Kategoria: Banki i tajna władza

Kapitalizm i wolny rynek stały się toksyczną religią

Kapitalizm i wolny rynek stały się toksyczną religią

kapitalizm (3)Wklejam dziś artykuł autorstwa Terezy Stöckelovej na temat mitów, w jakie wierzą kapitaliści. Jak się okazuje, mity te nie znajdują potwierdzenia w faktach. Sektor prywatny, ubóstwiany przez gimnazjalnych zwolenników Korwina Mikke i ogólnie prawicę, wcale nie jest taki produktywny. Większość bazowej infrastruktury (sieć telefoniczna, internetowa itp) rozwija kapitał państwowy.

Kłopotem jest to, że prywatne kartele, pomimo tego, że obficie korzystają z dotacji budżetowych, unijnych i wszelkich innych, bezczelnie zrabowanych Ludziom Pracy pieniędzy, nie chcą dzielić się zyskami. Panuje powszechna zasada, że koszty rozwoju infrastruktury – np internetowej – ponosi społeczeństwo, czyli Ludzie Pracy. Zaś zyski z rynku mobilnego (smartfony itp), reklamowego, medialnego, rozrywkowego – trafiają do wąskiej grupy właścicieli prywatnych karteli. Innymi słowy: uspołecznia się koszta, zaś prywatyzuje zyski, choć powinno być to wyrównane.

Prywaciarze i prywatne kartele więc nie tylko wyzyskują w krwiopijczy sposób pracowników, ale również kradną publiczne pieniądze. Słynna anegdota dotycząca polskiej transformacji gospodarczej głosi, iż robotnicy sami sobie stworzyli ten los, niszcząc PRL. Wraz z PRLem odeszły miejsca pracy, w miarę przyzwoite zarobki, w miarę dobra siła nabywcza pieniądza, i ogólnie, został rozmontowany polski przemysł. W istocie, przestrojenie na gospodarkę XIX wiecznego kapitalizmu jest dla polskich pracowników przekleństwem.

Wróćmy jeszcze do tego, co robi Janusz Korwin Mikke. Ten ekstremalnie szkodliwy dla polskiej racji stanu towarzysz z komunistycznym paszportem (w czasach PRLu), ma pewne wyznaczone przez elity zadania. Między innymi, ma uspokajać młodych ludzi, by zamiast wzniecać ogień rewolucji i rozliczać się z kapitalistycznymi wyzyskiwaczami, siedzieli cicho. Korwin Mikke wmawia im coś w stylu: „popracujcie wytrwale te 2, 5, 10 lat za najniższą krajową, zdobądźcie doświadczenie, to wtedy pracodawcy zaczną Was doceniać a Wasze wynagrodzenia wzrosną”.

Tego typu naiwne gadki, niestety, dobrze działają na młodzież. W latach 90-tych za redukcję rewolucyjnego zapału młodych gniewnych odpowiadał inny systemowy bezpiecznik, Jurek Owsiak. Jego metody działania opisało jedne z prawicowych mediów. Obecnie takim systemowym bezpiecznikiem, neutralizującym bunt młodych gniewnych, zadłużonych i pracujących za grosze, jest Korwin Mikke. Nie ma chyba drugiego tak szkodliwego dla polskiej Racji Stanu polityka. Korwin nie rządzi dosłownie, tylko siedzi cicho jak mysz pod miotłą w Brukseli i inkasuje 70.000 zarobku miesięcznie.

Ale Korwin rządzi milionami młodych umysłów – umysłów, którym nakazuje się zapierdalać za 800 zeta miesięcznie. A przecież Ci młodzi ludzie mogliby się zbuntować i zmienić ten system, odmówić tyrania na niewolniczych warunkach. Pomyślcie, co by się stało, gdyby nagle Ci młodzi ludzie umówili się przez internet, i w liczbie dajmy na to – 7 milionów, nie poszli pewnego dnia do pracy? To taki sam dylemat, jak zapytanie, co by się stało, gdyby elity finansowe ogłosiły wojnę, generalicja – mobilizację armii, ale nikt by się nie stawił do wojska. Ani po jednej, ani po drugiej stronie.

koszty pracy w PolsceAutor wstępu: Jarek Kefir

Proszę o podanie dalej tego info!

____________________________________________________________

Niewidzialna ręka wolnego rynku kontra niewidzialna ręka państwa

Cytuję: „Wbrew temu, co głosi znany mit o niewidzialnej ręce, wolny rynek nie jest źródłem innowacyjności. Kluczowym graczem w zakresie innowacji technologicznych i gospodarczych jest państwo.

Włoska ekonomistka Mariana Mazzucato w zeszłym roku opublikowała książkę, w której broni państwa jako kluczowego gracza w zakresie innowacji technologicznych i ekonomicznych. W swej empirycznie ugruntowanej analizie polemizuje przede wszystkim z rozpowszechnionymi mitami, głoszącymi, że inicjatorem innowacji i „wytwórcą bogactwa” społeczeństwa jest w pierwszym rzędzie sektor prywatny. Zabiera tym samym głos w debacie na temat pożądanego stopnia redystrybucji. W tej debacie państwo niejednokrotnie zostaje zredukowane zaledwie do roli regulatora redystrybującego bogactwo wytworzone przez innych graczy społeczno-ekonomicznych. Zdaniem Mazzucato, innowacyjność oraz dystrybucję zasobów – które we współczesnej ekonomii są analizowane i ujmowane oddzielnie – należy zacząć badać oraz zarządzać nimi w ścisłym powiązaniu, jak czynili David Ricardo lub Karol Marks. Właśnie takie podejście – a nie jedynie często przywoływane przez lewicę przejście od gospodarki finansowej do „realnej” – może rozwiązać współczesne problemy gospodarczo-polityczne państw zachodnich.

PRYWATYZACJA ZYSKÓW

Spójrzmy na jeden z przykładów. Jest nim firma Apple, którą często podaje się jako przykład ducha przedsiębiorczości, gorliwej pilności i niewyczerpanej wyobraźni jednostki i jej prywatnego przedsięwzięcia – jak ujmuje to słynne powiedzenie Steve’a Jobsa: Stay hungry, stay foolish [dosł. Pozostań nienasycony, pozostań niemądry; zawsze odczuwaj ciekawość, by osiągnąć więcej i nauczyć się więcej – fraza zachęcająca do utrzymania stanu umysłu otwartego na uczenie się nowych rzeczy, innowacyjność w myśleniu – przyp. redakcji „Nowego Obywatela”]. Mazzucato jednak pokazuje, że wszystkie kluczowe technologie, na których bazuje święta trójca apple’owskich kasowych hitów: iPod, iPhone oraz iPad, czyli Internet, GPS, mikroelektronika oraz ekran dotykowy, były przez kilka dekad rozwijane dzięki decydującemu udziałowi środków publicznych. Autorka książki nie zamierza odmawiać firmie zasług w sposobie wykorzystania innowacji technologicznych, lecz domaga się uznania zasadniczej roli państwa w stymulowaniu innowacyjności oraz przekonuje, by z tego faktu wywieść konsekwencje ekonomiczno-polityczne.

Skoro Apple czerpał korzyści z rozwoju i badań finansowanych przez amerykańskich podatników, to co oddaje im w zamian? Zwyczajową odpowiedzią na to pytanie są miejsca pracy wytwarzane przez firmy odnoszące sukces oraz płacenie podatków od zysku. W czasach globalizacji rynku pracy i hipermobilności kapitału taka odpowiedź jednak nie przekonuje. Mazuccato podkreśla, że w samych Stanach Zjednoczonych Apple wytwarza stosunkowo mało miejsc pracy, co więcej – są to miejsca słabo opłacane. Według obliczeń ekonomistki, w 2012 r. wartość rocznych dochodów dziewięciu top menedżerów spółki była równa wartości rocznych dochodów 15 tysięcy pracowników sprzedaży. Jeśli zaś chodzi o podatek dochodowy, to tutaj firma wykazała się dużą dawką innowacyjności przede wszystkim w tym, jak unikać obowiązku płacenia podatków lub jak radykalnie zaniżyć ich wysokość.

