TAJEMNICE ŚWIATA: MOMENT GDY STAŁEŚ SIĘ NIEWOLNIKIEM SYSTEMU. TEŻ GO PAMIĘTASZ?!

 

duchowosc

Gdy system Cię unieszczęśliwia.. Żegnaj dzieciństwo, witaj trudna dorosłości

Ten niezwykle ciekawy temat był poruszany przeze mnie dwa razy. Jednak uważam, że powinienem poruszyć go kolejny raz. To dotyczy nas wszystkich, także Ciebie. Wynika to z praw rządzących światem, których być może nie znasz. Naprawdę niewiele ludzi pamięta co się działo na tym etapie ich życia. Ta zmiana, którą opisuję w tym artykule, najczęściej pozostaje nieświadoma, i zostaje zapomniana. Kto wie, może właśnie Ty należysz do tej nielicznej grupy ludzi, którzy te wydarzenia z dzieciństwa i okresu dojrzewania pamiętają?

Poobserwuj ufne i radosne zachowanie szczeniaka i małego psa, ze stadnym i agresywnym zachowaniem psa dorosłego. Czyż z tym samym nie mamy do czynienia u ludzi? Świadomość dziecka diametralnie różni się od świadomości dorosłego. Na pewno tęsknisz za latami dzieciństwa, ale pewnie nie zdajesz sobie sprawy, dlaczego tak jest. W tym felietonie ujawnię Ci, na czym polega trauma okresu dojrzewania jak i obniżenie jakości myślenia przy wchodzeniu w dorosłość.

system (3)

Dziecko ma specyficzny stan świadomości. Polega on na ufności, ciekawości dosłownie każdym detalem i elementem życia. Dziecko jest radosne i cieszy się dosłownie z niczego. A więc cieszy się ze wszystkiego – z tego, że żyje. Dziecko nie potrzebuje miliarda dolarów i Ferrari o mocy 400 koni mechanicznych by poczuć ledwie namiastkę szczęścia. Dla dziecka byle patyk wkładany podczas deszczowego dnia do kałuży z kolegami i koleżankami, daje taką radość i ekstazę, o jakiej dorosły posiadający te miliard dolarów i Ferrari nawet nie może pomarzyć. Bo dziecko umie cieszyć się byle drobiazgiem – ono niczym mistrz duchowy docenia i uwielbia to, co ma.

A co dopiero ma powiedzieć zlękniona osoba dorosła, która nie ma tego miliarda dolarów i Ferrari? Ba, nie tylko ich nie ma, ale musi tyrać przez miesiąc u polskiego kapitalisty za 1500 złotych? Które to zarobki nie wystarczają na nic? Dziecko ma stan świadomości bardzo zbliżony do stanu opisywanego przez ezoteryków i gnostyków. Jest to świadomość Buddy. Dziecko żyje dosłownie w stanie „tu i teraz„, niczym w książkach znanych mistrzów duchowych. Do tego należy doliczyć to, że myślenie dziecka jest typowo „magiczne„. Dla niego każdy element świata ma w sobie coś nieuchwytnego, zachwycającego, pięknego. Życie pomimo wielu trudności jest dla niego wielkim zachwytem.

system zniewala

Dojrzewanie i pożegnanie z dzieciństwem to zejście do mentalnego „grobu”

Cytuję: „W przyrodzie jest zazwyczaj tak, że najpierw widać kokon, który pęka, a potem pojawia się motyl. W wypadku ludzkiego umysłu od zawsze kolejność wydaje się odwrotna – człowiek rodzi się jako motyl, a potem otacza się kokonem.

Każdy człowiek jest bardziej podobny do buddy jako dziecko, później to podobieństwo maleje. Spójrz na dziecko, spójrz na jego oczy, są bardziej podobne do oczu buddy niż oczy jakiegokolwiek dorosłego. Sposób w jaki siedzi, w jaki się porusza – wdzięk, piękno, życie chwilą – są piękne.

Nawet jego złość jest piękna. Jest w tej złości całym sobą, a gdy coś jest całkowite, to jest piękne. Przyjrzyj się dziecku, które w złości skacze i krzyczy. Patrz tylko! Nie zajmuj się sobą ani tym, że dziecko ci przeszkadza. Przyglądaj się zjawisku. Złość jest piękna – bo dziecko jest w niej całkowicie zanurzone. J e s t złością, i to tak autentycznie, że nic nie pozostaje niedokończone. Nie powstrzymuje się, wchodzi w złość całym sobą i staje się złością.

Przyjrzyj się dziecku, które cię kocha. Kiedy cię wita, kiedy podchodzi do ciebie, jest jak budda. Ale już wkrótce pomożesz mu i społeczeństwo też mu pomoże wejść w kokon, w którym już umrze. Zaraz po wyjściu z kołyski wchodzimy do grobu. Nikomu nie wolno być naturalnym, narzucana jest nam patologia. Jesteś zamykany w klatce, więziony w martwym schemacie. Twoja spontaniczna natura cierpi, a ty nie możesz się z tego schematu wydostać. Właśnie dlatego jest tyle patologii. Stworzył ją człowiek.”
~Osho

globalna swiadomosc (3)

Tęsknisz za beztroskim dzieciństwem lub kolorową młodością?

Niemal każdy człowiek tęskni czy to za dzieciństwem, czy to za czasami młodości. Za dzieciństwem, bo było beztroskie, kolorowe, pełne wrażeń, bo nawet zupa pomidorowa gotowana przez babcię smakowała tak intensywnie. A teraz nie cieszy Cię nawet obiad w wykwintnej restauracji. Nie mówiąc o całej reszcie. Tęsknisz za młodością, bo pełna była wyzwań, marzeń, radości. Bo nawet ta Coca-Cola smakowała intensywniej, piwo czy jabol za 3,50 zł oznaczał wielkie szczęście, a zachód słońca czy seks do białego rana wspominasz z nostalgią aż po dziś dzień.

Tęsknota za dzieciństwem to tęsknota za prawdziwą, niemal duchową dojrzałością, która została Ci odebrana. To tęsknota za pełnym potencjałem, za chęcią poznawania i zdobywania świata, które zostały Ci zabrane. To tęsknota za hobby i pasjami, które wtedy tak intensywnie się objawiały, i często były realizowane, np na kółkach zainteresowań. Czy w pełnych intensywności marzeniach. A które zostały Ci zabrane, bo przecież musiałeś stać się poważanym i szanowanym obywatelem. Statecznym ojcem rodziny, czy też matką Polką.

Musiałeś przecież skończyć studia, których najczęściej nie wybrałeś sam, i które nie były zgodne z Twoimi zainteresowaniami. Obiecano Ci po studiach złote góry i świetlaną przyszłość. A tu okazuje się, że Janusz kapitalista płaci Ci 1500 złotych. Robisz kursy, zdobywasz kwalifikacje jak pojebany. Podporządkowujesz temu całe życie. Rezygnujesz z hobby, pasji, z marzeń. Z szczypty szaleństwa, tak bardzo cechującego młodość. Masz te 30 lat i najczęściej dalej zarabiasz grosze. Jeśli masz szczęście – kredyt na mieszkanie, na samochód, i na wakacje, które w ogóle Cię nie cieszą i podczas których w ogóle nie wypoczywasz.

system (4)

Miało być drugs, sex, rock ‚n’ roll i sielskie życie. Jest praca za 1500 zł netto

Masz żonę, która jest tak samo sfrustrowana i niechętna na seks jak Ty. Masz dzieci, które powoli zaczynają nienawidzić starego zgreda, którym się stajesz z każdym rokiem. Powoli zaczyna docierać do Ciebie, że tak naprawdę przegrałeś swoje życie. Nawet popełniasz dokładnie te same błędy, co Twoi rodzice. A tak bardzo chciałeś ich uniknąć. Przecież miało być inaczej.. I tęsknisz za tymi latami ’80 czy ’90 – latami dzieciństwa czy młodości. One wcale nie były dobre. Te lata były niewyobrażalną traumą dla ówczesnych dorosłych, były czasem upadku gospodarczego państwa, czasem bankructw i dziesiątek tysięcy samobójstw. Ale Ty wspominasz je miło. Bo byłeś wtedy dzieckiem czy nastolatkiem. Bo odczuwałeś inaczej, intensywniej, bardziej kolorowo.

Miało być drugs, sex, rock ‚n’ roll. Miało być radosne i szczęśliwe życie. Miałeś być świadomy, miałeś uniknąć błędów wychowawczych, które popełnili Twoi rodzice. No i kapitalizm tyle Ci obiecywał. Co masz obecnie? Z dziecięcych pasji dawno zrezygnowałeś. Bo przecież masz być inżynierem, ojcem, człowiekiem wykształconym, a nie bujającym w obłokach. Z młodzieńczych marzeń także, bo przecież dorosłemu nie wypada. Jeśli miałeś jakieś hobby, choćby to było łowienie ryb czy jeżdżenie po Polsce i fotografowanie pociągów – też z nich zrezygnowałeś.

Masz kredyty, dzieci, dom, pracę. Obowiązki, obowiązki i jeszcze raz obowiązki. Przyjemności i radości zero, coraz mniej i mniej. Zrealizowałeś pierwszy, archetypowy cel ludzkiego życia – ślub. Drugim celem jest założenie rodziny. Wiesz jaki jest ostatni, symboliczny czy też archetypowy cel człowieczego bytu? Śmierć. W gnostycyzmie ślub i śmierć są synonimami, są symbolami tożsamymi, podobnymi, zamiennymi. Ślub i założenie rodziny, jak i śmierć są dwoma głównymi celami ludzkiego życia. Także w interpretacji snów oba te symbole interpretuje się zamiennie. Więc możesz teraz czekać na śmierć. Biernie.

metafizyka

„Te wspaniałe lata 90-te.. Kiedyś to były czasy..” Tak naprawdę chodzi o coś innego

Cytat: „Ludzie zawsze mawiali: „Kiedyś, to były czasy!” Z wiekiem życie wydaje się człowiekowi coraz gorsze. Wspomina młode lata, kiedy wszystkie barwy były soczyste, wrażenia ostre, marzenia ziszczalne, muzyka lepsza, klimat korzystniejszy, ludzie życzliwsi, nawet kiełbasa była smaczniejsza, nie mówiąc o zdrowiu. Życie było przepełnione nadzieją, dostarczało radości i zadowolenia. Teraz, po upływie tylu lat, człowiek nie doznaje już takich radosnych przeżyć w związku z tymi samymi zdarzeniami. Na przykład piknik, impreza, koncert, film, święto, randka, wczasy nad morzem – wszystko to, obiektywnie rzecz biorąc, jest tej samej jakości.

A jednak – to już nie to. Kolory wyblakły, wrażenia straciły ostrość, zainteresowanie wygasło. Dlaczego w młodości wszystko było takie wspaniałe? Czyżby percepcja człowieka z wiekiem traciła ostrość? Ale przecież z wiekiem człowiek nie traci zdolności do płaczu, śmiechu, zauważania barw i odczuwania smaków, odróżniania prawdy od fałszu, dobra od zła. Może więc świat stacza się w przepaść? W rzeczywistości świat sam w sobie nie ulega degradacji i nie staje się gorszy. Staje się gorszy dla każdego z osobna. Równolegle z negatywną linią życia istnieją linie, które ów człowiek w swoim czasie zostawił i na których wciąż jest wszystko w porządku. Wyrażając niezadowolenie, człowiek w istocie przestawia się na gorszą linię życia. A właściwie – jest na nią wciągany.

(…)

Człowiek rodząc się, początkowo przyjmuje świat takim, jakim on jest. Po prostu dziecku nie jest jeszcze wiadome, że może być lepiej lub gorzej. Młodzi nie są jeszcze kapryśni i wybredni. Zwyczajnie odkrywają świat i cieszą się życiem, bo mają więcej nadziei niż pretensji. Wierzą, że i tak jest nieźle, a będzie jeszcze lepiej. Ale potem nadchodzą niepowodzenia i człowiek zaczyna rozumieć, że nie wszystkie marzenia się spełniają, inni żyją lepiej, a o miejsce pod słońcem trzeba walczyć. Z czasem pretensji staje się więcej niż nadziei. Niezadowolenie i narzekanie stanowią siłę sprawczą popychającą człowieka ku niefortunnym liniom życia.

Ujmując to zgodnie z terminologią Transerfingu, człowiek emituje negatywną energię, która przenosi go na linie życia odpowiadające negatywnym parametrom. Świat staje się tym gorszy, im gorzej Ty o nim myślisz. W dzieciństwie nikt nie rozmyślał nad tym, czy jest on dobry, czy nie, lecz przyjmował wszystko za dobrą monetę. Dopiero zaczynałeś odkrywać świat i nie nadużywałeś krytyki. Największe urazy skierowane były przeciwko Twym bliskim, którzy na przykład nie kupili Ci zabawki. Ale potem zacząłeś poważnie obrażać się na otaczający Cię świat. Zaczął coraz mniej Cię satysfakcjonować. A im więcej zgłaszałeś pretensji, tym gorszy był efekt. Każdy, kto przeżył młodość i dożył do wieku dojrzałego wie, że kiedyś wszystko było lepsze.

