zmniejszeniu poziomów wapnia pod ścisłym nazdorem lekarskim, oraz częste monitorowanie poziomów wapnia. Może być konieczne zakwaszenie moczu i podanie kortykosteroidów.

Witamina D może obniżać poziom cukru we krwi. Uważać powinni pacjenci z cukrzycą lub hipoglikemią oraz biorący medykamenty, zioła lub suplementy wpływające na poziom cukru we krwi. Poziom glukozy we krwi powinien być monitorowany przez profesjonalny personel medyczny. W razie potrzeby należy stosować odpowiednie lekarstwa.

Witamina D może powodować niskie ciśnienie krwi.

Uważać powinni pacjenci z chorobą wątroby, ponieważ witamina D jest metabolizowana w wątrobie.

Witamina D może podnosić poziom wapnia, dlatego uważać powinni pacjenci z hiperparathyroidozą, chorobą nerek, arteriosklerozą, hiperkalcemią.

Ostrożność powinni zachować pacjenci z zaburzeniami ziarniniakowymi (rodzaj choroby immunologicznej).

Witaminy D powinny unikać osoby ze stwierdzoną alergią/nadwrażliwością na nią, jej analogi i pochodne.

Wiele kobiet w ciąży na całym świecie mają niedobór witaminy D. Zalecana dawka dla ciężarnych jest taka sama jak dla innych dorosłych. Większość prenatalnych witamin dostarcza 400 IU dziennie witaminy D w postaci cholekalcyferolu. Niektórzy specjaliści sugerują, że wymagania w czasie ciąży mogą być większe niż te dawki, w szczególności w rejonach mniej nasłonecznionych. Czynniki ryzyka niedoborów w czasie ciąży to ciemniejsza karnacja, używanie kremów z filtrem, ubranie, szerokość geograficzna, pora roku, otyłość, rasa, etniczność, małe przyjmowanie witaminy D w diecie (mleko). Niedobór witaminy D może prowadzić do zaburzeń u matki i u dziecka. U matek, które otrzymują witaminę D w suplementach i karmią piersią, może dojść do ryzyka infekcji układu moczowego, w szczególności w pierwszych 3 miesiącach.

Witamina D prawie nie występuje w mleku matki i aby uniknąć ryzyka niedoborów i krzywicy u dzieci karmionych piersią suplementacja jest niezbędna.

Poniższe dawki są oparte na publikacjach naukowych, badaniach i doświadczeniach lub opinii specjalistów. Wiele ziół i suplementów nie zostało jeszcze dokładnie przebadane i bezpieczeństwo i efektywność ich działania może nie być udowodniona. Suplementy mogą różnić się składem w zależności od producenta. Poniższych dawek nie należy stosować do wszystkich produktów. Należy zawsze czytać etykietę i porozmawiać z wykwalifikowanym specjalistą przed rozpoczęciem terapii.

Dorośli (18 lat i więcej)

Witamina D jest w składzie większości multiwitamin, zwykle w dawkach od 50 IU do 1000 IU, jako kapsułki, tabletki i w płynie. Od 2000 roku pojawiły się różnice odnośnie korzyści płynących z witaminy D i ile tej witaminy należy przyjmować. Badania bezpieczeństwa wskazują, że górna granica dziennej dawki witaminy D wynosi 250 mikrogramów (10.000 IU). Instytut Medyczny (Institute of Medicine (IOM)) opublikował i zmodyfikowała Dzienne Zalecane Dawki (Dietary Reference Intakes (DRIs). Nowe dzienne dawki RDA ustalone w 2010 bazują na wieku i wynoszą:

• od 1 roku do 70 lat 600 IU dziennie;

• od 71 lat 800 IU dziennie;

• ciężarne i karmiące kobiety 600 IU dziennie.

IOM zaleca, że poziom 25(OH)D w serum powinien wynosić 20ng/mL (= 50 nmol/L), a poziom > 50ng/mL (= 125 nmol/L) może powodować potencjalne efekty uboczne. Poziom ten można uzyskać przez codzienną ekspozycję na światło słoneczne.