Mazuccato nie opisuje wspomnianych zjawisk po to, by wywoływać skandal związany z Apple. Spółka bowiem nie robi nic szczególnie wyjątkowego, a jedynie uosabia pewien systemowy problem, który w pewnych sektorach gospodarki (np. w przemyśle farmaceutycznym) jest o wiele poważniejszy. Współczesna polityka wspierania badań, rozwoju i innowacyjności funkcjonuje – podobnie jak świat finansów – z jednej strony na zasadzie uspołeczniania kosztów, strat i ryzyka, a z drugiej na zasadzie prywatyzacji zysków. Nawet jeśli pominiemy kwestię sprawiedliwości społecznej i skupimy się wyłącznie na ekonomii, należy postawić pytanie, skąd państwo ma w takich warunkach pozyskiwać środki wspierające badania i rozwój nowych przełomowych technologii (dziś przede wszystkim pilnie potrzebnych źródeł zrównoważonej energii).

LATA PRACY, DOJRZEWANIA I DOSTRAJANIA

Co należy robić, by słowa Jobsa o nienasyceniu i braku mądrości nie spełniły się w swym najgorszym, dosłownym sensie? Jak państwa mogą się wyswobodzić ze śmiertelnej pętli uspołeczniania kosztów i prywatyzacji zysków? Rozwiązanie z pewnością nie polega na okrajaniu budżetów i wycofywaniu się ze wspierania badań, rozwoju i innowacyjności na ich decydujących etapach. W przełomowych innowacjach technologicznych drugiej połowy XX wieku państwa odegrały zasadniczą rolę. To właśnie one określały wizje i programy, do których później nawiązywały prywatne spółki i z których, w razie sukcesu, czerpały korzyści. Prywatne firmy oraz kapitał wysokiego ryzyka nie są bowiem tak skłonne do podejmowania śmiałych przedsięwzięć, jak często chętnie deklarują. Podczas gdy innowacje wymagają lat pracy, dojrzewania i dostrajania, kapitał korporacyjny jest „niecierpliwy” i wycofuje się, jeśli stosunkowo szybko nie pojawiają się zyski.

Włoska ekonomistka przeprowadza argumentację na dwóch płaszczyznach. Należy przede wszystkim skończyć z reprodukowaniem mitów o skostniałym i nieudolnym państwie, które hamuje innowacyjność, a najwyżej potrafi jej nie przeszkadzać. Tego rodzaju dyskurs jest niebezpieczny, ponieważ odstręcza od państwa potencjalnie zdolnych i w najlepszym tego słowa znaczeniu przedsiębiorczych pracowników. Zdaniem Mazzucato, najbardziej skuteczne gospodarki kapitalistyczne charakteryzują się koegzystencją z aktywnym państwem, które nie boi się ryzykownych inwestycji. Jednak to sektor prywatny, który w końcu wprowadza innowacje na rynek, zazwyczaj rości sobie prawo nie tylko do finansowego, lecz także do symbolicznego uznania.

Równie ważne są wszakże bezpośrednie korzyści finansowe, które powinny stać się udziałem państwa. Jakie rozwiązania wchodzą w grę, skoro polityka podatkowa nie wystarcza? Mazzucato proponuje trzy rozwiązania, jednocześnie podkreślając, że nadal znajdujemy się na samym początku debaty. Pierwsze polega na „złotej akcji”, która gwarantowałaby państwu udział we własności intelektualnej patentów powstałych dzięki wsparciu budżetów publicznych, oraz na narodowym „funduszu innowacji”, do którego spływałyby zyski z wydawanych licencji. Drugie rozwiązanie polega na „pożyczkach zależnych od przyszłych dochodów” udzielanych firmom, podobnie jak ma to miejsce choćby w Wielkiej Brytanii w przypadku pożyczek studenckich na pokrycie czesnego. Jeżeli państwo bezpośrednio wspiera prywatne firmy na pewnym etapie badań, rozwoju i komercjalizacji innowacji, jak dziś często się dzieje, to w razie sukcesu projektu powinno mieć bezpośrednie prawo do części zysku w postaci spłaty pierwotnego finansowego wsparcia lub też w postaci akcji danej spółki (w ten właśnie sposób Finlandia uzyskała udziały w spółce Nokia). Trzecim rozwiązaniem jest dalszy rozkwit zarządzanych przez państwo banków rozwoju, które obecnie z powodzeniem działają w Niemczech, Brazylii czy Chinach.

IMITACJA MITÓW CZY STRATEGII ZAKOŃCZONYCH SUKCESEM?

Zarówno w Czechach, jak i w innych krajach europejskich, od wielu lat trwa debata na temat pożądanej formy polityki innowacyjnej i publicznego wsparcia badań i rozwoju. Zwykle przedstawiciele firm prywatnych zabiegają o to, by podnosić wysokość finansowego wsparcia pochodzącego z budżetów publicznych (np. z rządowych agencji rozwoju lub Ministerstwa Gospodarki), a jednocześnie ograniczyć wsparcie dla „bezużytecznych” badań podstawowych. Natomiast pracownicy akademiccy zatrudnieni w publicznych instytucjach badawczych i na uniwersytetach są zazwyczaj przeciwni wspieraniu podmiotów prywatnych, argumentując, że państwo powinno w pierwszym rzędzie finansować badania podstawowe oraz ewentualnie współpracę sektora publicznego z przemysłem.

Co do takiej, w dużej mierze jednostronnej debaty mogą wnieść analizy Mariany Mazzucato oraz innych autorów, do których ona nawiązuje? W pierwszej kolejności państwo musi zacząć odgrywać rolę aktywnego pioniera i motoru napędowego innowacyjności. Wsparcie ze strony państwa nie może ograniczać się tylko do badań podstawowych – powinno oferować taką możliwość na wszystkich etapach skomplikowanego procesu innowacji. Jednocześnie należy rozwijać konkretne mechanizmy pozwalające na to, by część zysków z projektów wspieranych przez państwo, które zakończyły się sukcesem, przekazać z powrotem do budżetów publicznych (np. rządowe agencje rozwoju mogłyby funkcjonować w trybie pożyczek zależnych od przyszłych dochodów).

Mazzucato nie jest antykapitalistką – w swoim zainteresowaniu wartościami ekonomicznymi pozostaje czystej krwi ekonomistką, czym niewątpliwie będzie drażnić niejednego lewicowca. Z kolei poprzez burzenie mitów o produktywności sektora prywatnego i autonomii rynku zadaje bolesne rany mitom obecnym na prawicy. Z reakcji na jej książkę, które można znaleźć tak w dzienniku „Independent”, jak i w pismach „Financial Times” czy „Economist”, a także z faktu, że jest konsultantką aktualnego rządu oraz gabinetu cieni w Wielkiej Brytanii oraz instytucji unijnych, zdaje się wynikać, że ostatecznie muszą traktować ją poważnie wszystkie obozy. My także, we własnym interesie, powinniśmy to zrobić.”

Autorstwo: Tereza Stöckelová
Tłumaczenie: Krzysztof Kołek
Źródło oryginalne: http://www.a2larm.cz
Źródło polskie: Nowy Obywatel
Za: Wolne Media

Zróbmy coś zanim przeklną nas nasze dzieci

Zróbmy coś zanim przeklną nas nasze dzieci

ochrona srodowiska i ekologiaArtykuł, krótki, z blogu Ex ignorant. Opowiada on o tym, że czasy cywilizacyjnej prosperity dobiegają końca, a zarówno nasze, jak i przyszłe pokolenia zapłacą straszliwą cenę za obecne życie na ekonomiczny i ekologiczny kredyt.