(…)

Uważasz, że życie stało się gorsze. Jednak tym, którzy są w tej chwili młodzi, życie wydaje się piękne. Dlaczego tak się dzieje? Może dlatego, że oni nie wiedzą, jak dobrze było wtedy, gdy Ty byłeś w ich wieku? Ale wówczas żyli przecież ludzie starsi od Ciebie, którzy dokładnie tak samo narzekali na życie i wspominali, jak dobrze kiedyś było. Przyczyna leży nie tylko w skłonności psychiki ludzkiej do usuwania ze wspomnień złych elementów i uwypuklania w przeszłości tego, co dobre. Przecież niezadowolenie ukierunkowane jest na to, co dzieje się obecnie, ponieważ jest rzekomo gorsze od tego, co było kiedyś.

Jeśli przyjąć za fakt tezę, że życie staje się z każdym rokiem coraz gorsze, to świat już dawno powinien był się po prostu rozpaść na kawałki. Ile pokoleń minęło od początków historii ludzkości? I każde uważa, że świat stał się gorszy! Na przykład starszy człowiek powie z przekonaniem, że wcześniej coca-cola była lepsza. Jednak coca-colę wymyślono w 1886 roku. Wyobraź sobie, jaka obrzydliwa jest ona w tej chwili! Może z wiekiem przytępia się zmysł smaku? Wątpliwe. Przecież dla staruszka pogorszyła się też każda inna jakość-na przykład mebli czy odzieży. Jeśli świat byłby ten sam dla wszystkich, to po przejściu tylu dziesiątków pokoleń zmieniłby się w piekło.”
Autor: Vadim Zeland

1408733117_nobk3n_600

Radość dzieciństwa i marzenia młodości odebrane przez dorosłość

Ja ten moment przeskoku pamiętam bardzo dobrze. Pamiętam jak bardzo cieszyłem się z wydawałoby się głupich fajerwerków na sylwestra, czy z świąt bożego narodzenia. Gdzieś koło 5 czy 6 klasy podstawówki nagle święta straciły swój dawny blask. Już nie było tej magii. Nie było tego zachwytu życia. Moje myślenie stało się jakieś inne. Został pusty szkielet myślowy, z niewielką liczbą myśli. Były one jakieś suche, toporne, pozbawione barw. Z tygodnia na tydzień odczułem ogromną zmianę jakościową na gorsze. Poczułem się wewnętrznie martwy, jakby ważna część mnie została na zawsze zamordowana. Resztki tego magicznego dziecięcego zachwytu zostały gdzieś do drugiej klasy liceum, do 2002 roku. Potem znikło i to. Ciekawy jest fakt, że naprawdę niewielu ludzi to pamięta.

Są dwa przełomy związane z przystosowaniem do życia w systemie w życiu człowieka. Pierwszy z nich to wiek 4, 5 lat, gdy ukształtowanych zostaje wiele programów podświadomości. Wdrukowywane zostają wtedy zarówno cywilizacyjne (globalne) traumy, jak i traumy, lęki i kompleksy typowe dla danych rodziców. Drugi przełom to właśnie dojrzewanie płciowe. Natura odbiera Ci dziecięcą radość bezwarunkową, szczęście z byle powodu. Dostajesz popęd seksualny, i potrzebę jego ciągłego zaspokajania. Witaj dorosłości – i witajcie nowe role życiowe: podatnik, rodzic, wyznawca, obywatel, konsument, żołnierz.

Od tej pory Twoje szczęście nie jest już bezwarunkowe – zostaje Ci zabrane. Od tej pory Twoje szczęście jest uzależnione od realizowania programów natury. Te programy są trzy i dotyczą każdej istoty żywej na Ziemi – od wirusów aż po ludzi. Są to: 1. rozmnażanie, przetrwanie gatunku i seks; 2. ekspansja terytorialna, zdobywanie nowych miejsc do życia; 3. gromadzenie zasobów – u zwierząt pokarm i partnerzy, u ludzi dochodzą jeszcze inne rzeczy.

Szczęście w dorosłości, czyli nieustanna pogoń za króliczkiem

Najgorsze w tym jest to, że to nowe szczęście związane z realizacją programów natury, to ledwie nędzna namiastka dawnego dziecięcego, magicznego szczęścia. To nie jest tak naprawdę szczęście, ale wieczne gonienie za króliczkiem, aż do śmierci. Przecież nie o to chodzi by złapać króliczka, ale by gonić go, ale by gonić go, ale by gonić go. Prawda? Bo gdy złapiesz już tego króliczka.. To poczujesz dosłownie chwilkę tej nędznej namiastki szczęścia – chwilę emocjonalnej ekscytacji. A potem Twoje ego i umysł formułują kolejny cel, kolejne dążenie, kolejne pragnienie. I często społeczeństwo stawia wtedy kolejne żądania: wziąłeś ślub? To teraz dzieci. Kupiłeś samochód? To teraz zamiast ośmiu godzin pracuj czternaście i kup dom. Gonisz, gonisz i jeszcze raz gonisz.

Czy to jest szczęście? Jeden z laureatów nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii powiedział, że ostatecznym dążeniem każdego człowieka jest władza nad całym światem niewolników. Bycie imperatorem planety z całą ludzkością jako podległymi niewolnikami to ostateczny cel ego każdego człowieka – tak jest ono zbudowane. Ale zastanów się chwilę. Zostajesz tym imperatorem. I co dalej? Otóż dostajesz niemożliwej do wytłumaczenia i zniesienia depresji. Bo już nie ma króliczka za jakim można by gonić. Wszystko zdobyłeś i nie ma nic do zdobycia więcej – pojawia się niemożliwy do zniesienia stan. Ego chciałoby dalej zdobywać, dążyć, podbijać, pragnąć – ale nie ma już czego.

Neurobiologiczna teoria dorastania, czyli melatonina i serotonina

Melatonina jest chemiczną pochodną serotoniny. To z serotoniny powstaje melatonina. I melatonina i serotonina określane są jako „hormony szczęścia. Serotonina ma działanie przeciwne do dopaminy, hormonu aktywności, drapieżności, rywalizacji i seksualności. Melatonina ma działanie anty-gonadowe, czyli przeciwne do spraw związanych z rozmnażaniem. Stężenie serotoniny i melatoniny jest największe podczas błogiego i szczęśliwego dzieciństwa. Dziecko ma taki naturalny, błogi stan szczęścia – stan buddy.

Natura więc odbiera Ci to błogie szczęście z dzieciństwa. Stężenie melatoniny i serotoniny spada. Na scenę wkraczają „wrogowie” tych hormonów szczęścia, czyli dopamina i hormony płciowe. Od tej pory ledwie namiastkę dziecięcego szczęścia zyskujesz podczas aktywności związanej z dopaminą. Czyli seks, agresja, walka, konsumpcja, ekspansja. Ciekawe jest jeszcze to, że kobiety mają większe stężenie melatoniny i serotoniny w organizmach. Są one istotami łagodniejszymi, bardziej pokojowymi i bardziej uduchowionymi.

Mężczyźni przez niedobory serotoniny częściej ryzykują, częściej rywalizują i walczą. Mają większy popęd seksualny i zdobywają. Ma to uzasadnienie w realizacji celów natury. Z tym, że ma to drugą stronę. Mężczyźni są bardziej agresywni i.. nieszczęśliwi. Częściej popełniają samobójstwa, częściej chorują psychicznie – choć dużo rzadziej zgłaszają się po pomoc. Częściej padają ofiarami przestępstw, i częściej wykazują zachowania autodestrukcyjne. Typu: nałogi czy mordobicia.

Ciekawe jest to, że w stanie zakochania stężenie serotoniny i melatoniny drastycznie spada. Wzrasta wtedy stężenie hormonów takich jak: dopamina, fenetyloamina, hormony płciowe. Z kolei mechanizm działania leków przeciwdepresyjnych polega głównie na podwyższaniu poziomu serotoniny. Mechanizm ten powoduje.. osłabienie libido i osłabienie przeżywanego uczucia zakochania, lub jego całkowite ustąpienie. I jeszcze jedno.. Bardzo ciekawe jest też to, że u znerwicowanych i pełnych lęków mężczyzn, występuje bardzo silny popęd seksualny. Widzicie jak to wszystko jest perfekcyjnie dopracowane? Jak to wszystko wiąże się i łączy – i na planie duchowym, i na planie psychicznym, jak i fizycznym (neuroprzekaźniki).

Kiedy zrezygnowałeś z pasji dzieciństwa i marzeń młodości?

Co możesz więc zrobić by temu przeciwdziałać? Zachęcam Cię do zweryfikowania swoich priorytetów i celów życiowych. Czy na pewno chcesz iść na te studia i być inżynierem pracującym od świtu do późnej nocy? Czy raczej ktoś Ci to narzucił? Czy na pewno chcesz sadzić to drzewo, budować ten dom (raczej: klitka w bloku, na kredyt 30 lat), i płodzić tego syna? By potem całe dnie pracować, biorąc nadgodziny lub drugi etat, zarzynać się, tracić zdrowie, i tej rodziny nie widzieć? Taką przyszłość sobie wymarzyłeś, czy raczej taki model życia został Ci narzucony?

Zachęcam Cię także do odkurzenia swoich starych hobby i pasji. W garażu stoi jakaś motorynka, gitara, zestaw wędek? Tudzież masz cała piwnicę zajebaną książkami filozoficznymi, duchowymi czy jakimikolwiek innymi? Lub znaczkami pocztowymi? A może kiedyś znałeś każdy rodzaj lokomotywy jaka istnieje na świecie z parametrami technicznymi, ale nie jesteś już na bieżąco? A tyle nowych bestii powstało, np w bydgoskich zakładach kolejowych PESA?

Przypomnij sobie moment i powód, dla których zrezygnowałeś z tego, co autentycznie lubisz. Musiałeś „spoważnieć i założyć spodnie”? To nie przystoi matce Polce? Musiałeś „ogarnąć się i wreszcie zająć się dorosłym życiem”? Wróć więc do tego. To zasila Twoje istnienie, a nie praca od świtu do nocy, nie spełnianie zachcianek i żądań innych.

Autor: Jarek Kefir

Witaj! 🙂 Jeśli zależy Ci na przekazywaniu dalej niezależnych i nieocenzurowanych informacji, możesz dołożyć swoją cegiełkę. Dzięki darowiznom jestem niezależny od partii, ideologii, religii, koncernów itp i mogę ujawniać Tobie to, co jest przemilczane i ukrywane. Moja działalność zależy m.in. od Twojego wsparcia. Jest to też pewna forma wyrównania energii, podziękowania za wiedzę. Link z informacją tutaj: https://atomic-temporary-22196433.wpcomstaging.com/wsparcie/

 

Religie to zbrodnia elit przeciwko ludzkości. Jak bardzo zostałeś oszukany i wrobiony?!

Czy Bóg istnieje? Czyli jak to z tymi religiami jest, i dlaczego Cię okłamują..

Wielu ludzi zadaje sobie pytanie, czy Bóg istnieje. A jeśli tak, to który? Jest tyle religii na świecie, każda uważa się za jedynie prawdziwą, a inne uważa za fałszywe. Czy też należysz do osób, które odpowiedź na to pytanie ciekawi? W tym felietonie chciałbym przedstawić Ci ciekawą koncepcję tego, jak działają niektóre prawa świata. Niestety, część z nich może być kontrowersyjna lub dołująca.. Czy odważysz się?

Artykuł ten może być dla Ciebie bolesny, ponieważ pozbawia on złudzeń. Ludzie kochają złudzenia i iluzje. Ich wspólną cechą jest to, że są mniej bolesne niż rzeczywistość. Religie obiecują Ci raj, ale oczywiście po śmierci. I to pod warunkiem że będziesz żył w znoju, trudzie i biedzie, jak każe dana religia, bo bogacić się i radować może tylko elita. To odwieczny sojusz tronu i ołtarza. Ideologie zaś obiecują Ci raj na Ziemi, pod warunkiem, że wszyscy uwierzą w daną ideologię, w danego lidera. A to tak nie działa. A Ty? W jakie iluzje i słodkie kłamstwa wierzysz?