W przypadku niedoborów należy przyjmować dziennie przynajmniej 1.000 IU (25 mikrogramów) witaminy D (lub 8.400 IU witaminy D3 tygodniowo). Inne dawkowanie to 50.000 IU dziennie przez 6 tygodni, 300.000 IU doustnie 3 razy w roku, 800 IU dziennie razem z wapniem, 400 IU dziennie, i 300,000 IU co 3 miesiące. 300,000 IU witaminy D podaje się domięśniowo jako dawka uderzeniowa witaminy D2 lub D3 trzy razy w roku; 600.000 IU (15 mg) witaminy D jako pojedynczy zastrzyk.

• osteomalacja wywołana lekami przeciwnapadowymi – 2.000 IU witaminy D2 dziennie doustnie plus 390 mg mleczanu wapnia dziennie przez 3 miesiące;

• ochrona przed rakiem – 1.000 IU wit. D doustnie codziennie;

• choroby krążenia – 1.000 IU wit. D dziennie przez miesiąc; inne dawki to 528 wit. D2 lub D3 dziennie

• lepsza percepcja – 528 IU wit. D2 lub D3 doustnie dziennie;

• cukrzyca typ 2 – 400 – 5.714 IU wit. D dziennie doustnie (z albo bez wapnia) przez 2 miesiące do 7 lat;

• zapobieganie upadkom – ponad 200 – 1.200 IU wit. D dziennie doustnie;

• zapobieganie złamaniom – 400 – 1.100 IU wit. D dziennie doustnie; 100.000 IU wit.D dziennie doustnie co 4 miesiące przez 36 miesięcy; 10 mg wit. D3 dziennie dosutnie przez 24 miesiące; 300.000 IU wit. D2 domięśniowo co 12 miesięcy przez 36 miesięcy;

• nadciśnienie – 400-8.571 IU wit.D dziennie doustnie (z albo bez wapnia) przez różny czas

• hipokalcemia – 0,25 mcg kalcitrolu dziennie doustnie, dawkowanie można zwiększyć o 0,25 mcg dziennie w odstępach 4-8 tygodniowych

• hipoparathyroidoza – dihydrotachysterol przyjmowany doustnie w początkowej dawce 750 mcg (0,75 mg) do 2,5 mg dziennie przez kilka dni. Należy utrzymać dawkę 0,2-1 mg dziennie doustnie. Ergokalcyferol może być podawany doustnie pw dawce 50.000 – 200.000 IU dziennie wraz z 4 g mleczanu wapnia 6 razy dziennie.

• Immunomodulacja – 40 IU wit. D3 dziennie przez 20 lat; 100.000 IU wit. D3 co 2 miesiące przez 12 miesięcy; 10.000 IU wit. D3 dziennie;

• zaburzenia nastroju, depresja, sezonowe pogorszenie nastroju – 400-800 IU dziennie lub 100.000 IU tygodniowo doustnie przez miesiąc. Otyli pacjencie 20.000-40.000 IU wit. D tygodniowo przez rok;

• stwardnienie rozsiane – 10.000 IU dziennie doustnie przez 12 tygodni. Inne doustne dawki wit. D to 5.000 IU dziennie (w formie tranu), cotygodniowe zwiększanie dawki wit. D3 (700 mcg tygodniowo, do 7.000 mcg tygodniowo) plus 1.200 mg wapnia;

• słabość mięśni, ból mięśni – 100.000 IU kalciferolu dziennie doustnie przez 12 miesięcy u pacjentów z reumatoidalnym artretyzmem;

• osteoporoza – do 5.714 IU wit. D3 lub 10.000 IU wit. D2 dziennie dosustnie; do 200.000 IU co 2 miesiące przez pół roku lub do 100.000 IU co tydzień;

• infekcje pasożytnicze – 40 IU wit. D dziennie doustnie przez 5 dni;

• dla zdrowia fizycznego w podeszłym – 400 IU wit. D plub 800 mg wapnia dziennie doustnie; 8.400 IU wit. D3 co tydzień doustnie przez 16 tygodni;

• łuszczyca – analog wit. D kalcipotriene stosowany w miejscu problemu 2 razy dziennie;