Pomijam tutaj kwestie sporne takie jak globalne ocieplenie, czy raczej: zmiany klimatu, które do mnie bardziej przemawiają. Chodzi o to, że pewnych faktów nie da się już ignorować. A że banda kapitalistów popierana przez agendy ONZ, postanowiła zbić na ekologii kolejny biznes, typu handel limitami CO2? To już nie ma znaczenia, świadczy to jedynie o tym, jak nisko upadła nasza cywilizacja. W obliczu zagłady już nie tylko cywilizacyjnej, jak to było wiele razy, np Imperium Rzymskie, ale także biologicznej – oni wzięli się za robienie na tym biznesów.

Przyroda nie podoła takiemu trybowi życia współczesnego człowieka. Gdy wszelkie patenty na technologie nie szkodzące środowisku są blokowane. Popatrzmy na to od strony praktycznej. Od początku XXI wieku jest patent na baterię do telefonów komórkowych, która swoim zaawansowaniem o lata świetlne wyprzedza przestarzałe i szkodliwe dla środowiska baterie litowe. Jednak żadna korporacja produkująca telefony / smartfony nie chce tego patentu wprowadzić w życie, bo to zaprzeczałoby ich polityce wymieniania telefonu na nowy co 2, 3 lata. A takich przykładów jest znacznie więcej..

Wstęp: Jarek Kefir

Proszę o rozpowszechnienie tego materiału!

____________________________________________________________

Na koszt naszych dzieci

Cytuję: „Czy chciałbyś wiedzieć, jak dalece zbankrutowane są nasze społeczeństwa? Finansowo i moralnie. Zanim odpowiesz twierdząco, przyznaj proszę, że masz swój udział w tym bankructwie. Nawet jeśli dysponujesz środkami, nie jesteś zadłużony lub nie przekroczyłeś 25 roku życia, pozwalasz, aby postępowało. Możesz mieć całe mnóstwo powodów i usprawiedliwień, lecz nadal na to pozwalasz.

Nasze bankructwo finansowe i moralne prawdopodobnie najlepiej demonstruje sposób, w jaki traktujemy swoje dzieci. Moją ulubioną kwestią jest to, że każdy zapytany rodzic powie – klnąc się na wyznawane przez siebie bóstwo – że kocha swoje dzieci nad życie, ale fakty mówią inaczej. Miłość ta nie wykracza poza czubki naszych nosów lub poza najbliższy krawężnik.

Podczas gdy przysięgamy na groby swoich matek, że tak bezgranicznie je miłujemy, wprowadzamy je w świat, który utracił połowę dzikiej przyrody w ciągu 40 lat; którego obszary przybrzeżne staną się niemożliwe do zamieszkania za ich życia – świat tonący w długach, abyśmy mogli trzymać się kurczowo naszych marzeń o willach, samochodach i gadżetach; aby im pozostały jedynie koszmary.

„Ale ja zawsze chciałem tego, co dla nich najlepsze!” Tak, cóż, zawsze wybierałeś [rodzicu] brak zainteresowania tym, co się dzieje, wolałeś tyrać w znienawidzonej pracy, aby dotrzymać kroku Kowalskim i wmawiałeś sobie, że i tak nic na to nie poradzisz, zatem ograniczałeś się do corocznego datku na cele dobroczynne, przekazanego popularnym organizacjom charytatywnym spółkującym z korporacjami. (Nie wiedziałeś? A próbowałeś się dowiedzieć?)

Wybierałeś przywódców, którzy obiecywali, że pozwolą Ci zachować to, co masz i zaserwują dokładkę. Głosowałeś na osoby, które obiecywały Ci wzrost, ale nigdy nie kwestionowałeś tej obietnicy. Nigdy nie zastanawiałeś się – siedząc w swoim domu, którego gabaryty zaledwie 100 lat temu wprawiłyby w kompleksy arystokrację – jaką cenę przyjdzie zapłacić za Twoją zamożność.

I z pewnością nigdy nie zadałeś sobie pytania, czy to przypadkiem nie Twoje własne dzieci zapłacą tę cenę. Cóż, deklaracja Ich hab es nicht gewüsst od czasu procesów norymberskich nie jest uznawana za obronę uzasadnioną; wspominam na wypadek, gdybyś po nią sięgnął.

Faktem jest, że kontynuujemy nasz styl życia – z całych sił – ponieważ możemy zmusić nasze dzieci do uregulowania rachunku. Możemy sobie pozwolić na dalsze zabijanie gatunków – lokalnie, a przede wszystkim za granicą – bo i tak nie mamy kontaktu z żadnym z nich. Poza komarami, które likwidujemy pacnięciem. Możemy prowadzić nasze 3 rodzinne auta, gdyż topniejący lód Arktyki oglądamy wyłącznie w telewizji.

Pozwalamy sobie, i naszym rządom, codziennie zwiększać zadłużenie, ponieważ powiedziano nam, że bez stale i zawsze rosnącego długu wszyscy poumieramy; że dług to życiodajna krew naszej egzystencji. Nie rozumiemy, co oznacza wzrost poziomu zadłużenia o miliardy i biliony rocznie, i nie chcemy się dowiedzieć.

Sprawą zajmie się następne pokolenie; nam wystarczą multi-calowe, płaskie ekrany TV, centralne ogrzewanie zasilane węglem i cała reszta. Powodzi nam się lepiej niż naszym rodzicom. Czy nie takie powinno być życie?

Tak oto powróciliśmy do tematu naszych dzieci. Nie, życie nie musi takie być. Nie każdemu pokoleniu może powodzić się lepiej niż poprzednikom. W rzeczywistości jesteśmy ostatnią generacją, która tego doświadcza. Był to krótki rozbłysk w historii ludzkości, tym bardziej w historii Ziemi, a teraz wygasa. I musisz wykombinować, co masz zamiar w związku z tym zrobić, wiedząc, że bierność uczyni niewesołą już przyszłość Twoich synów i córek jeszcze bardziej ponurą.”

Autor: Raúl Ilargi Meijer (wersja oryginalna)
Data publikacji: 8 października 2014
Tłumaczenie: exignorant

Kosmiczne porzucenie: o tym, że psychopatię mamy w genach

Kosmiczne porzucenie: o tym, że psychopatię mamy w genach

UFO pochodzenie czlowiekaZapraszam an ponad dwugodzinną prelekcję Marka Passio, która została wygłoszona w Filadelfii w 2013 roku. Autor stawia bardzo śmiałe tezy na temat pochodzenia gatunku ludzkiego.

Twierdzi on, wzorem innego badacza – Danikena, że rasa ludzka to genetyczna hybryda stworzona przez przybyszów z kosmosu. Osobiście jestem od zawsze niezmiernie sceptyczny jeśli chodzi o UFO. Na dobrą sprawę, nie kontaktują się oni z nami. Nie ma ambasad obcych cywilizacji czy to w NY czy w Londynie, nie ma wymiany gospodarczej, kulturalnej. Nic o nich nie wiemy. Dopuszczam ich istnienie, ba, wydaje mi się to oczywiste.

Jednak jeśli chodzi o przekazy typowo channelingowe – o Plejadianach, mieszkańcach Syriusza – moje zdanie znacie. Uważam tego typu przekazy za lolcontentowe, śmieciowe projekcje nie od kosmitów, ale z.. ziemskiego astralu. Astral jest duchową „bańką” otaczającą szczelnie Ziemię. Jest to inaczej duchowy śmietnik, gdzie jest od groma energii i wszelkich możliwych bytów, od pozytywnych, po neutralne i negatywne, od pomagających aż po typowo złośliwe, które mają swoją duchową „bekę” z podszywania się pod kosmitów.