Wiele razy pisałem o tym, że potrzebujemy odrzucenia myślenia przez pryzmat religii. Religie są niczym więcej, jak programami kontrolnymi. Mają one kontrolować masy ludzkie tak, by wypełniały one wolę elity. Stąd sojusz tronu i ołtarza, który był obecny już u prehistorycznych plemion. Jest obecny i dziś, w dobie korporacji, techniki, monoteizmów i new age.

Wymienię poniżej cechy wspólne wszystkich religii:

obrzydzanie seksualności i wolności w sferze seksu, związków i miłości. Bo tylko elita może mieć haremy, wolność czy bohemę. Zwykły człowiek musi wziąć ślub i płodzić dzieci, czyli nowych niewolników (podatników, wiernych, żołnierzy) dla elity. Wolność w seksie i miłości? Wykluczone!

obrzydzanie bogactwa i dobrobytu finansowego. Bo tylko elita może opływać w dostatki. Zwykły człowiek musi tyrać jak wół na jachty i mercedesy elity. Dlatego mówi się o wielbłądzie i uchu igielnym, albo nazywa się pieniądz niską wibracją. Każda religia ma także tzw „etos pracy”.

przeświadczenie religii, że dobro jest nagradzane, a zło jest karane. Jest to relikt, iluzja umysłu dziecka zamkniętego w dorosłym ciele. Bo większość ludzi nie dojrzewa. Znalazło to odbicie zarówno w idei monoteistycznego boga ojca, jak i w idei prawa karmy. Prawda którą możemy potwierdzić obserwacjami i logiką, jest dokładnie odwrotna. Ludzie dobrzy i empatyczni mają co rusz jakieś dziwne upadki, wypadki, złe zbiegi okoliczności, złe wydarzenia, traumy. Powiesz, że to po prostu przypadek? No, ale źli ludzie jakoś tych „przypadkowych” złych zbiegów okoliczności nie mają. Ba! Towarzyszy im nie tylko bezkarność, ale także sukces. No i zło ma większą energię – bo jest kompatybilne z naturą planety. Zło to nie tylko bankier, skorumpowany polityk, wyzyskujący pracowników biznesmen czy gangster. Ale także tryskający witalnością i energią cwaniaczek krzywdzący innych, czy zimny drań mający kobiety za nic. Wszyscy oni mają energię, witalność, zdrowie.

religia gloryfikuje tradycyjne wartości. Czyli konserwatyzm i purytanizm, patriarchat, monogamię, śluby, dzieci, rodzinę. A także: patriotyzm, służbę narodowi, etos bohatera wojennego. Bo liczy się wszystko i wszyscy, tylko nie Ty i Twoje marzenia, pasje i szczęście. Masz pracować, płodzić dzieci, wypruwać z siebie flaki, i w każdy inny sposób służyć elicie. A gdy elita będzie miała taki kaprys – masz iść na wojnę za ropę czy inne dolary, i oddać swoje życie. Masz służyć wszystkim i spełniać żądania i rozkazy wszystkich, na czele z elitą, tylko nie sobie. Tradycyjne wartości nie są żadnym ponadczasowym i cennym prawem. Jest to bezlitosny program powielany od tysiącleci, mający trzymać Ciebie za mordę i hamować Twoją samorealizację;

religia neguje ideę reinkarnacji i zaszczepia lęk przed karą po samobójstwie. Jest to bardzo ważne dla elity. Bowiem gdyby ludzie znali fakty o kole życia (reinkarnacja, Samsara) i nie byli straszeni karą jaka ma być po samobójstwie.. To jak myślisz, co by robili? Połowa lub większość popełniałaby samobójstwa, nie chcąc żyć w piekle, jakim jest życie wielu istnień. Przecież skoro reinkarnacja istnieje, a jest na to ogrom dowodów – to po co taka zlękniona i żyjąca w biedzie jednostka ma się męczyć? Popełni sobie samobójstewko i zaraz potem odrodzi się w nowym ciele, i będzie miała nową szansę. Po chuj się męczyć i biedować za 1500 zł netto, skoro można to zakończyć i zgodnie z zasadami Samsary, za jakiś czas mamy nowe wcielenie? Dlatego każda religia zaszczepia strach przed samobójstwem. Jest to największe człowiecze tabu – większe nawet, niż niechęć posiadania dzieci. Czy wiesz że samobójstwo jest.. NIELEGALNE? Jest to ciche, niepisane ustalenie większości krajów. Napisz na Facebooku lub na forum dyskusyjnym, że chcesz się zabić – i za godzinę lub dwie masz wizytę gliniarzy w towarzystwie panów z kaftanami;

usprawiedliwianie oprawców i katów przez religie. Jest to jeden z podstawowych modułów religii. Świat, w którym oprawcy opływają w dostatki i są bezkarni, wymaga jakiegoś usprawiedliwienia tego stanu rzeczy. Tradycyjne religie tłumaczą to wolą bożą, testem wiary, karą za grzechy, nadstawianiem drugiego policzka. New age i ezoteryka nazywają to: planem wyższej jaźni (czyli duszy), karmą z poprzednich żyć, prawem przyciągania, odrabianiem życiowych lekcji.

Nie usprawiedliwiaj zła teoriami duchowymi, bo wtedy je wspierasz

Usprawiedliwianie oprawców teoriami duchowymi jest bardzo silnie zakorzenione i wynika z mentalności ofiary. Nie chodzi tylko o teorie duchowe. Również ideologie polityczne usprawiedliwiają oprawców i katów. Mówią, że tak działa niewidzialna ręka wolnego rynku, że trzeba ciąć koszta, że podatki i koszta pracy są za wysokie. Usprawiedliwia się tak bestialstwo tych, którzy nazywają się pracodawcami czy też przedsiębiorcami. Korwinizm, neoliberalizm, libertarianizm to ideologie wilków sprzedawane owcom (ofiarom), mające rozgrzeszać i usprawiedliwiać zło. Obecnie ludzkość budzi się z mentalności ofiary. Jest to krytycznie ważny temat do przerobienia, który nie dotyczy tylko duchowości. Ale także: psychologii, psychiatrii, polityki, aktywizmu obywatelskiego. Ogrom ludzkiej działalności to próba przezwyciężenia tej mentalności. Nie wiem czy istnieje ważniejszy i jednocześnie bardziej zapomniany temat do przepracowania.

Religie monoteistyczne odchodzą do lamusa. Dotyczy to i chrześcijaństwa, i judaizmu, i w mniejszym stopniu islamu. Nawet w świecie islamu około milion osób rocznie dochodzi do wniosku że ma dość islamskiego dyktatu, i przechodzi na bardziej lajtowe chrześcijaństwo. Plan ewolucyjny ludzkości zakłada, że nową religią ma stać się new age. New age to zmodyfikowany i wypaczony rdzeń wierzeń gnostyckich. Gnoza to wiedza wartościowa, jednak w formie new age czy ezoteryki trafia teraz do prostych ludzi, pod przysłowiowe strzechy. Ma to pozytywne jak i negatywne strony. Pozytywne – bo jest to jednak jakaś ewolucja, jest to wspięcie się ten szczebel wyżej. Negatywne – bo wartościowa wiedza którą posiadają różne organizacje, zostanie przez lud wypaczona.

Zauważ teraz proszę bardzo ważną rzecz. Ta nowa religia dla ludu – new age, ezoteryka itp – powiela dokładnie te same, toksyczne błędy, co klasyczne, monoteistyczne religie. Jest to dość smutne. New age obrzydza więc wolność seksualną, powołując się na gloryfikację dziewictwa. Czyli na skrajnie toksyczną doktrynę telegonii. Doktrynie tej bliżej do ludobójców z państwa islamskiego, niż do prawdziwej duchowości. New age nazywa pieniądz „niską wibracją”, neguje prawo jednostki do bogactwa i dobrobytu. Często istnieje tam gloryfikacja tych tradycyjnych wartości, choć jest to już postrzegane lepiej. New age popiera reinkarnację, ale też zabrania istotom ludzkim popełniać samobójstwa. Bo przecież to łamie plan wyższej jaźni, dusza może się po tym rozpaść, itp.

Religie, w tym new age okłamują Cię

Najpoważniejszy i niewybaczalny zarzut wobec doktryn ezo / new age mam do ostatniego punktu. Doktryny te powielają mentalność ofiary, usprawiedliwiając sprawców. Widziałem na profilu jednej z ezoteryczek wezwanie do wybaczenia oprawcom, bo przecież taki był plan wyższej jaźni. Pisała ona: „oprawco, jeśli masz zamiar mnie skrzywdzić, a moja dusza tego potrzebuje, to zrób to”. Ręce mi opadły po przeczytaniu tego wpisu. Był to moment krytyczny w moich zrozumieniu niektórych zasad podług jakich działa świat. To już nawet katolicy mają więcej godności i są mniej oderwani od świata. Katolicy mają przecież ideę kościoła walczącego – ecclesia militans.

Jest to więc powielenie idei nadstawiania drugiego policzka, tylko w jeszcze bardziej ekstremalnej formie. Usprawiedliwianie oprawców jest jednym z najbardziej toksycznych modułów wszelkich religii i ideologii. Wynika to z traumy życia na kolanach. Zastanów się poważnie – na ile Ty sam usprawiedliwiasz oprawców, powołując się na najróżniejsze religijne, ideologiczne, new age’owe, społeczne i wszelkie inne brednie? Przed oprawcami należy się bronić. Gdy sytuacja tego wymaga – należy im oddawać, krzywdzić ich, niszczyć ich, pozbawiać majątków. W wypadkach skrajnych, gdy nie ma innego wyjścia, bo życie jest zagrożone, należy ich okaleczać i zabijać.

Wiem, że prawdą jest to, że ofiara podświadomie przyciąga kata. Że wyższa jaźń (dusza) ma jakiś tam plan. Ale nie jesteśmy tu po to, by gloryfikować cierpienie. To jest po prostu chore. Znałem osobę, która nie odchodziła od toksycznego partnera, tłumacząc to karmą. Że musi się ona wypalić, że musi to przepracować. Tej nieszczęsnej kobiecinie nic nie dało się przetłumaczyć – klapki na oczach. Jeśli uznasz, że Twoim życiem rządzi jakaś karma, jakiś mechanizm który ma nad Tobą władzę – to tak będzie. Bo świat jest lustrem, bo dzieje się podług Twojej woli. Tylko nie będzie to wtedy rzeczywiste prawo karmy, bo takiego nie ma. Będzie to chory twór chorego, a raczej: niedojrzałego i zranionego umysłu. I będzie on rządził Twoim życiem, bo dałeś takie przyzwolenie.

O prawie karmy w kontekście oszustwa religijnego i władzy elit nad owcami, pisałem w tym ciekawym felietonie (LINK).

Religia odbiera Ci prawo do obrony i prawo do szczęścia

Jeśli rozgrzeszasz w ten sposób oprawców, to popełniasz wtedy taki sam czyn jak sprawca zła. Bliżej Ci wtedy do gwałcicieli i łowców głów z państwa islamskiego, niż do osoby świadomej i uduchowionej. Bo islamiści też usprawiedliwiają zło duchowością. Odcinasz ofiary od możliwości obrony, czyli od MOCY. Pozbawiasz je czegoś niezwykle cennego. Jesteśmy na Ziemi po to, by się rozwijać, by redukować cierpienie, a nie kultywować je w chory sposób. Powołaniem jednostki jak i całej ludzkości jest przezwyciężyć ten wzorzec i zredukować cierpienie, a nie je usprawiedliwiać.

Sprawa jest prosta: jeśli nie zaczniecie się bronić przed oprawcami, to będziecie padać ich ofiarą. Jeśli nie będziecie okaleczać i zabijać przestępców chcących zrobić Wam krzywdę – to będziecie sami ginąć. Mówisz o planie wyższej jaźni na życie, o karmie.. A ja zadaję Ci pytanie: A gdzie jest Twój własny plan na życie? Gdzie jest Twoja wolna wola, Twoje prawo kreacji, Twoje prawo do szczęścia, radości, obfitości, np finansowej? Czy Ty jesteś nikim, czy Ty jesteś śmieciem który jest całkowicie zależny i całkowicie poddany zewnętrznym mechanizmom? Takim mechanizmom jak karma czy plan wyższej jaźni? Gdzie w tym wszystkim jesteś TY SAM? Twoja marzenia, pasje, pragnienia, cele? To już w ogóle się nie liczysz, tylko wszystkim steruje coś z zewnątrz?

Demiurg: złowrogie bóstwo które wymyśliło chrześcijaństwo, judaizm i islam..

Wracając do meritum. Ziemią rządzi istota o nazwie demiurg. Różne inne nazwy tego samego to: jahve, allah, bóg ojciec, matrix, system, matka natura, prawa natury, nieświadomość zbiorowa, świadomość globalna, świadomość kolektywna. Oznaczają one jedno i to samo, czyli system zarządzający planetą Ziemią. Ja używam swojej nazwy „Rdzeń”. Nie jest to dobrotliwy bóg ojciec spoglądający z nieba, podglądający jak kochasz się ze swoją dziewczyną bez ślubu, i chcący byś poszedł się po tym wyspowiadać. Jest to struktura matematyczno-numeryczna, która nieco na ślepo realizuje swoje dyrektywy i cele.