• infekcje dróg oddechowych – 2.000 IU na kg masy ciała doustnie przez 3 dni;

• reumatoidalny artretyzm – 50. 000 IU wit. D co tydzień doustnie przez 12 tygodni;

• starcze brodawki – analog witaminy D w postaci maści nakładany na skórę przez 12 miesięcy;

• gruźlica – pojedyncza dawka 10.000 IU wit. D2 doustnie;

• infekcje wirusowe – 800 IU wit. D dziennie doustnie przez 2 lata, następnie 2.000 IU wit. D przez 12 miesięcy;

• bielactwo nabyte – maść z kalcipotrienem używana na skórę 2 razy dziennie.

Dzieci (poniżej 18 lat)

Od 2000 istnieje wiele rozbieżności dotyczących korzyści z suplementowania witaminą D i ilości przyjmowanych dawek. Instytut Medyczny (IOM) zrewidował i uaktualnił dietetyczny indeks (DRIs). W 2008 roku Amerykańska Akademia Pediatryczna (AAP) zwiększyła zalecaną dzienną dawkę witaminy D dla niemowląt, dzieci i dorosłych do 400 IU. Tylko niemowlęta karmione piersią, które zjadają mniej niż 1 l mleka sztucznego z dodatkiem witaminy D będą prawdopodobnie potrzebować suplementacji, by osiągnąć dawkę 400 IU dziennie. Jednak AAP zaleca, by dzieci nie znajdowały się bezpośrednio na słońce, co może spowodować ryzyko niedoboru witaminy D. IOM uważa, że istnieją silne dowody na to, że witamina D i wapń wspierają budowę kości, ale twierdzi, że brak ich na to, że witamina wspomaga inne stany zdrowia.

• Krzywica może być leczona stopniowo przez kilka miesięcy, lub pojedynczą dawką. W oparciu o próby kliniczne pojedyncza dawka wynosi 600.000 IU witaminy D3 dustnie co jest porównywalne z 20.000 IU witaminy D3 dziennie przez 30 dni. Stopniowe dawkowanie może wynosić 125-250 mcg (5.000-10.000 IU) dziennie przez 2-3 miesiące, aż do wyzdrowienia oraz fosfataza alkaliczna jest w normie. Pojedyncze dawkowanie może wynieść 15.000 mcg (600.000 IU) witaminy D, doustnie podzielonej na 4 – 6 dawki . Zastrzyk domięśniowy jest również alternatywą dla pojedynczej dawki. Niektórzy apecjaliści sugerują dawki większe niż 12.000 do 500.000 IU dziennie przy uporczywej krzywicy.

• Osteomalacja wywołana lekami preciwnapadowymi – 2.000 IU wit. D2 dziennie doustnie plus 500 mg wapnia przez 3 miesiące;

• uzupełnienie niedoborów – 2,5 mg wit. D dziennie przez 3 miesiące;

• gruźlica – 1.000 IU wit. D dziennie doustnie w połączeniu ze standardowym leczeniem;

• cukrzyca typ 1 – 2.000 IU wit. D dziennie doustnie przez 1 rok zmniejsza ryzyko zachorowania na cukrzycę typ 1;

• infekcje wirusowe – 60.000 IU doustnie co tydzień przez 6 tygodni.

Witaminę D wyraża się w tabelach żywieniowych w mikrogramach [µg] lub Jednostkach Międzynarodowych [I.U.]

1 Jednostka Międzynarodowa [I.U.] = 0,025 [µg]

Witamina D lepiej się wchłania wraz z witaminą A, witaminą C, witaminą E, wapniem, fosforem, niezbędnymi nienasyconymi kwasami tłuszczowymi i światłem słonecznym. Alkohol, środki przeczyszczające, kortykosterydy wpływają na pogorszenie wchłaniania tej witaminy”
koniec cytatu.

Źródła:

Fundacja Powrót do Marzeń (PDM): http://pdm.org.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=65&Itemid=112

http://witaminy.eu.interia.pl/witamina_d.htm

http://www.mayoclinic.com/health/vitamin-d/NS_patient-vitamind/DSECTION=dosing