Dojrzewanie i socjalizacja to proces wchodzenia do mentalnego grobu

Zapraszam dziś do przeczytania krótkiego tekstu autorstwa Osho o tym, jakie są różnice w postrzeganiu świata przez dziecko, a jakie przez dorosłego.

Zauważyłem to jakiś czas temu. Poobserwujcie ufne i radosne zachowanie szczeniaka i małego psa, ze stadnym i agresywnym zachowaniem psa dorosłego. Czyż z tym samym nie mamy do czynienia u ludzi? Proces socjalizacji, wychowania, dojrzewania, wymusza na nas patrzenie na świat pod kątem wzorców, które już ktoś kiedyś zaprogramował. A więc wymusza na nas okrojenie naszego postrzegania świata i patrzenia na ten świat poprzez schematy.

Proces wychowawczy to nic innego, jak dostarczanie schematów. Mogą być one albo dobre, albo złe. Można zaprogramować dziecku schemat kreatywnego myślenia, sprawdzania wszystkiego w praktyce, poddawania wszystkiego analizie, wątpliwościom i twórczej krytyce.

Ale można również zaprogramować dziecku schematy zupełnie odmienne. Schematy strachu przed myśleniem, wierzenia na słowo – w religie, ideologie i modele światopoglądowe, bez sprawdzania czy działają w praktyce. Schematy strachu przed analizowaniem, przed powszechnie ośmieszanym „filozofowaniem” („nie filozuj”). Schematy uczenia dzieci bezproduktywnego i toksycznego krytykanctwa, zamiast uczenia ich konstruktywnej krytyki i analizy.

I to się dzieje! Ta niesłychana zbrodnia, ta globalna lobotomia ludzkich umysłów, dzieje się każdego dnia, u ogromnej większości rodzin na tym świecie. Na tym korzystają: władze, religie, korporacje, partie polityczne, nauka. Czyli wzajemnie wspierająca się, i tylko pozornie skonfliktowana, ośmiornica władzy.

Jest dużo prawdy w słowach: „patologia płodzi patologię”. Ja nie chcę tak radykalnie kategoryzować. Zmodyfikowałbym nieco to powiedzenie: „od pokoleń jedno nieszczęśliwe pokolenie płodzi kolejne nieszczęśliwe pokolenie”.

Ktoś nam przekazał pewne wzorce, modele zachowań i reakcji, schematy myślenia. My w to uwierzyliśmy i wzięliśmy za dobrą monetę. Jaki jest tego rezultat? Każdy widzi – wojny, rzezie, cierpienie, wyzysk, niesprawiedliwość, zło, nienawiść, podziały. Może cały świat się po prostu myli? Może wszystko jest jednym wielkim kłamstwem?

Jarek Kefir

Każdy człowiek jest bardziej podobny do buddy jako dziecko..

Cytuję: „W przyrodzie jest zazwyczaj tak, że najpierw widać kokon, który pęka, a potem pojawia się motyl. W wypadku ludzkiego umysłu od zawsze kolejność wydaje się odwrotna – człowiek rodzi się jako motyl, a potem otacza się kokonem.

Każdy człowiek jest bardziej podobny do buddy jako dziecko, później to podobieństwo maleje. Spójrz na dziecko, spójrz na jego oczy, są bardziej podobne do oczu buddy niż oczy jakiegokolwiek dorosłego. Sposób w jaki siedzi, w jaki się porusza – wdzięk, piękno, życie chwilą – są piękne.

Nawet jego złość jest piękna. Jest w tej złości całym sobą, a gdy coś jest całkowite, to jest piękne. Przyjrzyj się dziecku, które w złości skacze i krzyczy. Patrz tylko! Nie zajmuj się sobą ani tym, że dziecko ci przeszkadza. Przyglądaj się zjawisku. Złość jest piękna – bo dziecko jest w niej całkowicie zanurzone. J e s t złością, i to tak autentycznie, że nic nie pozostaje niedokończone. Nie powstrzymuje się, wchodzi w złość całym sobą i staje się złością.

Przyjrzyj się dziecku, które cię kocha. Kiedy cię wita, kiedy podchodzi do ciebie, jest jak budda.

Ale już wkrótce pomożesz mu i społeczeństwo też mu pomoże wejść w kokon, w którym już umrze.
Zaraz po wyjściu z kołyski wchodzimy do grobu. Nikomu nie wolno być naturalnym, narzucana jest nam patologia. Jesteś zamykany w klatce, więziony w martwym schemacie. Twoja spontaniczna natura cierpi, a ty nie możesz się z tego schematu wydostać. Właśnie dlatego jest tyle patologii. Stworzył ją człowiek.” (Autor: Osho)

.

Czy wiesz, że tylko jedna na 4000 osób odwiedzających moją stronę wspiera jej istnienie finansowo, poprzez darowiznę? Dzięki dobrowolnym darowiznom mogę utrzymać stronę, jak i docierać z demaskacjami i ukrywaną wiedzą do setek tysięcy ludzi. Wesprzyj moje publikacje, jak je lubisz. Byt wolnych mediów jest teraz ciężki i od dobrej woli Czytelników zależy ich istnienie:

Na konto bankowe:
Dla: Jarosław Adam
Numer konta: 16 1020 4795 0000 9102 0139 6282
Tytułem: Darowizna

Wpłacającym z zagranicy potrzebne są także te dane:
Kod BIC (Swift): BPKOPLPW
IBAN: PL16102047950000910201396282

Na Pay Pal: Kliknij poniższy obrazek: