Otóż chciałbym ten artykuł, na niebanalny przecież temat – co jest przyczyną zła na świecie – zacząć od wzięcia na tapetę tzw mistrzów życia. Tych, którzy w gąszczu społecznych, nieraz głupkowatych lub wręcz szkodliwych zasad radzą sobie jak ryby w wodzie. Popapla trzy po trzy, nawinął makaron na uszy i już są hen do przodu. Tym osobom najczęściej się powodzi. Tak, oni umieją w tę grę.

Co potrafią oni tak naprawdę, że wszyscy się tak nad tym zachwycają i spuszczają? Może umiejętność zapobiegania rakowi, lub wyleczenia opornych na różne metody leków, połączonych ze zniechęceniem i obrzydzeniem do tak skonstruowanego świata? No nie. Oni po prostu umieją w small talki, czyli po naszemu luźne gadki (a potem bywa że czasami także gaTki 😉). Nie wiem jak Wam, ale raczej wolałbym umieć wyleczyć jakąś przykrą chorobę. I wg to takie właśnie osoby powinny być przez nas podziwiane.

A czy umieją oni sprawić, by się nie rozchorowali i by nie umarli? To o czym my w ogóle mówimy. Bez odroczenia tegoż ziemskiego wyroku śmierci nie ma mowy o jakiekolwiek wolności i umiejętności „gry w życie.” Na co nasze swary głupie, przecież i tak skończymy w zupie! 😀 Wg Biblii jest to tak nawiasem mówiąc budowanie zamków na piaskach, o którym Jezus przestrzegał. Mamy nie szukać skarbów w upadłym świecie materii, lecz w świecie duchowym. Paradoksem jest to, że to właśnie takie budowanie zamków na piaskach jest fundamentem katolickiej nauki społecznej.