Prawa natury są jasne i przejrzyste. Rdzeń zarządza procesami fizycznymi jak i metafizycznymi (czyli duchowymi). Procesy fizyczne zostały opisane przez ewolucjonistów i biologów. Są to: jak najszersze rozmnażanie, zmienność, rywalizacja, dobór naturalny, agresja i przemoc. A także: przetrwanie najsilniejszych, a więc najbardziej bezwzględnych genów. Jak i zagryzanie (u zwierząt) czy też gnębienie (u ludzi) słabszego. Ludzie dokładnie odwzorowują te cele natury – bo nigdy nie odeszli od niej. Tylko realizują je na innych płaszczyznach, niż zwierzęta. Nawet zrzucając bombę atomową na Hiroszimę, nawet skażając połowę planety chemicznie, realizują jej cele.

Rozmnażanie – u ludzi jest najwyższym dobrem,  a brak chęci posiadania potomstwa oznacza największe tabu. U ludzi człowiek słabszy jest gnębiony. Gdy ludzie wyczują słabość, to atakują na najróżniejsze sposoby – jest to wampiryzm energetyczny. I jest to realizowanie programu natury o nazwie zmienność i walka o byt. Mają przetrwać tylko najsilniejsze geny. U zwierząt jest dokładnie to samo – zagryzanie, nękanie słabszych osobników w stadzie itp. Słabsze zwierzęta jak i słabsi ludzie mają jeszcze jedną wspólną cechę – nie są dopuszczane do rozmnażania. A u ludzi mają problemy z wejściem w związek. Ten sam cel natury jest realizowany na wojnach jednego państwa z drugim. Wiadomo – ma wygrać silniejsze państwo, a słabsze ma przegrać.

Bóg pozbawiony świadomości, nieszczęśliwy i chory tak jak.. my sami?!

Rdzeń jest więc algorytmem matematyczno-numerycznym, który jest pozbawiony.. świadomości, moralności i etyki. Gnostycy i okultyści twierdzą, że jest on złowrogim bóstwem (demiurg), który z pasją zadaje istotom żywym cierpienie. Prawda może być jednak taka, że ten numeryczny algorytm po prostu nie rozróżnia dobra i zła. Jest to jakiś tam rodzaj „autyzmu„. Rdzeń wydaje się mieć te same wady co ludzkość (nieświadomość, trudności z pojęciami dobra i zła, ignorancja). Z jakiegoś jednak powodu zło ma większą siłę / energię, jak pisałem powyżej. Zło szybciej i sprawniej realizuje cele natury. Dobro filozofuje, chciałoby szczęścia dla siebie i innych istot, grymasi, nie chce się rozmnażać. A zło jedzie czołgiem naprzód dokładnie tak, jak chce natura.

Jeszcze jednym ważnym celem Rdzenia jest KREACJA PRZESTRZENI. A więc przestrzeni, w której istoty mogą żyć, doświadczać różnych sytuacji itp. I nie jest ważne, jaka przestrzeń jest kreowana, więc najczęściej jest kreowane zło. Jeśli dasz swojej dziewczynie kwiatka i miło spędzisz z nią wieczór, to jest to wielka wartość, bo jest to kreacja przestrzeni. Ale dokładnie taką samą wartością jest dla Rdzenia gówno w ustach zboczeńca podczas orgii. Romantyzm i szacunek mają dla niego dokładnie taką samą wartość, jak sranie do ryja. Tak samo jak mądry prezydent uratuje setki tysięcy istnień, to jest to wielka wartością. Ale Rdzeń tak samo ceni np ludobójstwo milionów ludzi. Bo i to i to jest kreacją przestrzeni, w której istoty mogą żyć i doświadczać.

Przestrzegam Cię jednak przed staniem się osobą świadomie złą, z nadzieją na korzyści od natury. Jest pewna blokada, która to uniemożliwia – a ludzie błędnie nazywają to karmą. Ludzie świadomie źli to mniejszość. Najczęściej są oni bezkarni, opływają w luksusy, powodzi im się. Jest to zgodne z ich jestestwem i czują się w tym jak ryby w wodzie. Stąd poprawna może być hipoteza, że są dusze dobre jak i dusze złe. Szczególną formą tych ludzi to osoby, które z pełna premedytacją krzywdzą innych. Dla samego krzywdzenia, dla energii. Piszą oni np, że już od dziecka wiedzieli o tym że są tu na Ziemi by niszczyć innych. Czytałem wypowiedzi trzech takich osób. Nazywam ich „dementorami”, od nazwy złych i absolutnie upadłych istot z Harrego Pottera, które wysysały ludziom dusze.

A może Bogów jest więcej?

Istnieje jednak mechanizm inny niż Rdzeń. Przecież pomimo tych ogromnych trudności, trwa i postępuje ewolucja naukowa, techniczna jak i ewolucja ludzkiej mentalności. Spójrz na to z innej strony – ludzkość pomimo tak spartańskich warunków, wspaniale się rozwija. Różne ruchy obywatelskie i społeczne mają na celu poprawę ludzkiego bytu. Nauka i medycyna pomimo ich strasznego skorumpowania i zakłamania sprawiły, że ludzie nie umierają w boleściach na byle infekcję. Jeszcze w XIX wieku większość dzieci nie dożywała 18 roku życia, bo tak chciała natura.

Teraz tego nie ma. Są inne problemy i inne niesprawiedliwości z którymi powinniśmy się zmierzyć. Naszym powołaniem jest redukcja cierpienia, a nie jego chore kultywowanie, czy to w religiach, czy to w new age. Według gnostyków z kolei, naszym celem jest „uzdrowienie” Rdzenia, który „choruje” na coś w rodzaju „autyzmu”. Rdzeń wykazuje taką samą nieświadomość, jak zdecydowana większość ludzi. Realizujemy ten cel właśnie poprzez naukę, medycynę, kulturę, sztukę, duchowość. Uzdrawiając swoje traumy, pokonując mentalność ofiary, a potem pomagając osiągnąć to innym – uzdrawiamy też wspólną świadomość globalną.

Dlatego we wszelkich moich wpisach należy dodać dwa zastrzeżenia. Pierwsze – jak wielkim piekłem stałby się świat, gdyby każdy każdemu „oddawał” za doznane winy, często wyolbrzymione lub kompletnie urojone? Albo czy uznasz kogoś za śmiertelnego wroga, bo ma inne poglądy? Uważaj, byś nie stał się jeszcze większym oprawcą niż osoba, która wyrządziła Ci krzywdę. O to niestety bardzo łatwo. Osoba o mentalności ofiary i osoba która krzywdzi innych – to są dwie skrajności. Bywa też, że ofiara sama jest katem, najczęściej nieświadomie.

I chcesz krzywdzić taką nieświadomą i niekumatą osobę w imię przezwyciężania mentalności ofiary, w imię oddania jej za krzywdy które wyrządziła Tobie? Czyli tego co pisałem powyżej? Nie, nie na tym to polega. Rozróżniaj osoby świadomie pastwiące się nad innymi od niekumatych ofiar, które czasami bywają katami. Ludzie którzy niszczą innych świadomie, mają najczęściej jedną wspólną cechę – tryskają energią, witalnością, nie mają powodów do narzekań, odnoszą sukcesy. Gdyż dzięki krzywdzeniu innych odnoszą wymierne korzyści – np finansowe czy energetyczne.

Drugie zastrzeżenie – bardzo niebezpiecznie jest uznawać, że żyjemy na planecie piekła zarządzanej przez złowrogiego demiurga. Gdyż właśnie wtedy te prawa natury będą działały na Twoją niekorzyść. Świat to lustro i zawsze oddaje Ci to, co o nim samym sądzisz, w tej lub innej formie. Twoje myśli i emocje przecież się materializują, w najróżniejszy sposób. Dobre myśli i emocje materializują dobro, np finansowe, np w relacjach. I jak wspominałem wyżej, istnieje przecież ta efemeryczna siła inna niż Rdzeń.

Ta siła przecież chce ewolucji i ciągłego udoskonalania ludzkiej mentalności. Ta siła nas chroni przed wieloma prawami natury. Można tę siłę nazwać prawdziwym Bogiem. To odwieczny zakład, taka gra w kości. Natura (rdzeń) – to nieświadomość a więc zło. Bóg i jego „cząstki” czyli ludzie – to iskierki świadomości a więc dobra. Dobro i empatia więc się opłacają i są nagradzane. Ale dzieje się to zupełnie inaczej, niż się oficjalnie przedstawia.

O tym wszystkim pisałem w poniższych felietonach – zapraszam:
TABU: religie to spisek elit przeciwko ludzkości. Odwieczny sojusz tronu z ołtarzem
Szokujące TABU duchowości. Czy Twoje cierpienie podoba się Bogu? Czy ma ono sens?

Autor: Jarek Kefir

Witaj! 🙂 Jeśli zależy Ci na przekazywaniu dalej niezależnych i nieocenzurowanych informacji, możesz dołożyć swoją cegiełkę. Dzięki darowiznom jestem niezależny od partii, ideologii, religii, koncernów itp i mogę ujawniać Tobie to, co jest przemilczane i ukrywane. Moja działalność zależy m.in. od Twojego wsparcia. Jest to też pewna forma wyrównania energii, podziękowania za wiedzę. Link z informacją tutaj: https://jarek-kefir.org/wsparcie/

 

SZOKUJĄCE TABU DUCHOWOŚCI. CZY TWOJE CIERPIENIE PODOBA SIĘ BOGU? CZY MA ONO SENS?!

 

Tabu duchowości: Twoje cierpienie nie podoba się Bogu. Nie po to Cię powołał do życia!

Zastanawiałeś się na sensem tego wszystkiego? Zauważyłeś może, że na świecie pełno jest zła, niesprawiedliwości, wyzysku, cierpienia? Szukałeś odpowiedzi, choć świat Ci tej odpowiedzi nie dał? Nie martw się, nie jesteś sam! Temat był wiele razy przeze mnie poruszany, i jeśli czytasz moje felietony regularnie, to możesz powiedzieć: Kefir, kurwa, ile można? 😉

Jednak jest to najważniejszy temat jaki obecnie przepracowuje ludzkość. Ten temat to odrzucenie mentalności ofiary. Czyli także odrzucenie purytanizmu, odrzucenie gloryfikowania biedy, celibatu (w tym tego małżeńskiego, hehe) i cierpienia. Ludzkość budzi się obecnie z programu ofiary i tak niewielu ludzi zajmujących się duchowością to dostrzega.

Ciągle przewijają się teorie mające usprawiedliwiać i gloryfikować cierpienie. Ziemia jest planetą o matrycy zwierzęcej, a więc ma naturę agresji, nieświadomości, przemocy, ignorancji. Więc trzeba tym nieszczęśnikom jakoś wytłumaczyć, że ich kaźń i jedno cierpienie za drugim podoba się jakiemuś bóstwu, lub jakiemuś mechanizmowi (karma).

Trzeba im powiedzieć, że bieda, brak rozrywek, szczęścia, czasu wolnego, dadzą nagrodę w raju. I w końcu, trzeba im ograniczyć wolność, możliwość samorealizacji i ekspresji (np w seksie, związkach i wielu innych sferach) i narzucić im konserwatyzm / purytanizm. Jest to potrzebne by system trwał. A przecież bogacić i być szczęśliwym może tylko elita. Która żadnych skrupułów nie ma.

W naturze człowieczej mamy jakby dwa „rdzenie„, pomiędzy którymi jest permanentny konflikt. Dusza wcielając się w ciało, oczekuje wolności, swobody, radości, przyjemności, a nawet.. pokus i grzeszków. Dusza człowieka ma naturę liberalną, uwielbia wolną amerykankę, taką bohemę. Najlepiej oddawały to społeczności Hippisów. Przede wszystkim dusza chce swobodnie się realizować, mieć hobby, pasje. Są jednak dwa kłopoty. Otóż Ziemia ze swoją zwierzęcą matrycą, do której nasze dusze NIE PASUJĄ (to bardzo szeroki i szokujący temat), zwyczajnie tego nie zapewnia. Drugi kłopot – aby ludzkość jako tako funkcjonowała w takich warunkach, społeczeństwo musi narzucać rygorystyczne, ograniczające i często okrutne zasady.

przebudzenie ludzkości

Społeczeństwo i jego dulszczyzna niszczą duszę

Masz być przecież konsumentem, podatnikiem, obywatelem, wyznawcą, rodzicem, żołnierzem. Masz poświęcić cały swój czas, pieniądze i energię by dostarczyć elicie nowych obywateli (dzieci). A w razie gdyby elita miała chrapkę na zasoby innego kraju – masz wstąpić do wojska i zginąć za interesy elity. Stąd właśnie bierze się drugi „rdzeń” natury człowieczej, czyli konserwatyzm. A wraz z nim – rywalizacja, przemoc, wtrącanie się, kontrolowanie innych, hierarchia. I właśnie stąd bierze się stan schizofrenii, w której tkwi społeczeństwo. Schizofrenia z języka greckiego oznacza w tłumaczeniu dosłownym: „rozszczepienie osobowości„.

