Spróbuję to przeanalizować na własnym przykładzie.. Może da Ci to pewne wytchnienie.
Gdybym żył nieświadomie, według programu wgranego nam domyślnie.. To:
1️⃣ Kupowałbym nowe, markowe ciuchy, tak, jak nastolatki, zamiast kupić bardzo podobne w tych lepszych lumpeksach za grosze. Pożerałoby to duża część moich dochodów i czasami brakowałoby na moje pasje.
2️⃣ Miałbym dzieci w tzw. „głupim wieku” 10 do 15 lat, które mówiłyby mi, że mnie nienawidzą, bo nie kupuje im plecaków Vansa, ciuchów Adidasa i Nike, czy smartfonów za milion monet. Zaś moja żona straciłaby mną zupełnie zainteresowanie, przenosząc 200% zaangażowania i uwagi na dzieci. Żylibyśmy w typowym polskim piekiełku.
Ludzie zawsze będą przekraczać Twoje granice i próbować Cię zdominować. Choćby dla rozrywki czy z powodu zwykłej nudy. Taka jest ich natura, tak, jak naturą bydlęcia jest warczeć i kąsać. Możesz sobie z tym radzić na trzy sposoby. Ujarzmij ich, albo naucz się to pokornie znosić, podporządkowując się im, lub też odsuń się od nich. W pierwszym przypadku oznacza to ciągłą walkę, w drugim – ciągłe upokorzenie, a w trzecim – byt samotnika.
Żywot niektórych ludzi (Tak naprawdę 80% ludzi na Ziemi – Afryka, Azja, biedota innych kontynentów), jest tak patologiczny i wręcz podły, że dziwię się, iż nie popełnili oni sa.mobójstwa lub się nie zbuntowali. Rozumiałem to już w wieku około 8 – 10 lat, gdy na narzekania rodziców na sytuację w kraju powiedziałem, że wystarczy przecież, by od jutra ludzie po prostu nie przyszli do pracy, buntując się przeciwko systemowi. Jesteśmy wołami roboczymi elit, i gdyby ludzie tak się zmówili, to ta elita musiała by skapitulować. Dorośli i poważni ludzie wtedy śmiali się z głupoty małego szczyla.
Wszechświat jest statyczną (stacjonarną) symulacją, w której zarówno przeszłość, od wielkiego wybuchu, jak i przyszłość, aż po kres wszystkiego, jest już zapisana. Stacjonarnie, niczym na płycie CD. Tylko uczestnik gry ma wrażenie ruchu czasu, w rzeczywistości obiektywnej (obserwator) zarówno to, co było, to, co jest teraz i to, co będzie, już się wydarzyło. A właściwie to wszystko, cały ten „bieg czasu” wydarza się w teraz.
Skoro wszystko już było, jak i wszystko to, co będzie jest zapisane jak na dysku CD rom, to co z innymi wersjami rzeczywistości? Przecież różne wydarzenia historyczne, rodzinne czy te związane z wyborem szkoły czy pracy, mogły potoczyć się inaczej, lub wręcz zupełnie odmiennie. Mogło ich też nie być, lub mogły zdarzyć się więcej razy, w innych okolicznościach i tak dalej.
➡️ Więc co z zapisem alternatywnych wersji rzeczywistości? Czy też są już nagrane na ten nasz „wszechświatowy CD rom?”
Problemem świata nie są lewacy, Unia, Niemcy, USA, Rotszyldzi, illuminaci, reptilianie czy NWO. Gdy wejdziesz odpowiednio głęboko w króliczą norę, to dojdziesz do wniosku, że problem, który trawi Ziemię niczym rak, jest w samym człowieku. A jeszcze szerzej – zasadnicze clou jest w samej konstrukcji natury, którą powielamy w relacjach, w społeczeństwie, ekonomii, polityce i wszędzie.