Jeśli chodzi o UFO – to jestem trochę takim racjonalistą-sceptykiem. Pokażcie mi kosmitę, to wtedy uwierzę już na 100%. Przy czym obserwacje dziwnych obiektów na niebie nie są dowodem, z tego powodu, że mogą to być zwyczajne ziemskie tajne samoloty. Samoloty, które dziś budzą niemały popłoch – technologia Stealtch – to przecież.. lata 70-te XX wieku. Pomyślcie jakie osiągi i kształty mają dzisiejsze tajne samoloty.

Nie o UFO mi jednak tutaj chodzi. Zamieszczam tę cenną prelekcję, gdyż autor stawia tutaj śmiałe tezy jeśli chodzi o nasz umysł, psychologię.. Zresztą, zobaczcie sami i oceńcie.. Na pewno nie powinniśmy się bać takiej wiedzy, tylko dlatego, że zarówno kościół, jak i racjonaliści naukowi mówią, że obcych cywilizacji na pewno nie ma. W tym te dwa nurty są zadziwiająco podobne.

pochodzenie czlowieka zakazana historiaW ogóle, zauważam bardzo dużo podobieństw pomiędzy racjonalizmem (a więc ateistycznym materializmem) a religiami monoteistycznymi (chrześcijaństwo, judaizm, islam):

-redukcjonizm duchowy. Najbardziej redukuje duchowość racjonalizm, bo w 100%, a katolicyzm i inne wyznania – „tylko” w ponad 99%. Gdy z wkracza się w świat Scientia Occulta czy to z poziomu racjonalizmu, czy katolicyzmu – tak samo zadziwia człowieka ilość nowych „opcji” duchowo-życiowych. To zupełnie nowy świat. Można to porównać do osoby niewidomej od urodzenia, która dzięki cybernetycznemu implantowi pierwszy raz ujrzała barwy, z tym, że jest to uczycie jeszcze silniejsze..

-zarówno racjonalizm jak i katolicyzm to oparte na dogmatyce próby prymitywnego, liniowego wytłumaczenia świata. Z powodu tego, że tak trudno wytłumaczyć naturę świata, że tak mało o nim wiemy – ustala się zestaw dogmatów, czy to naukowych, czy religijnych, resztę niewygodnych faktów się pomija, i mamy wygodny i konformistyczny schemat do wyznawania.

-z tej wyżej wymienionej przyczyny mówi się, że „skrajne przeciwieństwa są tym samym”. Są to politycznie poprawne, akceptowalne społecznie modele światopoglądowe, znajdujące się jednak na tej samej linii. Tak samo ograniczające i tak samo ułomne. Sztuka to wybić się poza tę linię z kilkoma, kilkunastoma poprawnymi politycznie schematami, i znaleźć coś własnego, coś będącego ponad..

-racjonalizm i katolicyzm łączy niechęć do medycyny naturalnej i alternatywnych form leczenia. A dlaczego? Autorytety, autorytety. Dla natchnionego racjonalisty autorytetem jest biorący od koncernów grube kopertówki lekarz czy „ekspert”. Osoba taka będzie wolała umrzeć na raka w boleściach, niż kupić olej z marihuany i sok noni za ok. 120 zł / miesiąc, i się wyleczyć. Dla katolika autorytetem jest ksiądz, który mówi, że homeopatia czy ziołolecznictwo to new age i w ogóle diabeł. Bo dla księdza każdy przejaw duchowości inny niż danie na tacę 100 zł to „new age i diabeł”.

O tym, jak moja racjonalna strona domagała się uwagi jako archetypowy, jungowski cień, pisałem w poniższym felietonie. Teraz wiem, że moje walki z racjonalistycznymi, farmaceutycznymi trollami i opisywanie ich sztuczek, było podświadomą projekcją mojego cienia. Obecnie jestem na etapie jego transformacji, jestem takim „logikiem” wewnątrz tego całego półświatka duchowego. W końcu o to chodzi – o jedność serca (emocje), ducha (Sacrum) i rozumu (logika, pierwiastek ciała, Profanum):
–To co drażni Cię w innych jest obecne również w Tobie!

Cytuję: „My, jako ludzka cywilizacja, wzięliśmy swoje początki z ewolucyjnego, komórkowego chaosu, pierwotnej zupy życia – „praoceanu”, poprzez pre-totemiczne i solarne kulty, próbujące tłumaczyć naturę stworzenia, aż do dzisiejszego polegania na równie prymitywnych kultach atomistycznych, kultach materii.

Nauka jest po prostu innym systemem wierzeń, jest więc błędna i skrajnie dogmatyczna z definicji. Ma swoje szaleństwa, błędy i wypaczenia. Ma ona obecnie bezkrytyczną wiarę w to, że odkryła ostateczną prawdę, że wystarczy tylko dopracować istniejące modele. A to hamuje dalsze badania, bo uzasadnia się w ten sposób brak fundamentalnych rozbieżności i nieprawidłowości.

Nadszedł czas, byśmy rozpracowali te nasze cienie między cieniami, mrok między mrokiem, i fakt nieskończonej ciemności tego świata. Nadszedł czas by rozszyfrować długo ukrywaną wiedzę, której cząstkę, w ostatecznym wymiarze, wszyscy nosimy w sobie..”

Tymczasem, zapraszam do obejrzenia nagrania!

Wstęp: Jarek Kefir
Obrazy: Jarek Kefir, na Demotywatory.pl

Proszę o rozpowszechnienie tego materiału!

____________________________________________________________

Mark Passio – Kosmiczne porzucenie (Cosmic Abandonment), (Filadelfia, 2013) – napisy pl

Cytuję: „’Kosmiczne porzucenie’ – synteza poglądów wyjaśniających pochodzenie człowieka, psychopatię, niewolnictwo oraz współczesne, psychologiczne i społeczne uwarunkowania, w jakich tkwi ludzkość.” – prezentacja Marka Passio wygłoszona w Filadelfii, 12 grudnia 2013 r.

W swoim wykładzie Mark Passio łączy prastare doniesienia o wizytach istot pozaziemskich na naszej planecie z przejawami uwarunkowań psychologicznych, w jakich znajduje się ludzkość czasów współczesnych. Pokazuje, że w różnych kulturach na Ziemi istnieją znaleziska, artefakty i źródła pisane wskazujące na to, iż nasi przodkowie zostali stworzeni przez przybyszów z pozaziemskiej cywilizacji, zwanych Anunnaki, jako hybrydy przeznaczone do niewoli. Ci „kosmiczni rodzice” przez nieprecyzyjne modyfikacje genetyczne nieodwracalnie wykreowali u ludzkiej rasy całą masę anomalii genetycznych, w tym psychopatię wrodzoną. Po jakimś czasie pozostawili nas samym sobie, wyposażywszy przedtem w hierarchiczny system władzy, pieniądz i religie, które są więzieniem człowieka do dziś.

Jaki wpływ miało nagłe zniknięcie naszych „kosmicznych rodziców” i ich niewolnicze dziedzictwo na zbiorową psychikę ludzkości? Co „porzucona w Kosmosie” ludzkość musi zrozumieć, aby oczyścić głęboko ukrytą traumę psychiczną gromadzoną przez eony jako bezpośrednie następstwo zakłóconych początków swego istnienia? Co może zrobić każdy z nas, by zyskać większą świadomość tego, co działo się i dzieje nadal na naszej Planecie? Jak my, kosmiczne, a nierzadko i psychiczne dzieci, mamy dorosnąć i wyrwać się z okowów niewolniczego systemu?”

Strona domowa Marka Passio: http://www.whatonearthishappening.com/

Państwo niemieckie formalnie zostało zamienione na.. korporację! Dokumenty nie kłamią..