Jesteśmy rozszczepieni pomiędzy radosną i zabawową naturą naszej duszy, a twardymi i nie znoszącymi sprzeciwu programami społeczeństwa (konserwatyzm). To powoduje ogromne, cywilizacyjne problemy. Jesteśmy zmuszani do negowania i wypierania naszej duchowej, radosnej natury. Te elementy schodzą do głębin podświadomości, ale wciąż domagają się uwagi i przepracowania.W ten sposób powstaje tzw „cień„. Który na planie fizycznym manifestuje się jako choroby, depresje, nerwice, a także: agresja, przemoc, tendencje autodestrukcyjne, np nałogi. To wszystko skutkuje ogromnym cierpieniem.

Z danych medycznych wynika, że ponad 1/4 Polaków leczy się na różnego rodzaju zaburzenia depresyjne czy nerwicowe. Drugie tyle cierpi na tego typu przypadłości ale nie leczy się. Kolejna ważna grupa to energiczni, ekstrawertyczni i często podziwiani ludzie, ale stosujący przemoc, idący po trupach do celu. Czyż oni też nie są chorzy psychicznie? Ogromna większość ludzi jest poraniona psychicznie, emocjonalnie czy duchowo. Tworzymy psychicznie chore społeczeństwo pół-zwierząt.

matrix

Sojusz tronu z ołtarzem, sojusz ezoteryków z.. korporacjami

No i w związku z tym, religie, w tym te nowe (new age, ezoteryka) mają swoją rolę w cementowaniu tego systemu. jest to stary jak świat sojusz tronu z ołtarzem. Kiedyś – sojusz szamana z wodzem plemienia. Potem – sojusz kościołów z królem czy politykiem. Dziś często jest to sojusz ezoteryków z.. korporacjami. Bo dziś rządzą korporacje, a duchowe treści coraz częściej dostarcza ezoteryka czy new age. Lęk przed śmiercią jest najsilniejszym ludzkim lękiem. Więc religia obiecuje człowiekowi zniwelowanie tego lęku istnieniem Boga. W zamian za to mówi, że masz być biedny, że nie możesz kochać się przed ślubem, że masz służyć społeczeństwu. No i masz cierpieć, bo bóstwo (a raczej elita..) tego chce.

Rozmaite religie różnie usprawiedliwiały cierpienia i rozgrzeszały oprawców. Katolicyzm – test wiary, Bóg Cię sprawdza, Bóg ma dla Ciebie plan, lub inaczej – to kara Boża. Religie wschodu – to karma z poprzednich żyć, więc cierp, by elity się bogaciły. Nawiasem mówiąc – nie istnieje gorsza i bardziej destrukcyjna teoria pseudo-duchowa, jak karma. Chyba tylko islam ustępuje tej doktrynie. Z kolei new age i ezoteryka mają kilka wyjaśnień. Wiadomo, karma. Do tego dochodzą jeszcze takie teorie jak: zasada lustra, odrabianie życiowych lekcji i zbieranie punktów na następne wcielenia, plan duszy czy też wyższej jaźni.

przebudzenie

Czytałem niedawno artykuł ocierający się o teorie tantryczne. Autor pisał w nich o akceptacji całego ziemskiego cierpienia jako planu duszy. Dusza przed wcieleniem się miała się na to wszystko zgodzić. Wszystko, absolutnie wszystko zaplanowała jakaś dusza, jakaś karma, a Ty szaraczku nie masz ani jednego procenta wolnej woli. Więc nic nie rób i akceptuj swój znój i kierat. Niech wampirki i zwykłe skurwysynki używają na Tobie – przecież dusza tego chce, nie? A Ty nie masz nic do gadania, bo to plan wyższej jaźni, prawda? I niech elity bogacą się i są szczęśliwe. A Ty nie.

Po przeczytaniu tego artykułu szczęka opadła mi do kolan. Były tam kwestie takie jak: „oprawco – jeśli chcesz mnie skrzywdzić a moja dusza tego potrzebuje do rozwoju, to zrób to„. Te teorie luźno powiązane z tantrą, zawiera m.in. całkowitą akceptację świata, jego brutalności i samczości. Jest to wg mnie krańcowe oddanie się i służba naturze jak i światu, co daje moc. Ja proponuję zgoła coś innego w myśl hasła „bądź zimny lub gorący, bo jak będziesz letni to Cię wypluję„. Proponuję krańcowy bunt przeciwko społeczeństwu, światu i naturze, których jesteśmy więźniami. Są to dwie drogi.

karma

Zabij człowieka, który chce Cię zniszczyć. I nie miej wyrzutów sumienia

Ja proponuję inne rozwiązanie, to, które napisałem w zdaniu powyżej. Bez oglądania się na jakieś testy wiary, na plany duszy, na karmę i inne tego typu teorie. Czy jesteś zszokowany tym, co napisałem? To wyobraź sobie następującą sytuację. Atakuje Cię człowiek z nożem. O Twojej obronie i życiu decydują ułamki sekund. Ty bierzesz nóż który leżał obok. Przebijasz nim jego brzuch a potem podrzynasz mu gardło. Taka perforacja jelit jest skrajnie bolesna, więc Twój niedoszły oprawca wije się z bólu i wrzeszczy tak głośno, że musisz zasłaniać uszy rękoma. Potem przyjeżdża policja, sąd przyznaje Ci prawo do obrony. Widzisz i słyszysz rozpacz żony nożownika.

Przecież to był dobry ziomuś, tylko wyszedł dopiero co z kryminału i lubił wypić! Mogłeś mu oddać tego smartfona i portfel! Co ja teraz z dziećmi zrobię!” Potem ta kobieta popełnia samobójstwo. Dzieci trafiają do domu dziecka. Starszy syn stacza się i trafia do kryminału na 25 lat, zaś młodszy syn wpada w narkotyki. Umiera w wieku 30 lat, organizm nie wytrzymał. To wszystko spowodowałeś właśnie Ty – bo gdyby nie to, to druga linia czasowa zakłada, że to Ty giniesz od ciosu nożem. Poczuj ich ból, poczuj ich rozpacz, cierpienie, łzy, przedwczesną śmierć. Wyobraź je sobie. Tak, to Twoja sprawka, ale nie wina – bo nie jesteś winny. I nie czujesz się winny, nie masz wyrzutów sumienia. Masz prawo do życia, do samoobrony.

Ba! Masz prawo do walki o swoje, do bycia szczęśliwym, do bycia bogatym – nawet BARDZO bogatym. Do bycia spełnionym w miłości i seksie. Tego typu teorie new age i ezoteryczne to nadstawianie drugiego policzka – nic innego. Każą nam nie tylko wybaczać, ale też akceptować to wszystko. A co gdybym powiedział Ci, że wybaczanie jest dla słabych, a zemsta jest rozkoszą królów i bogów? Wiesz, patrzyłem długie lata na cierpienie swoje i wielu innych istot. Doszedłem do wniosku, że cierpienie niczego nie uczy, nie jest potrzebne, nic z niego nie wynika.

karma wraca

Nie usprawiedliwiaj ignorancji i zła teoriami duchowymi

Maleńkie dziecko a potem nastolatek nie mający znikąd wsparcia i nic nie wiedzący o życiu, doznaje ogromnej traumy. Częsty schemat. Jaką niby karmą to wytłumaczysz? Jakim planem duszy? Jakimi życiowymi lekcjami? Każesz temu człowiekowi po prostu wybaczyć, zaakceptować, i czekać na kolejne i kolejne kopniaki od życia? Bo tego chce jego dusza? Jak złym człowiekiem musisz być, skoro mówisz takie rzeczy na serio?

Owszem, nie przeczę że te teorie duchowe są w jakimś tam stopniu prawdziwe. Ale żadna z nich pełni prawdy nie oddaje. Nie ma czegoś takiego jak karma, ale to już wiemy. Karma to odpowiednik katolickiego programowania biedy, wymyślona przez wschodnie elity w tym samym celu, co katolicyzm. Pewna doza cierpienia powoduje, że uczymy się empatii, zrozumienia słabszych, nabywamy swoją wewnętrzną siłę. Cierpienie i życiowe błędy pokazują nam, co jest nieprzepracowane i nieuświadomione. Tak, to jedna strona medalu – a ten medal ma znacznie więcej stron, niż dwie.

Prawdą jest też to, że oprócz życia w szczęściu, spełnieniu i bogactwie, zostaliśmy też powołani do innego celu. Zostaliśmy powołani by zmniejszać cierpienie swoje i innych, a nie je gloryfikować. Nie mamy się godzić na cierpienie i zło, jak każą czy to katolicyzm czy te ezoteryczne teorie. Ale mamy, poprzez przepracowywanie swoich traum, poprzez szerzenie wiedzy i pomaganie innym, przyczyniać się do zmniejszenia cierpienia i zła. Do wzrostu i rozwoju ludzkości.

14184292_10154516856859343_5357246454613273546_n

Celem ludzkości jest rozwój i zmniejszanie cierpienia

Posłużę się tutaj paroma przykładami. Przez tysiąclecia jedynym środkiem transportu był koń i powóz. Był to transport bardzo czasochłonny, niepewny i uciążliwy. I dla woźnicy, i dla podróżujących. W pewnym momencie jeden człowiek się przebudził i dał ludzkości kolej żelazną. Wiek później przebudził się ktoś inny, zmodyfikował istniejące projekty silników i tak powstał samochód. Tak samo było z warunkami pracy. Wcześniej ludzie, nawet dzieci, pracowali w fabrykach po 16 godzin. Aż grupa ofiar zaczęła się przebudzać. Były strajki, bunty, pogromy, rzezie szlachciców i kapitalistów. Aż w końcu liderzy państw doszli do konsensusu w sprawie 8-godzinnego dnia pracy.

Tak samo było z każdą inną niesprawiedliwością, prześladowaniem, złem. Czy te grupy ofiar i prześladowanych myślały o jakiejś karmie, o jakiejś nauce poprzez cierpienie, o jakimś planie duszy? Albo o innych tego typu bredniach? Nie, brały sprawy w swoje ręce. Często brały też miecz, który potem zatapiały w ciałach swoich opływających w dostatki oprawców. I dzięki temu mamy ten postęp – choćby minimalny, choćby tak kruchy i niedoskonały – ale mamy.

13051694_1127173050668927_2818127045424079239_n

Inny przykład: zrozpaczona kobieta przyciąga dupków, którzy ją rozkochują, a potem rzucają. A jak wchodzi z takim facetem w związek, to jest przez niego maltretowana. Na ulicy jest zaczepiana i wyzywana, w pracy mówią jej różne złośliwości. Nawet w autobusie zawsze musi trafić na żula, który jej ględzi 10 minut i sępi piątaka na jabola. Nosz to przecież plan duszy, przecież dusza chce doświadczyć tych wszystkich okropności, bo tak sobie ubzdurała przed wcieleniem, bo dzięki temu się uczy! Przecież nic nie dzieje się przypadkowo, nawet ten męczący żul w autobusie, tak chciała wyższa jaźń! Powie jej ezoteryk. A gówno prawda.

Kobieta ta idzie do psychologa, który jest zatwardziałym ateistą. Ma hipsterską brodę, vapuje elektroniczne papierosy, chodzi do Starbucks na sojowe latte, i co roku kupuje sobie nowy model iPhone. No ateusz i leming jakich mało! Ale zna się na swoim fachu jak mało kto. W żadne duchowe, a raczej pseudo-duchowe brednie nie wierzy. Ale przeprogramowuje tej kobiecie u progu samobójstwa podświadomość. Rok terapii i człowiek jak nowy, jak feniks z popiołów. Wreszcie trafia ona na uczuciowego i interesującego mężczyznę, z którym jest do końca swoich dni. W pracy stare wampirki jakby przestały ją zauważać, i to zupełnie. Nawet na ulicy i w autobusach nie ma tych „przypadkowych„, złych „zbiegów okoliczności„. I powiedz mi, wyznawco takich teorii.. Gdzie jest Twoja karma? Gdzie jest Twoja teoria o planie duszy? O lustrach? O odrabianiu życiowych lekcji przez cierpienie?