To system oparty o niedobór, więc jednostki, czyli ludzie, zwierzęta i inne organizmy, zachowują się drapieżnie, rywalizujaco, agresywnie, lękowo, obłudnie i po prostu głupio. Niedobór (lęk, czy przetrwam) jest towarzyszem nieświadomości, o którą ten system jest oparty. Całe zło, głupota i bezsensowność życia na tym łez padole wynika z konstrukcji systemu, z jego fundamentów.
Jak ludzie obalą np Rotszyldów, to zaraz pojawią się jacyś Władimirowicze, Xiaondzy, Bachmullerowie czy Ahmedowie (lub dowolni inni), którzy mogą być dla nas, Polaków, Europejczyków i Amerykanów o wiele gorsi. I beda robić te same rzeczy co dawniej Rotszyldowie lub jeszcze gorsze. Totalna kontrola i system oceny społecznej to przecież Wschód, a nie Zachód.
Ścieżki leśne mają kilka klas. 1. Wybetonowane dla aut. 2. Wychodzone przez spacerowiczów główne szlaki. 3. Drogi gruntwe będące odnogami głównych szlaków, ale już rzadziej uczęszczane. 4. Drogi gruntowe częściowo zarośnięte. 5. Mało uczęszczane ścieżki / trakty, o szerokości mniejszej niż auto, ale większej niż rozstaw nóg człowieka. 6. Trakty piesze, mało widoczne, o szerokości nóg człowieka.
Każda z nich prowadzi do innego świata, każda z nich to inna planeta, zapraszająca do odkrycia. Gdy idziesz dotychczas nieuczęszczanym przez Ciebie traktem (z powyższego numeru 5 lub 6), to nigdy nie wiesz, jaka kraina, jaki świat jest przed Tobą. To wszystko podczas tej niezwykłej podróży zaczyna się fragmentować na mniejsze składowe.
Zauważasz, że rozkład leśnych dróg, ścieżek i traktów, może być opisany przez algorytm matematyczny. Na ten algorytm opisujący rozkład dróg w lesie, mają wpływ: potrzeby komunikacyjne mieszkańców, ruch i rekreacja, zbieranie grzybów i jagód, działalność służby leśnej, i w końcu – względy pożarowe, by wóz strażacki mógł dojechać w każde miejsce kompleksu leśnego. Więc ten algorytm ma kilka programów składowych, jak i łączy się z innymi algorytmami. Np z tym, który opisuje działania służby leśnej, nie tylko w kontekście wytyczania leśnych ścieżek.
Z kolei algorytm określający działanie leśników łączy się, mniej lub bardziej, z ogromną ilością innych algorytmów. Np tych tworzących organizmy, algorytmów cykli przyrody, pogody i klimatu, dnia i nocy, decyzji politycznych i deweloperskich o danym lesie, i tak dalej.
Potem te niezmierzone ilości algorytmów łączą się, przenikają i stykają na decyliony różnych sposobów. Widzę nieskończoną liczbę wzorów i zależności matematycznych, w których algorytm opisujący replikację wirusów w jakiś dziwny sposób łączy się z algorytmem wyborów do sejmu, jak i z algorytmem dotyczącym norm społecznych.
Wszystko jest ze sobą połączone i powiązane.Widzę nieskończone ciągi, gromady i supergromady różnych stykających się ze sobą algorytmów. Wizualnie wygląda to tak, że w każdym pojedynczym algorytmie ciągi cyfr łączą się ze sobą. Jedna cyfra łączy się z inną lub z kilkoma innymi, tak, jak pierwiastki chemiczne łączą się ze sobą. Tylko, że zamiast widoku atomu Sodu łączącego się z atomem Chloru (Na-Cl), mamy liczbę 1 łączącą się z liczbą 9 (1-9-…). Przykładowy zapis dłuższego algorytmu: (1-9-8-2-2-4-6-1-8-7-0-0-0-4-0-3).
To perfekcyjnie zaprogramowana maszyneria przypominająca sieć powiązań między neuronami w mózgu. Ten cały zbiór algorytmów – cały stworzony wszechświat – jest jednym wielkim mózgiem, gdzie każdy z małych algorytmów – neuronów, ma swoje zadanie i swoją rolę.
Jarek Kefir Bez Cenzury 