Państwo niemieckie formalnie zostało zamienione na.. korporację! Dokumenty nie kłamią..

niemcyPrzedstawiam ciekawe opracowanie z portalu Wolna Planeta o tym, jak państwo niemieckie po zjednoczeniu zostało zamienione w.. korporację.

Czy istotnie jest tak, że państwa są de facto korporacjami zarządzanymi przez chciwych i żądnych zysku psychopatów? To jest bardzo możliwe. Nieprzypadkowi ludzie idą i do polityki, i do świata wielkiego biznesu, co potwierdziły badania przeprowadzone przez amerykańskich psychologów.

Wyszło z nich, iż około 30% CEO z Wall Street wykazuje istotne cechy klinicznej psychopatii. Inna sprawa, którą warto poruszyć to fakt, iż zarówno ZUS jak i NFZ są również korporacjami prywatnymi, zarejestrowanymi gdzieś za granicą. Nie pamiętam dokładnie czy ich rejestracja jest w USA czy w Niemczech, ale także w tym wypadku, dokumenty nie kłamią. Polecam wszystkim zbadanie tego tematu! Bo wbrew pozorom, sprawy formalne są bardzo ważne.

To, że w godle Polski jest korona symbolizująca wasalne poddaństwo, jest bardzo ważne. Fakt braku formalnego traktatu pokojowego po zakończeniu II wojny światowej jest bardzo ważny. Rejestracja państwa niemieckiego, ZUSu i NFZu jako korporacji tak samo. Takie samo ważne znaczenie ma skrajnie dehumanizujące pojęcie prawne „osoby fizycznej” znane z prawodawstwa polskiego. Te wszystkie sprawy z pogranicza symboliki i formalności, załatwiają i oznaczają wiele, ponieważ elity tego świata zwracają na to wielką uwagę, z różnych powodów.

Polecam na tematy około-niemieckie:
–Tajemnice historii: czy Jan Olszewski dopuszczał oddanie Niemcom części Polski?
–Niemcy wygrały II wojnę światową, żyjemy w IV rzeszy niemieckiej
–Niemcy wygrały II wojnę światową, żyjemy w IV rzeszy niemieckiej (część 2)
–Po rozbiorze Ukrainy pora na Polskę. Po rosyjskim Krymie, niemiecki Śląsk. Decyzje już zapadły!
–Bilans kosztów członkostwa Polski w UE

Wstęp: Jarek Kefir

Proszę o rozpowszechnienie tego materiału!

FIRMA BUNDESREPUBLIK DEUTSCHLAND GMBH

Cytuję: „BRD została więc nie tylko rozwiązana ale jednocześnie – dzięki pewnym sztuczkom – już w roku 1990 zamieniona w firmę: w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (czyli niemiecką GmbH). Jeśli nie wierzysz – spójrz na poniższy dokument online:

unia europejskaTutaj odnajdziesz pierwszy dowód na to że istnieje coś takiego jak „Bundesrepublik Deutschland Agencja Finansowa Sp. z o.o.”. Na stronie tej „Firmy” podano jakoby istniała ona dopiero od 2000 r. Zweryfikujmy więc czy to prawda:

unia europejska29 sierpnia 1990 roku?
Czyli 10 lat wcześniej niż podaje się to oficjalnie?

unia europejskaCzy nie dziwi Cię niezgodność deklarowanych dat dotyczących powstania tej Firmy? Pojawia się pytanie DLACZEGO czynione są starania aby ukryć faktyczną datę jej powstania? Zaraz, zaraz… hm… a właściwie co takiego ważnego wydarzyło się latem 1990?

Tak. Masz rację – wtedy nastąpiło prawne rozwiązanie Bundesrepublik Deutschland (o czym pisałem w części II)! BRD nie istnieje lecz pozostał jej majątek…

I jeśli nawet jeśli na pierwszy rzut oka wpis do Rejestru Handlowego mówi że jest to że jest to firma świadcząca jedynie usługi na zasadzie outsourcingu to warto jednak prześledzić poniższe fakty:

Z jednej strony firma – o której przeciętny obywatel niemiecki nie ma zielonego pojęcia – obraca miliardowymi sumami (media mówią o 17 miliardach euro dziennie!), z drugiej strony dysponuje śmieszną wprost sumą gwarancyjną (kapitałem zakładowym) w wysokości 25 tysięcy euro. I właśnie z powodu tej wyjątkowo małej sumy – zdarzyło się już kilkukrotnie iż nawet stawiano wnioski sądowe o jej upadłość (tzw Konkursanträge). Dla „normalnej” firmy takie postępowanie kończy się jej upadłością, jednak w przypadku tej firmy prawo wydaje się nie działać. Spójrz jakim wyrokiem i jakim orzeczeniem kończyły się wnioski o jej upadłość:

unia europejskaMiejsce oznaczone (1.) znaczy tyle co:

„Przeprowadzenie postępowania upadłościowego nad (całym) majątkiem Związkowym (BRD) jest niedopuszczalne”

Interesujące jest również to że zarówno sąd jak i oskarżony (firma) wskazują w postępowaniu na… Bundesrepublik Deutschland GmbH. W orzeczeniu Sądu świadomie pomija się zwrot „Agencja Finansowa”, co po krótkim zastanowieniu tak naprawdę ma sens. Tym wyrokiem Sąd potwierdza że CAŁY MAJĄTEK PAŃSTWOWY BRD znajduje się w posiadaniu zaskarżonej firmy GmbH (Sp. z o.o.)!

Prywatna firma posiada więc CAŁY MAJĄTEK PAŃSTWOWY byłej BRD i żeby było zabawniej – granica jej odpowiedzialności finansowej (np. w wypadku upadłości) kończy się na 25 000 euro!

Ta prywatna firma nie tylko ozdabia się „insygniami państwowymi”:

unia europejskalecz poszczycić się może jedynym udziałowcem w postaci – nieistniejącego formalnie – Bundesministerium BRD.
Prawdziwym ewenementem na skalę światową jest fakt iż z jednej strony – wszystkie podatki od obywateli zamieszkujących Niemcy wpływają bezpośrednio na konta tej właśnie prywatnej firmy, z drugiej zaś strony ta firma tak naprawdę nie ma żadnych obowiązków względem tych obywateli.

To nie jest wszystko.
Lata 90-te – i przekręt dokonany przy okazji „zjednoczenia” to był dopiero początek.

Dziś na każdym kroku spotkasz na terenie Niemiec oznaki sukcesywnego „prywatyzowania Państwa”. Na przykład wszystkie Urzędy Pracy i Urzędy Socjalne zamienione zostały na Job-Center i podległe mu Socjalne Firmy. Regułą jest że zrestrukturyzowano je na wzór GmbH czyli Sp. z o.o.

A Ty – czy zaakceptowałbyś bez podejrzeń fakt że twój Rejonowy Urząd Pracy z dnia na dzień stałby się nagle firmą „Centrum Pracy Sp. z o.o.”?

unia europejskaI tak na przykład w JobCenter czyli byłym Urzędzie Pracy:

„Wnioskujący” (Antragsteller) – stał się „Klientem” (Kunde)
„Akta sprawy” (Aktenzeichen) – stały się „Firmowym Numerem” (Geschäftzeichen)

To zostało zmienione tak szybko i sprawnie, że nikt się nie sprzeciwił.

Ma to jednak swój tragiczny wymiar: w ten sposób (od strony prawnej) podmiot wszelkich ewentualnych roszczeń został przesunięty zgrabnie z „państwa” na „firmę” która może ogłosić niewypłacalność lub po prostu upadłość.