14068285_1294920013851727_9163454040204036779_n

Im większa duchowość tym mniej cierpienia

Ogólnie, celem ludzkości jest ewolucja (choć jest bardzo burzliwa i powolna), rozwój, postęp. A im większy postęp, tym mniej cierpienia. Obecnie nie doświadczamy tych cierpień, których doświadczali pańszczyźniani niewolnicy lub pracownicy XIX-wiecznych fabryk. Właśnie dlatego że grupy ofiar, doprowadzone do ostateczności, przestały się przejmować gloryfikacją cierpienia i wzięły sprawy w swoje ręce.

Usprawiedliwianie cierpienia, przemocy, wyzysku, zła, jest najbardziej destrukcyjnym programem podświadomości. Wynika on z tego, że przez całe tysiąclecia byliśmy na kolanach i cierpieliśmy przez tych, którzy opływali w luksusy. Dzisiejszy przykład tego programu, to kobieta rozgrzeszająca „złego chłopca” i myśląca, że uzdrowi go swoją miłością. I tutaj sprawa wygląda ciekawie. Karyna z bloku broni złego chłopca z kryminału. Zaś wykształcona Anna broni złego chłopca z meczetu, mówiąc że jego postawa wynika z odrzucenia i z nietolerancji innych. Ale to ten sam, nieprzepracowany wzorzec. Jeszcze inny przykład: facet patrzący z pobłażliwością na dziecinne fochy i inne złe zachowania kobiety, tudzież rozgrzeszający psychopatycznych polityków.

Czy to, co głosisz, nie jest aby kolejną emanacją starej, niewolniczej mentalności, opakowanej w nowy papierek? Nie ważne czy wierzysz w siwego dziadka jahve w chmurkach, czy w czakry, tantrę itp. Rozgrzeszanie oprawców i usprawiedliwianie zła to największy błąd każdej formy duchowości. Nawet wtedy, gdy Twoje usta pełne są haseł o globalnej świadomości i bezwarunkowej miłości. Zastanów się, czy nie bliżej Tobie do siepaczy z państwa islamskiego, niż do prawdziwej, realnej duchowości? Oni też usprawiedliwiają zło i rozgrzeszają oprawców. Oni też usprawiedliwiają złe czyny wolą i prawem boga, duchowością.

10313188_832338163444015_5985750711586896264_n

Bądź empatą, bądź tolerancyjny, pomagaj, kochaj bezwarunkowo, płacz na filmach i.. zabij swojego kata

Duchowość usprawiedliwiająca istnienie zła jest kalectwem i wypaczeniem. Nie krytykuję niczyjej drogi, ale to mogę powiedzieć z cała odpowiedzialnością i pewnością. Pewnie teraz widzisz mnie z maską kozła na głowie i z pentagramem zawieszonym na szyi.. Ale odpowiedz sobie na pewne pytanie. Co jest większym satanizmem? Służba naturze, która silnych i złych chroni, a wrażliwych i słabszych traktuje po macoszemu, jak i usprawiedliwianie istnienia zła? Czy to, co ja mówię – że ludzie mają prawo do szczęścia, bogactwa, radości, że nie muszą godzić się na złe traktowanie i cierpienie?

O błędach i wypaczeniach duchowości pisałem w poniższych, ciekawych artykułach:
Czy wiesz czym jest prawdziwa duchowość? To może Cię rozczarować, ale..
Strefa TABU [+18] Społeczeństwo i rodzice Ci tego nie powiedzieli.. Dobrze gdybyś to wiedział o duchowości i cierpieniu
Najpotężniejszy sekret i zarazem oszustwo duchowości. Czy bogactwo i radość są grzeszne?

Autor: Jarek Kefir

Hej! Podobał Ci się ten artykuł? 🙂 Moim celem jest zwiększanie poziomu świadomości u Ciebie i u innych Czytelników. Im większa świadomość, tym szybciej nastąpią krajowe jak i globalne przemiany, bo prawdziwa rewolucja to ta wychodząca od zwykłych ludzi. Dzięki dobrowolnym darowiznom mogę zachować niezależność i pisać o tym, co ukrywane i zakazane przez władze.

Niezależne media nie mają milionowych dochodów z prenumerat. W  dobie dominacji globalnych gigantów manipulacji musimy radzić sobie sami. Koszt utrzymania mojej strony na serwerze WordPress to równo 199 dolarów rocznie, do tego dochodzą też inne koszta. Moja działalność zależy m.in. od Twojego wsparcia. Polepszenie naszej mentalności i ewolucja ludzkości jest też w Twoich rękach. Link z informacją jak wesprzeć moje publikacje i demaskacje, tutaj: https://jarek-kefir.org/wsparcie/

  

CZUŁEŚ SIĘ GORZEJ? POTĘŻNE WYBUCHY NA SŁOŃCU MAJĄ WYPŁYW NA TWOJE ZDROWIE!

Czy czujesz się gorzej lub inaczej od kilku dni?

Mam na myśli okres od 12 maja do 23 maja 2018 roku. To właśnie wtedy mnóstwo ludzi miało do czynienia z różnymi problemami. Ja sam obecnie znoszę to znacznie lepiej. Spada samopoczucie, wzrasta drażliwość. Więcej jest incydentów nerwicowych, depresyjnych, kardiologicznych. Czujemy się gorzej i nie wiemy dlaczego. I nic nie pomaga. Ani kawa, ani leki uspokajające, ani zioła.

A potem jak gdyby nigdy nic, sytuacja wraca do normy. Tak się składa, że w tamtym okresie (12 do 23 maja 2018) trwała silna burza magnetyczna. Burze magnetyczne na Ziemi są powodowane przez wybuchy na słońcu (CME) lub emisje z dziur koronalnych. Słońce dostarcza nam nie tylko światła, ale wysyła ono cała masę fal i cząstek. Fale gamma, radiowe, rentgenowskie, mikrofalowe, protony, neutrony, elektrony..

Wpływają one na destabilizację pola magnetycznego Ziemi. A to z kolei wpływa na wszystkie organizmy żywe, w tym ludzi. Jesteśmy dosłownie „smażeni” różnymi cząstkami i falami, niczym w gigantycznej mikrofalówce. Pogoda kosmiczna ma wręcz większy wpływ na ludzi, niż zmiany pogody ziemskiej (klimat).

Doczekaliśmy się pojęcia meteopatii, jednak wciąż lekceważymy zagadnienia związane z burzami magnetycznymi i pogodą kosmiczną. A to bardzo źle. Ludzie chorują i cierpią, a my nie wiemy dlaczego. Znajomość zagadnień z tym związanych mogłaby pomóc uniknąć wielu złych i stresujących sytuacji.

Emisje ze Słońca mają niebagatelny wpływ na wiele czynników na naszej planecie:

Stan ziemskiej magnetosfery (z jednej strony powodują burze magnetyczne, ale z drugiej strony – „ładują” pole magnetyczne Ziemi, które od 2006 – 2008 roku jest w tragicznym stanie);

Na ludzkie zdrowie. Silne burze magnetyczne powodują m.in.: nerwowość, wybuchy złości, drażliwość, depresje, mniejszą koncentrację. Ale także: bóle i zawroty głowy, bóle mięśni, stawów, kości, wrażenie szumów i „piszczenia” w uszach, i wiele innych;

Ludzie szczególnie narażeni na burze magnetyczne to osoby o większej wrażliwości. Ludzie Ci często chorują na nerwice, depresje, lub są po prostu osobami wrażliwymi. Lub wręcz nadwrażliwymi. Szczególnie narażone układy i organy, to serce i układ krążenia. Możliwy jest więc szybki puls (tachykardia), zawroty głowy, osłabienie, znużenie, lęk. Szczególną uwagę należy zwracać na nagłe, skrajne zmiany nastroju u siebie i innych;

Inne ważne objawy podczas burz magnetycznych: jesteśmy agresywniejsi pod względem psychicznym. Działamy bez zastanowienia, czasami fanatycznie. Mamy nagłe zmiany emocji. Skłonni jesteśmy do fatalizmu i dramatyzowania. W tym okresie mogą wyjść na jaw długo skrywane urazy, jak i to, co długo ukrywaliśmy przed światem. Drażliwość i zmiany w stylu myślenia wybitnie temu sprzyjają. Często dochodzi wtedy do kłótni, awantur, bijatyk, wypadków drogowych. Mamy mniejsze opory przed gwałtowną manifestacją swoich odczuć;

-Obniża się nasze libido, co jest raczej oczywiste w związku z tym co napisałem powyżej. Nasilają się trudności w koncentracji uwagi, jak i nasila się roztargnienie. Może to przejawiać szokujące rozmiary. Nasila się nadwrażliwość na bodźce – jasne światło, głośne lub piszczące dźwięki, dotyk i inne. Może towarzyszyć nam ogromne poczucie buntu, wkurwienia, niezgody z rzeczywistością. Możliwa jest depersonalizacja, derealizacja, wrażenie, że wszystko jest dziwne, obce, jakby „za mgłą„. Dotkliwe jest osłabienie, zmęczenie, i  połączone są one z wewnętrznym napięciem. I psychicznym, i mięśniowym. Jest to jakby „uczucie podłączenia do prądu„.

Co ważne – uczucie dotkliwego zmęczenia nie ustępuje ani po kofeinie, ani po innych pobudzaczach. Zaś uczucie napięcia i drażliwości nie ustępuje nawet po lekach uspokajających typu relanium. Trzeba to przetrwać i koniec;

Burze magnetyczne mogą wpływać na kondycje satelitów, infrastruktury energetycznej, telefonii komórkowej, łączności radiowej i innej, zaburzając je. Pamiętajmy też, że pole magnetyczne Ziemi jest tak niestabilne i „dziurawe„, że byle większa burza magnetyczne może wywołać porażenie infrastruktury energetycznej na ogromnych obszarach. A to oznacza cofnięcie się do realiów XIX wieku na co najmniej 10 do 20 lat;

Wywołują nieraz widowiskowe zorze polarne. Od roku 2014 obserwujemy je nawet tam, gdzie wcześniej były marginalną rzadkością, np na południu Polski. Od początku roku 2016 słońce weszło w stan „hybrydowego minimum”. Nie jest to zwykły stan, i nie jest to zgodna z dotychczas obserwowanymi zasadami cyklów słonecznych. Nasza macierzysta gwiazda, słońce, zachowuje się teraz bardzo dziwnie.

Słońce, burze magnetyczne i przyczyna złego samopoczucia

Część komentatorów uważa także, że emisje ze Słońca i ogólnie, docierające z innych obiektów kosmicznych (np z centrum galaktyki) wpływają na ludzką świadomość, zmieniając ją. Polecam filmy video o tym zjawisku. Niektóre teorie głoszą, że to, co przeżywamy od jakiegoś czasu, ma szczególne znaczenie dla transformacji i wzrostu naszej świadomości. Planeta Ziemia, a wraz z nią my, mamy się więc oczyszczać. A proces oczyszczania bywa bolesny. Oczywiście, to tylko teoria, i wiecie, jaki  mam wobec nich dystans 😉

Kolejnym aspektem wysokiej aktywności słonecznej, jest bardzo duża wrażliwość ziemskich urządzeń elektrycznych, w tym linii przesyłowych na te wysokoenergetyczne cząstki z naszej macierzystej gwiazdy. Już raz, w XIX wieku, miała miejsce silna emisja ze słońca, którą nazwano “rozbłyskiem Carringtona”. Wtedy zorza polarna była widoczna nawet na Jamajce, a łączność radiowa była praktycznie niemożliwa.

Jeśli rozbłysk o tej skali powtórzył by się dziś, to wszelkie linie wysokiego napięcia, jak i sprzęt elektryczny – zostałyby “spalone”. Byłyby potem niezdatne do użytku. Wrócilibyśmy bardzo szybko do realiów 19 wieku! Odbudowanie cywilizacji technicznej zajęłoby, przy optymistycznych przesłankach – co najmniej 10 lat. Nie wliczając w to możliwych wojen, rewolucji, wędrówki ludów, ekstremizmów religijnych – starych i nowo powstałych..

Jakby tego było mało, to okazuje się, że ziemska magnetosfera, czyli nasz “płaszcz ochronny” przed zbyt dużą ilością cząstek ze słońca, i promieniowaniem kosmicznym – powoli zanika! Naukowcy nie wiedzą, dlaczego tak się dzieje. W 2008 roku zaobserwowali potężną wyrwę w ziemskiej magnetosferze, i wtedy wysłano misję satelitarną “Themis” wyłącznie do śledzenia zmian w polu magnetycznym Ziemi. Koszt misji to ponad 3 miliardy dolarów.

