Czy ojciec Pio, święty katolicki, wiódł podwójne życie?

„Czy najpopularniejszy katolicki święty wiódł podwójne życie? Słynny stygmatyk, któremu przypisywano dar uzdrawiania, jasnowidzenia, a nawet bilokacji, miał wielu wysoko postawionych wrogów. Do jego „teczki” w Watykanie trafiały donosy zarzucające mnichom z San Giovanni Rotondo tworzenie wokół Ojca Pio sztucznej legendy. Oskarżenia kierowane przeciwko niemu m.in. przez ojca Gemellego i Jana XXIII dotyczyły nie tylko fałszowania stygmatów, ale też niemoralnego prowadzenia się. Jednak kult, którym otoczono kapucyna za życia sprawił, że był on dosłownie „nietykalny”…

(…)

Makabryczne i dziwaczne historie o żywym świętym silnie oddziaływały na masową wyobraźnię. Kult Ojca Pio szerzył się głównie wśród ludności wiejskiej i katolickiego proletariatu. Dla chorych kapucyn był ostatnią deską ratunku, dla innych pocieszeniem w czasach wojen i dyktatury. To, jak stygmatyk odnosił się do Mussoliniego, jest nie do końca jasne, choć Luzzatto wspominał o jego profaszystowskich sympatiach. Po II wojnie światowej zakonnik stał się z kolei prawdziwym „celebrytą” i ulubieńcem paparazzi. Ale legendy o uzdrowieniach i walce z diabłami nie wystarczały; niektórzy żądali dowodów naukowych.

Tu pojawił się kolejny problem. Lekarze dziwili się, że stygmaty Ojca Pio nigdy nie były zakażone i obrzęknięte. Badający je medycy uznawali je albo za cud, albo – jak Giuseppe Bastianelli – lekarz Benedykta XV czy Amico Bignami z Uniwersytetu Rzymskiego – twierdzili, że „nie umieją postawić diagnozy”. Nie wiadomo jednak, na ile miarodajne były opinie specjalistów, którzy oceniali stygmaty Ojca Pio in plus. Część z nich bezsprzecznie była związana z Kościołem, inni mogli bać się konsekwencji rzucenia podejrzeń na człowieka-legendę. Co ciekawe, wykonane w latach 50. prześwietlenia jego stygmatów na dłoniach nie wykazały uszkodzenia kości. W książce „Ojciec Pio: Cuda i stygmaty w świeckiej epoce” Luzzatto zwraca uwagę na jeszcze jeden kontrowersyjny trop…

Jak twierdzi, w dokumentach zachowała się relacja farmaceutki, Marii De Vito, która wyznała, że Ojciec Pio zamówił u niej potajemnie cztery gramy silnie drażniącego fenolu (kwasu karbolowego), którego – według sceptyków – mógł używać do rozjątrzania ran. De Vito oświadczyła: „Byłam kiedyś zwolenniczką Ojca Pio. Po raz pierwszy spotkałam go 31 lipca 1919 r. Osobiście wręczył mi raz pustą buteleczkę i poprosił, czy mogłabym przewieźć ją z Foggi do San Giovanni Rotondo. Miały ją wypełniać 4 gramy czystego kwasu karbolowego. Mówił, że potrzebuje go do dezynfekcji strzykawek”.

Joe Nickell – badacz zjawisk paranormalnych – dodaje: „Pio z czasem zaczął nosić rękawiczki bez palców, rzekomo by zakrywać swoje stygmaty z powodu wielkiej skromności. Wydaje mi się jednak, że praktyka ta miała na celu wyeliminowanie konieczności ciągłego rozjątrzania ran”. Czy możliwe, że zakonnik, który od dziecka wykazywał tendencje do samoumartwiania, sam tworzył stygmaty? Czy zatrucie fenolem – wywołujące halucynacje – mogło odpowiadać za jego codzienne potyczki z demonami? Dziś niewiele mówi się również o tym, że Ojciec Pio nie budził zaufania wśród hierarchów, którzy na jakiś czas odsunęli go od sprawowania mszy. Jakie mieli ku temu powody?

W San Giovanni Rotondo u stygmatyka, który miał ponoć dar zaglądania w ludzkie dusze, gościli liczni dygnitarze, jak i przyszli sternicy Kościoła. Do legendy przeszła opowieść o Karolu Wojtyle, który w 1947 r. miał odwiedzić kapucyna i uzyskać od niego proroctwo o wstąpieniu na tron Piotrowy. Ale wśród kleru byli też liczni przeciwnicy Ojca Pio. Za jednego z największych uchodził ojciec Agostino Gemelli (1878-1959) – franciszkanin, lekarz i uczony, pomysłodawca słynnej kliniki i twórca Uniwersytetu Katolickiego w Mediolanie. Kapucyńskiego stygmatyka nazywał on „ignorantem i samookaleczającym się psychopatą, który żeruje na ludzkiej łatwowierności”. Gemelli sądził, że Ojciec Pio rozjątrza swe rany przy pomocy środków chemicznych, a ponadto łamie śluby czystości, posłuszeństwa i ubóstwa.

Z czasem Watykan zaczął dostrzegać ogromny potencjał tkwiący w kulcie stygmatyka, dlatego Piusowie XI i XII roztoczyli nad nim ochronny płaszcz. Jan XXIII (1881-1963) pisał jednak w 1960 r. o „ogromnym oszustwie” Ojca Pio. W tym samym roku pojawił się krytyczny raport sporządzony przez przyszłego biskupa Ankony, Carlo Maccariego (1913-97) – papieskiego wizytatora z Kongregacji ds. Duchowieństwa, który poważnie potraktował pogłoski o rozwiązłości mistyka i jego regularnych kontaktach z kobietami (Miał to potwierdzić jeden ze współbraci, umieszczając w celi stygmatyka podsłuch).

(…)

Czytaj resztę tekstu: [ KLIKNIJ TU ]

🍀 Chcę Cię serdecznie zaprosić do wsparcia Kefirowego miejsca dyskusji, świadomości i rozwoju. Twoje wsparcie jest kluczowe dla powstawania nowych, fascynujących artykułów. Twój wkład sprawi, że będę w stanie kontynuować moją pasję dzielenia się ciekawą wiedzą, i dostarczać wysokiej jakości treści. Nie mam dostępu do źródeł utrzymania, jakie mają oficjalne media propagandowe, dlatego Twoje wsparcie ma sens.

1️⃣ Przelew na konto o nr: 16 1020 4795 0000 9102 0139 6282

Przelewy z zagranicy:
-Kod BIC (Swift): BPKOPLPW
-IBAN: PL16102047950000910201396282

2️⃣ Przez Pay Pal: https://www.paypal.com/cgi-bin/webscr?cmd=_s-xclick&hosted_button_id=QFQ8UFRVAKUCG

3️⃣ Przez Buy Coffe: https://buycoffee.to/kefir

4️⃣ Przez klucz BTC: bc1qlx8la2wdmfwnsx8kfr27tu43u0ux6fyamhnevm