W podobny do powyższego sposób powstały takie „firmowe” stwory jak:

„Serwis Obywatelski” (dawniej Biuro Meldunkowe)
„Odział Działalność Gospodarcza” (dawniej Urząd ds. Działalności Gospodarczej)

Przykładów tego typu nie idzie już zliczyć.
Wszędzie gdzie tylko możliwe ciała państwowe zamieniane są na firmowe, na podmioty gospodarcze.

Przy tej okazji należałoby nawiązać do samego Grundgesetz (niby-konstytucji).
Jak na przykład wytłumaczyć fakt iż po wprowadzonych poprawkach aż w 13 miejscach Prawa Podstawowego występuje słowo FIRMA (Geschäft) w różnych jego odmianach?

Co w dokumencie mającym stanowić jeden z atrybutów państwowości robią takie zwroty jak: “Geschäftsordnung” (regulamin firmy), “Geschäfte” (firmowe interesy, wiele firm) und “Geschäftsbereich” (dany obszar działalności firmy)? Czy użycie tych pojęć nie przypomina umowy spółki zamiast konstytucji państwowej? Choć jeśli spojrzeć na to z tej strony – to Grundgesetz jest pewnego rodzaju Regulaminem Firmowym BRD…

Mówiąc o wątpliwościach związanych z legalnością czy w ogóle istnieniem „państwa” BRD należy również wspomnieć o czymś niespotykanym w innych krajach, mianowicie o niemieckich Sądach.
W Polsce trudno byłoby sobie wyobrazić że wyrok sądowy w ogóle NIE MUSI BYĆ PODPISANY przez sędziego(!) Mierząc więc polską miarą – każdy niemiecki wyrok jest… nielegalny albo przynajmniej nieprawomocny.
Brak państwa pociąga za sobą brak legalnie stanowionych Sędziów tak więc nie jest chyba dziwne że oni sami – jako osoby prywatne – nie chcą podpisywać nielegalnych, nieprawomocnych wyroków. Z tego też tytułu w Niemczech Sędziowie nazywani są AKTORAMI (nie, to nie jest żart!) ponieważ oni tylko odgrywają swoje role.

Istnieje jeszcze jeden bezpośredni dowód – dokument regulujący relacje między państwem korporacyjnym a zwykłymi obywatelami. Jak przystało na każdą porządną firmę posiada ona swój PERSONEL. Dlatego też w Niemczech obywateli przemianowano na PERSONEL FIRMY. Spójrz proszę na poniższy dokument: tzw Personalausweiss czyli Dowód Tożsamości Personelu:

unia europejskaDlaczego PERSONALausweiss a nie PERSONENausweiss (persona=osoba)?
Na powyższym dokumencie chciałbym zwrócić Twoją uwagę na to o czym wspomniałem już wcześniej: w dokumencie tym w miejscu „przynależność narodowa” jest wpisane „deutsch” czyli przymiotnik „niemiecki” choć powinno być wpisane BRD (Deutschland). Dla porównania dokumenty BRD i Austrii:

unia europejskaPo lewej mamy więc zwrot „niemiecki” a po prawej… „Austria”. Mała różnica?

Personalausweiss posiada także inny ukryty wymiar – symboliczny który widoczny jest na jego rewersie. Każdy z nieświadomych obywateli niemieckich nosi w swoim portfelu parę – co najmniej zastanawiających – symboli:

unia europejskaa tutaj już w ultrafiolecie:

unia europejskaCzy wiesz przypadkiem kto uwielbia pozostawianie tego typu „podpisów”?
Każdy musi znaleźć tutaj swoją własną odpowiedź na to pytanie.

Prawdopodobnie ta sama grupa ludzi wykorzystuje dziś firmę BRD GmbH jako „parowóz” do którego podczepiane są wagoniki innych państw EU – po to aby poprzez wprowadzenie rozwiązań takich jak wspólna Unia Monetarna, ESM, wspólna polityka zagraniczna, wspólna konstytucja, w efekcie doprowadzić do powstania wielkiego centralnie zarządzanego mega-korporacyjnego-państwa EU w którym obywatele są jedynie personelem firmy „Wielkiego Brata”.

Dlaczego o tym piszę?

Przede wszystkim z Miłości i szacunku do wszystkich ludzi po obydwu stronach Odry.

Dlatego że o tym nie napisze żadna gazeta i nie pokaże żadna mainstreamowa TV.

A także dlatego iż nadszedł czas by przejrzeć i tą Iluzję.
I nie tylko tą niemiecką którą tu opisałem.
Aby jednak to zrobić należy otworzyć tą puszkę Pandory i uwolnić zawartość do Światła.

Na zawsze.

Koniec części III i zarazem ostatniej.

Autor: Piotr Martin Shogun

Źródło: http://wolnaplaneta.pl/terra/2014/05/01/pogromcy-iluzji-bundesrepublik-deutschland-czyli-przekret-stulecia-o-tym-jak-zamieniono-cale-panstwo-w-firme-czesc-iii/

Polska niewolniczą manufakturą. Pracujemy dłużej i ciężej za niższe pensje

Jak to się dzieje, że Amazon w Niemczech może płacić kilka razy większe wynagrodzenia i funkcjonować z zyskiem, natomiast u nas ten sam Amazon wypłaca pracownikom niewolnicze pensje?

To pytanie zaprząta umysły tęgich głów w Polsce nie od dziś. I jak zawsze, odpowiedzi należy szukać nie tam, gdzie się to podaje oficjalnie. Okazuje się bowiem, że NBP w sposób sztuczny zaniża wartość złotówki do euro tak, by Polska była niewolniczą manufakturą dla producentów i eksporterów. Robi się wszystko, by ułatwiać eksport tego, co jeszcze tutaj się produkuje – czyli jakichś śrubek, nakrętek i innych tego typu gówien, bo przemysłu w sensie stricte nie mamy.

Znakomicie opisuje to pisany nieco na prawicową modłę artykuł który wkleiłem u siebie na początku 2012 roku. Jest to artykuł obowiązkowy dla każdego gimnazjalnego czy licealnego „ekonomiaka” popierającego libertarian czy Janusza Korwina Mikke!
–Dlaczego Polska jest pariasem Europy? Skala niewolnictwa w Polsce

janusz korwin mikke

Uważam, że ludzie tacy jak Leszek Balcerowicz czy Janusz Korwin Mikke, bądź libertarianie, robią mnóstwo ciemnej roboty. Pod tym względem i Korwin i libertarianie, uzasadniający zwierzęcy darwinizm społeczny i głodowe wynagrodzenia, są trybikami systemu. Najłatwiej oddaje to rola, jaką Korwin Mikke pełnił za komuny. W czasach gdy prawdziwi opozycjoniści byli nieludzko nieraz prześladowani, on bumelował po światowych turniejach pokerowych czy tam brydżowych (nie wiem dokładnie co uprawia ten oszołom) z bolszewickim paszportem. To wszystko są dane historyczne łatwe do sprawdzenia.

Korwin Mikke i libertarianie, choć nie rządzą państwem, rządzą milionami młodych, ogłupionych umysłów. Odbywa się to na specyficznym praniu mózgów tych ludzi. Myślą oni, że popracują te 2 lata, góra 5 lat za małe pensje, po czym zdobędą wiedzę, doświadczenie, i wtedy pracodawca ich doceni. I wtedy przyjdzie haj-lajf (high-life) tak ochoczo zapowiadany przez Korwina („musisz inwestować w siebie, uczyć się, zdobywać propsy, to pracodawca Cię doceni”). A guzik prawda! Życie realne pokazuje, że mija 5, 10, 15 lat, i pracodawca dalej oferuje taką samą stawkę: „1000 złotych bez umowy przez pół roku, a po pół roku umowa na 2500 brutto jeśli się sprawdzisz”.

wolny rynek (2)

I nie ma tutaj znaczenia – uczelnia techniczna, humanistyczna, medyczna czy inna. W maku za głodowe stawki pracują ramię w ramię absolwenci humana, polibudy i medyka. Tak się składa, że w kapitalizmie typu XIX-wiecznego cały zysk idzie do góry społecznej piramidy. Te w miarę dobre pensje są przeznaczone dla góra 5% – 10% społeczeństwa, i wcale nie są to stawki wysokie. Kolejny ciekawy argument to ten, że ludzie migrują raczej do krajów gdzie jest ten „przebrzydły socjalizm”, czyli Niemcy, Wielka Brytania, Francja, Włochy, Norwegia. A nie do kapitalistycznych Chin czy jeszcze bardziej kapitalistycznego Bangladeszu, gdzie mdlejący z głodu niewolnicy szyją tkaniny dla Europejczyków i Amerykanów.