Później wysłano rój satelitów „Swarm” tylko w celu obserwacji pola magnetycznego planety. Jeśli pole magnetyczne Ziemi będzie nadal osłabione, wtedy cząstki ze słońca i promieniowanie kosmiczne będą docierać do powierzchni Ziemi w dużo większej ilości. Wtedy zwiększy się prawdopodobieństwo zniszczenia infrastruktury elektrycznej – sieci przesyłowych.

Pole magnetyczne Ziemi słabnie, możliwe przebiegunowanie

Pole magnetyczne naszej planety jest „ładowane” przez aktywność słoneczną. Im bardziej aktywne i poteżniejsze Słońce, tym silniejsze pole magnetyczne na Ziemi. Jednak Słońce z niewiadomych powodów słabnie coraz bardziej. Ostatnie maksimum słoneczne zakończone definitywnie kilka miesiecy temu było najsłabszym z obserwowanych maksimów. Obecnie Słońce śpi snem niemal zupełnym.

Obecny, 24 cykl słoneczny, jest jednym z najsłabszych obserwowanych cyklów. Już poprzedni, 23 cykl był słabszy niż poprzednie. Obecny cykl niczym nie przypomina bardzo wysokiego cyklu z lat 90′ czy 60′. Mniejsza aktywność słoneczna powoduje osłabienie i dezintegrację ziemskiego pola magnetycznego. I teraz byle rozbłysk na Słońcu, i jest zagrożenie dla całej ziemskiej elektroniki.

Strumień rentgenowski naszej gwiazdy od dawna oscyluje miedzy poziomami „B” i „A”. Wcześniej podczas wiekszej aktywności gwiazdy poziom „C” był poziomem normalnym. Zaś wybuchy dochodzące do poziomu „M” nie były żadną rewelacją i zdarzały sie czasami kilka, kilkanaście razy dziennie. Nie wiem jakie mogą być konsekwencje tego skrajnego minimum słonecznego. Nasza macierzysta gwiazda ma swoje cykle trwające po 11 lat, około 500 lat i te znacznie dłuższe. My obserwujemy te trwające 11 lat, po których Słońce rutynowo się przebiegunowuje.

Według niektórych doniesień Słońce nie przebiegunowało sie do końca. Ma mieć teraz cztery bieguny magnetyczne. Od dawna nie przebiegunowała sie też nasza planeta, choć zrobiły to praktycznie wszystkie planety Układu Słonecznego. Kolaps magnetosfery oznaczać może że wielkimi krokami zbliża sie przebiegunowanie. Ziemia nie przebiegunowała się, choć powinna to zrobić kilkaset tysiecy lat temu. Według niektórych niepotwierdzonych teorii, przebiegunowanie i wzrost czestotliwości Schumanna ma spowodować rewolucyjne zmiany w świadomości i postrzeganiu świata przez ludzi.

Mamy także inny przykład zmian na Ziemi. Od 20, 30 lat częstotliwość Schumanna nieoczekiwanie wzrasta, osiągając w 2009 roku bodaj 12 Hz. Obecnie częstotliwość ta jest zmienna i waha się od 8 Hz do nawet 24 Hz, zależnie od pory dnia i innych czynników. Wiadomo, że wzrost tej częstotliwości powoduje rozstrojenie organizmów części ludzi, większą ilość zawałów serca itp. Mówi się, że wzrost częstotliwości do obecnego poziomu – a więc do poziomu odpowiadającego stanu czuwania, jest przyczyną budzenia się ludzkości z letargu. Bowiem częstotliwości od 12 Hz do 20 Hz odpowiadają stanowi czuwania, normalnej pracy mózgu. Planeta zaczyna nas wybudzać?

Autor: Jarek Kefir
.

jarek kefir
Czy wiesz, że tylko jedna na 4000 osób odwiedzających moją stronę wspiera jej istnienie finansowo, poprzez darowiznę? Dzięki dobrowolnym darowiznom mogę utrzymać stronę, jak i docierać z demaskacjami i ukrywaną wiedzą do setek tysięcy ludzi. Wesprzyj moje publikacje, jak je lubisz. Byt wolnych mediów jest teraz ciężki i od dobrej woli Czytelników zależy ich istnienie:

Na konto bankowe:

Dla: Jarosław Adam
Numer konta: 16 1020 4795 0000 9102 0139 6282
Tytułem: Darowizna

Wpłacającym z zagranicy potrzebne są także te dane:

Kod BIC (Swift): BPKOPLPW
IBAN: PL16102047950000910201396282

Na Pay Pal: Kliknij poniższy obrazek:

CZY WIESZ CZYM JEST PRAWDZIWA DUCHOWOŚĆ? TO MOŻE CIĘ ROZCZAROWAĆ, ALE MUSIAŁEM TO NAPISAĆ!

Czym jest więc prawdziwa duchowość, a czym nie jest?

W kwestii duchowości istnieją może trzy kluczowe błędy. Pierwszy z nich na pewno znasz. Podstawowy błąd duchowości to zamykanie się w tradycji jednej religii, i uważanie wszystkich innych doktryn i praktyk za niewłaściwe. W ogóle wierzenie w jakąkolwiek religię jest po prostu słabe. Przecież te religie są tworzone jako stelaż podtrzymujący system. Są „twardogłowe” i ograniczają Twoją moc. Bo systemowi nie są potrzebni ludzie wyzwoleni i samodzielnie myślący. Systemowi potrzebni są robotnicy, konsumenci, podatnicy, żołnierze, wyznawcy. Ale nie ludzie szczęśliwi czy żyjący podług własnych zasad.

Kolejny błąd duchowości, który być może popełniasz lub popełniałeś.. To widzenie w tym jakiejś dziwnej sensacji. Często jest to doprawione sosem dziwnych teorii. Ok, co prawda nie ma bezpośrednich dowodów na wiele z tych teorii, ale ludzie je lubią. Takie podejście jest nacechowane swoistą formą egzaltacji, a nawet histerii. Ludzie hołdujący takiemu podejściu jakby instynktownie wybierają te doktryny i metody duchowe, które budzą kontrowersje, śmiech, które są wykpiwane. Inny błąd to postrzeganie tego tematu jako kolejnego hobby czy gadżetu, który można mieć. Ludzie tacy zapisują się na jeden warsztat za drugim, imają się różnorakich metod z gatunku tych „praktycznych.”

Oczywiście, nie są to błędy w znaczeniu dosłownym, ale po prostu część drogi osób która tak postępują. Warto byś zwrócił uwagę na nieco inne zagadnienia związane z duchowością. Wbrew pozorom, bliżej tym zagadnieniom do filozofii, psychologii czy biologii niż do tradycyjnej duchowości ezoterycznej. Największym wyzwaniem duchowości jest dostrzeżenie, w jakim stanie jest obecnie świat i zamieszkujący go ludzie. To bieda, wyzysk, mentalność ofiary, ignorancja. To szokująca skłonność rodzaju ludzkiego do autoagresji i przemocy. To głupota i uporczywa niechęć do jej przełamania.

Duchowość czyli świadomość tego jaki naprawdę jest świat

Duchowość to świadomość tego, że na świecie dzieje się źle. Wszystkie wartości świata są odwrócone o 180 stopni. Dobro przedstawiane jest nam jako zło, a zło jako dobro. Natura tego świata jest mało świadoma. Ale i natura i ludzkość pragnie rozjaśniać mroki zła, czynić nieświadome świadomym. Ona nie jest zła w sposób otwarty, bo nieświadomość nie jest złem samym w sobie. Jednak jest skonfigurowana tak, że prym wiodą istoty złe. W świecie zwierząt silniejszy zagryza słabszego. To samo dzieje się w świecie ludzkim, tylko na innych płaszczyznach. Ludzie tak naprawdę nigdy nie odeszli od nieświadomej natury. Tylko wypełniają jej programy, choć dzieje się to na innych, nieco wyższych płaszczyznach niż u zwierząt.

Np zmienność i walka o byt, programująca przetrwanie najsilniejszych genów u zwierząt przejawia się prosto – w zagryzaniu. U ludzi przejawia się w gnębieniu słabszych i wrażliwszych, i dominacji wszelkiej maści skurwysynów. Upadek mitu „dobrej matki natury” i uświadomienie sobie, że „ziemska” natura pełna jest obszarów nieświadomych a więc morcznych, jest jedną z największych traum na drodze do rozwoju i poznania prawdy.

W dalszej kolejności przychodzi zrozumienie faktu, że społeczeństwo ludzkie jest tworem chorym. Ludzkość znajduje się w stanie przewlekłej neurozy. Ja używam określenia „stan niskoobjawowej psychozy„. Społeczeństwa poprzez rodziny wypuszczają w świat jednostki kalekie i nieszczęśliwe. W mniejszym lub większym stopniu. Czy to, co proponuje społeczeństwo, jego normy i zasady, dało pozytywny rezultat? Czy uczyniło ludzi szczęśliwymi, bogatymi i potężnymi w wiedzę? A skąd.

Około 50% małżeństw się rozwodzi. Związki są nieszczęśliwe i często kończą się w nienawiści. Kilka milionów przestępstw rocznie w Polsce – to są realia wojny, pola bitwy, a nie normalności, spokoju. Niby mamy czasy pokoju, niby nie jesteśmy Syrią czy Afganistanem, ale czy na pewno? Nie, trwa cicha i ukryta wojna – wojna wszystkich ze wszystkimi. Tylko ta wojna jest słabo widoczna dla przeciętnych oczu. Dalej: ilu ludzi jest biednych? Jaki jest poziom depresji czy znerwicowania? Jak wielu osób narzeka, że zmarnowało swoje życie? Że żyje się ciężko i nie starcza sił i pieniędzy na nic?

sens życia
Autor grafiki: Joanna Górska, tytuł pracy: „Plan”

Podstawowa prawda duchowa: świat i społeczeństwo nie są normalne i zdrowe

Nie, to nie jest normalność, to stan przewlekłej psychozy, w jakiej tkwi cała ludzkość. Jest to pośrednio efektem konfliktu ludzkiej duszy, która chce po prostu zabawy, radości, rozrywek, spełnienia, z tym, co narzuca społeczeństwo. Społeczeństwo jest bio-maszyną, jest zdyscyplinowaną armią mrówek. Celem społeczeństwa jak i jego struktur (np rodzin) jest zapewnienie trwałości gatunku (rozmnażanie), i homeostazy systemu. W tym celu społeczeństwo narzuca konserwatyzm, a wraz z nim monogamię, hierarchię, rządy jednych nad drugimi, podporządkowanie itp.

Jest to potrzebne by ta biomaszyna, ta armia w postaci społeczeństwa, jako taka funkcjonowała. Inaczej mówiąc, tego typu „dulski” dyktat norm, wpierdalania się w cudze życia, nakazów, zakazów, jest potrzebny, by trzymać tę planetę małp w ryzach. W przeciwnym wypadku system by się rozleciał. Ludzie nie dorośli do wolności. I gdyby nie ten społeczny dyktat, to nie tylko nikt nie chciałby pracować czy płodzić dzieci. Ale ludzie by po prosto zachlali, zaćpali i zajebali się na śmierć.

duchowość

Ten liberalizm, wolność czy trochę bohema, są dobre dla jednostek, ale destrukcyjne dla społeczeństwa. Wyzwalają jednostkę i czynią ją spokojniejszą, szczęśliwszą, ale rozsadzają społeczeństwo. Społeczeństwo powinno być rządzone przez silny, ale mądry i wyrozumiały prawicowy rząd. Liberałem może być jednostka – świadoma, mająca kręgosłup moralny i etyczny. A jak wiemy, społeczeństwo nie posiada świadomości ani owego kręgosłupa.

Stoisz więc, czytelniku, przed pewnym wyborem. Wybierasz czy chcesz służyć społeczeństwu, czy.. żyć po swojemu, czyli służyć sobie. Jeśli wybierzesz służbę społeczeństwu, to nie możesz kwestionować autorytetów, nie możesz mówić o grzechach tego społeczeństwa – hipokryzji, dulszczyźnie, o tym że ludzie są poranieni i nieszczęśliwi. Musisz wtedy myśleć, zachowywać się i żyć tak, jak wszyscy. Ścieżka życiowa nie pozostawia tutaj wiele wyboru – ślub, założenie rodziny, praca.

njnjnnjnjn

Ścieżka duchowa lub ścieżka społeczeństwa – wybieraj

Nie będę ukrywał że na tej ścieżce społecznej jest niewielu szczęśliwych. Można przedstawiać z milion argumentów np o cudzie życia, ale fakty i obserwacje mówią same za siebie. Ta droga życiowa jest znana i bezpieczna, daje jakąś tam mierną stabilizację (to akurat najczęściej pobożne życzenie, bo dzieje się na odwrót), ale odbiera ludziom wolność, czas, pieniądze. Mamy tak niewiele wolności w życiu. Musimy codziennie przestrzegać dziesiątek tysięcy norm, ustaleń, praw. Np kodeks drogowy, normy społeczne, prawo podatkowe, prawo karne, i cała masa innych ustaleń.