O ile Leszek Balcerowicz był wykonawcą planu uczynienia z Polski kapitalistycznej, niewolniczej manufaktury, i to w stylu XIX-wiecznym, o tyle Janusz Korwin Mikke jest jakby to powiedzieć – „utrwalaczem” tego status quo w młodym pokoleniu. Ma kanalizować bunt młodych nie przeciwko kapitalistom czy rządzącym będącym im na posyłki, ale przeciwko choćby bogu ducha winnego ZUSowi. Ma utrwalać on w młodych ludziach przeświadczenie, że tu w Polsce trzeba mało zarabiać, „bo tak i koniec”, i bez zadawania zbędnych pytań. A to błąd! Ja chcę te pytania zadać. Kto w NBP odpowiada za celowe, aż czterokrotne zaniżenie wartości złotówki wobec euro?

niewidzialna reka wolnego rynku

Warto wspomnieć też o współczynniku PKB, który jest tak ekstremalnie zmanipulowany, że.. nie mierzy już niczego. Absolutnie niczego. Chiny mają PKB na poziomie kilku procent dodatnich. Ale gdzie żyje się obiektywnie lepiej? W chińskiej, pustynnej prowincji Urumchi gdzie nie ma nawet szpitali, szkół, dróg, czy raczej w socjalistycznych Niemczech, gdzie są wysokie zarobki, socjal, infrastruktura i poszanowanie prawa? Lepiej żyje się społeczeństwu niemieckiemu z przywilejami, czy chińskiemu, gdzie jest około 100 milionów elity i miliard niewolników? W artykule który wklejam poniżej jest mowa o innym, równie zmanipulowany współczynniku ekonomicznym, a mianowicie poziomie ekonomicznej wydajności. Tym współczynnikiem lubią sobie wycierać gęby rozmaite autorytety, jednak jest on, jak cała ekonomia i wiele innych dziedzin nauki – totalnie przekłamany. Cóż, to pieniądz ustala dziś prawdę w dziedzinie życia chyba dla żartu nazwanej „nauką” – czy to w ekonomii, historii, medycynie czy farmacji..

Polecam też z mojej strony o ekonomii i transformacji gospodarczej / ustrojowej:
–Transformacja ustrojowa – największa grabież XX wieku (Stanisław Tymiński)
–Polska Afryką Europy. Transformacja ustrojowa to największa pomyłka XX wieku (Witold Kieżun)
–10 polskich kłamstw gospodarczych i społecznych (Jarek Kefir)

Wstęp: Jarek Kefir

Proszę o rozpowszechnienie tego materiału!

Polacy pracują ciężej, dłużej i za mniejsze pieniądze niż większość Europejczyków

Cytuję: „W ciągu 25 lat „transformacji” w Polsce wykształciło się pokolenie ciężko pracujących niewolników, którzy za to, że przeciętnie pracują o 50 proc. dłużej niż ludzie na Zachodzie, dostają na konto jako wynagrodzenie 4-krotnie mniej pieniędzy. To się nazywa nowoczesny kolonializm!

Niemiec pracujący w fabryce akcesoriów biurowych pod Hamburgiem wyprodukuje w ciągu godziny 100 długopisów. Polak, pracujący w należącej do tego samego właściciela fabryce akcesoriów biurowych pod Warszawą, wyprodukuje w ciągu godziny 200 długopisów. Dodatkowo codziennie pracuje o 2 godziny dłużej niż jego koledzy zza Odry. Zgadnij czyja praca jest bardziej „wydajna”?

Nie mylić ekonomicznej wydajności z pracowitością!

Surowe statystyki mówią, że wydajność pracy w Polsce mierzona wartością PKB w cenach stałych na przepracowaną godzinę w 2012 roku była aż o 67,7 proc. niższa niż średnia dla Unii Europejskiej. W tym miejscu należy jednak wyraźnie podkreślić – nie oznacza to wcale, że Polacy są leniwi lub wkładają w pracę mniej wysiłku, jak sugerują co niektórzy publicyści mediów establishmentowych. Słynną „wydajność” pracy mierzy się bowiem przez pryzmat wartości pieniężnej danej czynności czy usługi, która zasili PKB danego kraju. Odwołując się do przykładu – wspomniany Niemiec z fabryki pod Hamburgiem wyprodukuje w ciągu godziny 100 długopisów. Każdy z nich jest w Niemczech warty 1 euro, tj. równowartość około 4,20 zł.

To znaczy, że w ciągu tylko jednej godziny pracy niemiecki robotnik jest w stanie powiększyć PKB swojego kraju o 100 euro (tj. ok. 420 zł). Polski robotnik spod Warszawy jest w tym samym czasie wyprodukować, aż 200 długopisów. Problem w tym, że każdy z nich jest w naszym kraju warty tylko 0,80 zł, a to oznacza, że jego „wydajność” pracy mierzona wartością dodaną PKB wnosi tylko 160 zł na godzinę. Na pierwszy rzut oka wydawało się, że bardziej produktywny jest Polak spod Warszawy. Wszak jest w stanie wyprodukować, aż 200 długopisów na godzinę. I to jest prawda – pracownik fabryki w Polsce wyprodukuje więcej, ale to pracownik fabryki za naszą zachodnią granicą będzie uznany w oficjalnych statystykach ekonomicznych jako ten bardziej „wydajny”, mimo że w rzeczywistości potrafi wyprodukować w ciągu godziny dwa razy mniej niż Polak.

Owoce polskiego wzrostu trafiają za granicę

W tym kontekście warto jeszcze zwrócić uwagę na dwie inne statystyki, po części związane z kwestią „wydajności” pracy. Pierwsza z nich mówi o udziale płac otrzymywanych przez Polaków w relacji do PKB wytwarzanego przez nasz kraj. Wskaźnik ten pokazuje, jaka część wytworzonego PKB została przeznaczona na potrzeby ludzi w formie wynagrodzeń za pracę, składek emerytalno-rentowych i zdrowotnych oraz podatków na sfinansowanie tzw. konsumpcji zbiorowej, np. szkolnictwa i transportu publicznego, przychodni i szpitali itp.

Generalnie zasada jest prosta: im wyższy udział kosztów związanych z zatrudnieniem w relacji do PKB danego kraju, tym większy panuje dobrobyt. Okazuje się, że wskaźnik ‚płace do PKB’ w naszym kraju jest na dramatycznie niskim poziomie. W Szwajcarii do pracowniczych kieszeni i fiskusa trafia prawie 60 proc. PKB. W USA – ponad 55 proc. PKB, w Niemczech i większości państw Europy Zachodniej od 42 do 55 proc. PKB. W Polsce w 2008 r. wskaźnik ten wynosił 37,1 proc., a w ciągu kolejnych kilku lat obniżył się do zaledwie 36 procent, co daje nam zaszczytne przedostatnie miejsce w Unii Europejskiej. Tak niski poziom wskaźnika oznacza, że ogromna część owoców wzrostu gospodarczego z ostatnich lat w ogóle nie trafia do portfeli Polaków.

Polacy najbardziej zapracowanym narodem w UE?

Z uwagi na niskie płace oraz słabą „wydajność” pracy mierzoną wartością wytworzonego PKB, Polacy – aby wiązać koniec z końcem – muszą pracować o wiele dłużej i intensywniej niż inne nacje w Europie. W tym miejscu należy odwołać się do drugiej statystyki autorstwa OECD, która mierzy liczbę godzin spędzonych w pracy przez obywateli poszczególnych państw. Okazuje się, że Polacy w tym zestawieniu są wice-liderami Unii Europejskiej. W 2012 roku statystyczny Polak spędził w pracy 1929 godzin. Dla porównania – statystyczny Brytyjczyk w pracy spędził 1654 godziny, Francuz – 1479 godzin, Niemiec – 1397 godzin, a Holender jedynie 1381 godzin.

Czytaj więcej: Polacy przepracowanym narodem (Niewygodne.info.pl)
Czytaj więcej: Naczelna zasada kolonializmu XXI wieku: drenować ile się da kapitał państw podległych (Niewygodne.info.pl)

Źródło: http://niewygodne.info.pl/artykul4/01682-Polacy-pracuja-wiecej-ciezej-i-za-mniejsze-pieniadze.htm

Wpis z dnia: 26/09/2014

janusz korwin mikke beka

Polecam też inne artykuły o kapitalizmie i jego prawdziwej naturze:
–Kapitalizm i polityka: systemy stworzone przez psychopatów
–Umierająca przyroda, kapitalizm i opowieści kultury śmierci
–Kapitalizm zawsze prowadzi do niewolnictwa, rewolucji i zagłady cywilizacyjnej
–Kapitalizm to oszukańczy system, który prowadzi do powszechnej biedy
–Kapitalizm: szaleńcza ideologia prowadząca do cywilizacyjnej zagłady
–Obłąkańcza kapitalistyczna eksploatacja planety doprowadzi do zagłady biosfery
–Producenci AGD i elektroniki tak projektują sprzęt, by szybko się zepsuł! Oto rezultaty „wolnego rynku” czyli kapitalizmu korporacyjnego
–Oblicza liberalizmu i wolnego rynku: cywilizacyjny kanibalizm w Grecji [+18]
–ZUS wcale nie musi upaść! Korwinistyczne brednie zdemaskowane

Polecam też artykuły o zbrodniczej ideologii liberalizmu / korwinizmu:
–Religia Korwina Mikke (liberalizm) to ludobójstwo dokonywane na Polakach
–Zwolennicy Janusza Korwina Mikke, nie dajcie się ogłupić! To wszystko już było!
–Liberałowie! Wyborcy Korwina, PO, itp! Jesteście w ciemnej dupie! [+18]
–Czy Janusz Korwin-Mikke popiera ludobójstwo Polaków?! “Za Hitlera podatki były niższe”
–Korwinizm: szokujące fakty. Jest po to, by bogaci mieli więcej, a biedni mniej
–“Ekonomiactwo” Korwina-Mikke i Balcerowicza w REALNYM życiu
–Zwolennicy Korwina: co z nimi nie tak? Szokująca teoria!
–Janusz Korwin Mikke popiera faszystowską i ludobójczą ideologię. „To będzie koniec dla państwa”
–Neoliberalna filozofia Janusza Korwina Mikke to faszyzm. „Nie zamierzamy tego tolerować, stawimy czynny opór”
–Janusz Korwin Mikke wychowa pokolenie gwałcicieli i psychopatów?

Autor: Jarek Kefir

Witaj. 🙂 Moja strona utrzymuje się z darowizn czytelników. Nie organizuję szemranych warsztatów, na których mówi się o czarach-marach, cudach niewidach i jeszcze trzeba za to płacić. Wolę walić prawdę prosto z mostu, nie pasjonuje mnie oszukiwanie ludzi. Szerzę świadomość i wiedzę na tyle, na ile mogę, i mam nadzieję, że przyniesie to coś dobrego. Nie wprowadzam żadnych płatnych treści. Chcę, by moje publikacje były dostępne dla każdego, nawet dla biednych osób. Jeśli cenisz moją pracę, to możesz wspomóc moje publikacje finansowo.

Możliwości wsparcia moich publikacji:

➡️ Na konto bankowe:
Dla: Jarosław Adam
Numer konta: 16102047950000910201396282
Tytułem: Darowizna

➡️ Wpłacającym z zagranicy potrzebne są także te dane:
Kod BIC (Swift): BPKOPLPW
IBAN: PL16102047950000910201396282

➡️ Na Pay Pal: Kliknij poniższy link:
https://www.paypal.com/cgi-bin/webscr?cmd=_s-xclick&hosted_button_id=QFQ8UFRVAKUCG

Cywilizacja żywych trupów: przerażające eksperymenty wojskowe w ZSRR

Cywilizacja żywych trupów: przerażające eksperymenty wojskowe w ZSRR

eksperymenty medyczneZapraszam do obejrzenia szokującego w swej wymowie filmu dokumentalnego o eksperymentach na żywej tkance społeczeństwa, jakie miały być prowadzone przez władze ZSRR.

Tezy postawione w tym filmie są szokujące, ale nie można ich do końca wykluczyć. Wiadomo bowiem, że spisek i konspiracja (tak wyśmiewane) są językiem polityki już od czasów jaskiniowych. Spisek i konspirację mamy ewolucyjnie we krwi, a są one zaawansowaną pochodną kłamstwa.

Drzewiej, w czasach dawnych, jedno plemię spiskowało z drugim przeciwko trzeciemu, np o ziemię, płody rolne, czy względy jakiegoś bóstwa.

Podobny schemat jest do dziś. Jedyne co się zmienia, to obszar do zagarnięcia, jego zasoby i bóstwa. Obecne bóstwo, demokracja, żąda od nas, byśmy w żądne spiski i zakulisowe działania nie wierzyli. Bardzo sprytne.

Wstęp: Jarek Kefir

Proszę o rozpowszechnienie tego materiału!

__________________________________________________________

Cytuję: „Stworzenie w pełni sterowalnego człowieka.

Marzenia naukowców, dyktatorów i wojskowych. Radzieccy przywódcy marzyli o całkowitej kontroli nad umysłami swoich obywateli. W całkowitej tajemnicy powstał supertajny Instytutu Naukowo-Badawczego „Binar”.

Na rozkaz KGB prowadzono w nim prace mające na celu stworzenie broni psychotropowej. „Binar” wyprodukował urządzenie „Aura-015TM”, oddziaływujące na biopole człowieka. W jednym z raportów KGB z lat 80-tych mówi się, że opanowano już w ZSRR „produkcję” zombi – czyli w pełni sterowalnego człowieka.

Badania w tej dziedzinie zaczęto w Związku Radzieckim już w latach 50-tych w celu kształcenia agentów i dyplomatów. Radzieccy naukowcy zaczęli prowadzić prace mające na celu stworzenie aparatury służącej do i zdalnego sterowania psychiką. Zgodnie z tajnym rozporządzeniem KC KPZR, skonstruowano aparaturę, która przy wprowadzeniu na orbitę wokółziemską mogła korygować zachowanie ludzi na określonych obszarach kuli ziemskiej. Na te cele wydatkowano milionowe sumy.

Po rozpadzie Związku Radzieckiego rozpoczęła się aktywna wyprzedaż technologii umożliwiających stworzenie zombi.

Mimo tego z roku na rok rośnie liczba Rosjan, którzy utrzymują, że są zamieniani w zombi. Tworzą własne związki, komitety i partie. Oficjalnie uważani są za szaleńców, nikt jednak nie zna prawdy.

Prezentowany materiał pochodzi z 1999 roku.”