Wiele z nich to absurdy, dulszczyzna, kaczki prawne i szereg innych „przeszkadzaczy„. Przestrzegasz ich nie z empatii i współczucia drugiemu człowiekowi. I nawet nie z szacunku do wspólnej, społecznej przestrzeni. Ale po prostu po to, by nie złapano Cię i nie uwięziono na długie lata. Więc tam, gdzie możesz zdecydować – warto, byś to robił. Ludzie mają nawyk wtykania nosa w nie swoje sprawy, bo to jest potrzebne, by struktura społeczeństwa trwała. Każdy jest więc i kontrolerem matrixa i jego ofiarą.

Kluczowe jest więc zrozumienie tych mechanizmów, pozwolenie by ludzie podług nich sobie żyli i.. życie po swojemu. Bez dawania sobie czegokolwiek wmawiać, narzucać. I bez chęci by inni się zmienili, bez uszczęśliwiania innych na siłę. To najlepsze rozwiązanie. Żyjesz po swojemu na tyle na ile pozwalają Ci np zarobki i zdrowie, a nie podług tego co oczekuje rodzina, społeczeństwo, naród itp. Paradoksalnie, im więcej spełnionych indywidualistów, tym więcej służby dobru wspólnemu. Im więcej ludzi żyjących po swojemu, tym lepsza jakość wspólnoty i relacji międzyludzkich.

relacje miedzyludzkie

Paradoks duchowości: życie po swojemu czy spełnianie zachcianek innych?

Jest to paradoks bardzo trudny do zrozumienia. Bo tylko człowiek spełniony i żyjący po swojemu będzie szczerze i z sercem służył innym. Społeczeństwo chce złapać nas w swoje sidła i narzucić służbę swoim strukturom. Czyli prosty program: praca, drzewo, dom, syn / córka. I oczywiście posłuszeństwo, nie wychylanie się przed szereg, bierność, małość. Jak już wspominałem wcześniej, to nie tylko odbiera nam czas, energię i pieniądze, ale także.. duszę. Człowiek zostaje pozbawiony możliwości samorealizacji. Hobby mieć nie wypada, pasji też. Tak samo rozrywek, nie licząc tych ośmiu piw wypijanych od lat dzień w dzień. Bo przecież trzeba być poważnym, trzeba „w końcu założyć spodnie”.

Służba społeczeństwu jest więc symbolicznym.. paktem z diabłem. Człowiek styrany tym „normalnym życiem w społeczeństwie„, z tak niewielką liczbą radości, po prostu marnieje. Wystarczy przejechać się komunikacją miejską w Polsce – każdy ma minę i wzrok taki, jakby za chwilę miał Ci wyjebać z pięści w twarz. Tymi właśnie zagadnieniami zajmuje się duchowość. Już starożytni filozofowie-mistycy, tacy jak Sokrates, zauważali to samo, co pisze wielu autorów takich jak ja. Że społeczeństwo jest tworem chorym.

Ludzkość osiągnie więcej pozwalając żyć każdemu po swojemu, niż żądając, by każdy podporządkowywał się ogółowi. Jednak ludzie robią na odwrót bo tylko tego są nauczeni. Naczelna zasada duchowości jest bardzo prosta i jednocześnie zafałszowywana przez new age, ezoterykę itp. Nie chodzi w niej TYLKO o to, by pracować na rzecz jakiejś globalnej przemiany. Bo jej może w ogóle nie być – w końcu to tylko hipoteza. Oczywiście, istnieje wręcz nakaz dzielenia się wiedzą, z tymi którzy jej autentycznie chcą. Ale najważniejsze w duchowości jest to, by na pierwszym miejscu uwolnić się od wpływów społeczeństwa i żyć po swojemu na tyle, na ile pozwala Ci na to Twój świat.

system (3)

Myśl samodzielnie, a nie jak każe doktryna

Aby usystematyzować świat, który jest tak trudny do zrozumienia, tak wielowymiarowy i sprzeczny, ludzkość wymyśliła ideologie i religie. Przedstawiają one wąski wycinek prawdy, podlany sosem silnych, a więc uzależniających emocji. Zapewniają bezpieczną dla zlęknionego człowieczego umysłu interpretację rzeczywistości. Są ona iluzją, bo całości nie jest w stanie ogarnąć żadna z nich. Są też stabilizatorami systemowymi i są potrzebne.

Wałkowałem temat wiele razy. Dziecko w wieku 5 lat słucha się nakazów rodziców, zaś mentalne dziecko w wieku lat 25 czy nawet 105 słucha się ideologii, religii, społeczeństwa. To bardzo proste i jednocześnie trudne do pojęcia. Ja nie klękam ani przed Marxem ani przed Korwinem. Ponieważ posłuszeństwo dobre jest dla dzieci, a klęczenie – dla niewolników. A Ty?

22310179_1583558915040684_3344778516953437846_n

Dalej: bardzo ważne jest zrozumienie, że duchowość nie może służyć usprawiedliwianiu słabości ani bierności. W tym świecie trzeba o wszystko walczyć. Jeśli nie zawalczysz o szacunek, o wolność, to inni będą rządzili Twoim życiem, i co oczywiste – będą Tobą pomiatali. A Ty najczęściej dorobisz sobie do tego ideologię. Że Bóg Cię doświadcza czy testuje Twoją wiarę. Że to karma, np z poprzednich żyć, i musi się ona wypełnić czy też wypalić. Lub że tak zdobywasz życiowe doświadczenia, punkty na kolejne inkarnacje. Lub że ludzie są Twoim lustrem.

To jest planeta zwierząt i rządzą nią zwierzęce zasady, czyli wspomniana wyżej mało świadoma natura. Ludzie są po prostu skurwiali i często będą wchodzić Ci w drogę. Gdy widzą silniejszego, to w żałosny sposób przymilają się, liżą dupę. A gdy widzą słabość – wtedy wbijają szpilę. Więc zamiast zastanawiać się czy to jakaś karma, czy jakim lustrem był dla Ciebie ten dupek.. po prostu przyjeb mu w ryj. Gdy naprawdę trzeba i nie ma wyboru – zabij. Lub w inny, równie zdecydowany sposób broń się. Ale nie usprawiedliwiaj swojej bierności i ignorancji duchowością czy prawami świata. Nie po to one zostały stworzone, byś był ofiarą. Świat raczej „zjada” bierne ofiary, i żadne karmy nie karmy ani lustra go nie obchodzą.

gallery_1497569398_408701

Czy duchowość wyklucza bogactwo? O pieniądzu słów kilka

Ciekawe jest podejście różnych odłamów duchowości do bogactwa. I klasyczne religie, i wiele form ezoteryki uważają, że pieniądze i bogactwo są złe, grzeszne. Prawda jest zgoła inna. To, co masz w rękach, zależy od tego, co masz w swojej głowie. Czyli od emocji, myśli, energii. Jeśli są pozytywne, to pieniądz robi się „sam z siebie„. No i skoro pieniądza nie ma, to ludzie go sobie obrzydzają, nazywając go grzesznym. To odwieczne prawo ludzkiej psychiki. Z czego skwapliwie korzysta każda elita od początków istnienia świata. Sojusz tronu z ołtarzem jest stary jak świat, i zawsze powtarzana jest śpiewka o grzeszności bogactwa i uwielbieniu biedy przez boga.

Jest to znacznie szersza tendencja. Bo Ci pseudo-uduchowieni obrzydzają i uznają za grzeszny także: seks, technologię, cywilizację. Postulują oni likwidacje pieniądza, powrót do wymiany barterowej, destrukcję cywilizacji i zamieszkanie w jakichś plemiennych chatkach z patyków i gówna. Bo było „eko” i „bio„. Trudno mi nawet komentować takie niedorzeczne i destrukcyjne pomysły. Przecież to jest cofnięcie się i to przynajmniej do realiów starożytnych Sumerów lub dawniejszych. Cały rozwój, nawet ten minimalny który mamy teraz, zostałby zaprzepaszczony.

przyszlosc ziemi i cywilizacji technicznej

Teraz możesz przeczytać o medytacji w internecie, możesz zamieszkać z partnerem bez ślubu, i nie umrzesz na banalną infekcję czy wyrostek. Bo jest cywilizacja. Zauważcie – takie pomysły jak te powyższe, to powrót ludzkości do jeszcze większego przywiązania do realiów pierwotnych. Czyli de facto jej zezwierzęcenie, większe nawet niż jest teraz. Bo pomimo wszystko, jakiś tam rozwój ludzkości się dokonał. Szczególnie przyspieszył on w XIX (19) wieku, wraz z rozwojem technologii. Przecież nauka, technologia, kultura, sztuka, etyka, wartości – mają jeden podstawowy cel: wyrwać ludzkość z uzależnienia od sfery nieświadomości.

To samo powinna czynić duchowość, która też jest wzbiciem się ponad pierwotną naturę – bo zwierzęta jej nie wykształciły. Uważam, że powrotu do realiów kamienia łupanego nie będzie. Cywilizacja i technologia mają swoje wady i ograniczenia, ale z drugiej strony, umożliwiają rozwój. Jest prosta zasada, której owi pseud-duchowi ludzie nie rozumieją. Im większy poziom technologii i bogactwa, tym lepsza mentalność, tym większa wrażliwość i uduchowienie. Dlatego gloryfikowanie biedy i obrzydzanie cywilizacji poprzez nauki duchowe, uważam za pomysł wręcz szatański.

O tych zagadnieniach pisałem w poniższym felietonie:
Robotyzacja, cywilizacja, mentalność i duchowość. Nadchodzące wielkie zmiany

1470916736_m9qcvn_600

W duchowości ważna jest też psychologia

W prawdziwej duchowości ważna jest psychologia. A więc znajomość praw podług których działa umysł, ego, podświadomość. Jednak trzeba wyjść poza klasyczną, akademicką psychologię, ponieważ oparta jest ona o doktrynę redukcjonistyczną (racjonalizm, sceptycyzm). Poznajesz wtedy, że ludzkie jestestwo jest w wiecznym konflikcie, dysharmonii. Tak zostaliśmy stworzeni i powoduje to ogromne, globalne problemy. Umysł jest kaleką strukturą, ma bardzo małą moc obliczeniową, tak wielu rzeczy nie rozumie. Wciąż wpada w swoje pułapki (m.in. ideologie, religie itp).

Umysł wszystko komplikuje, wciąż szuka problemów (ma trzy nowe problemy na każde rozwiązanie starego problemu). Ponadto umysł przeładowany jest lękiem. Wydaje się on być wręcz stworzony z lęku. Najsilniejsze ludzkie lęki to lęk przetrwania (powoduje ogrom zła – pisałem o tych prawach duchowych TUTAJ). Jak i lęk przed społecznym ostracyzmem, bo dawniej buntowników zabijano, albo skazywano na wygnanie i tułaczkę. Ten lek związany jest więc z niechęcią do samodzielnego myślenia i jest jednym z czynników pchających ludzi w toksyczne związki z doktrynami politycznymi czy religijnymi.

duchowość (4)

Ludzkie ego z kolei wciąż nie jest zaspokojone. Gdy coś osiągnie lub dostanie, zdobędzie, kupi – to człowiek prowadzony bezwiednie przez swoje ego, czuje chwilową ekscytację. Kupił samochód, to wymarzone auto z salonu. Błysk blachy, zapach skóry, ta prędkość (110 km/h na polskich drogach..) i TA ZAZDROŚĆ sąsiadów. Ten status społeczny – przecież jesteś kimś. Przypomnij sobie, ile taki stan uniesienia trwał? Tydzień? Może dwa? Rzadko kiedy dłużej. Potem stan ekscytacji mija, a wraca powszedniość. Ego zaraz zaczyna szukać nowego celu do spełnienia.

Po dwóch latach masz tak naprawdę dość tego poczciwego autka. Dostałeś w międzyczasie jakąś podwyżkę. Myślisz by brać częściej nadgodziny i może jakiś mały kredyt. Bo choć stare auto działa bez zarzutu, Ty chciałbyś nowe, droższe i lepsze auto. Na tym ta gonitwa ego polega. Szczęście czeka tuż tuż, niczym w tej piosence – „A kto wie czy za rogiem nie czeka anioł z Bogiem„. Tylko spełnij kolejną zachciankę, zdobądź kolejną rzecz. Bo przecież – znowu piosenka – „Nie chodzi o to by złapać króliczka, ale by gonić go, ale by gonić go, ale by gonić go„.

1470167459_es3dzq_600

Czy duchowość zapewni szczęście?

I tak mija całe życie. A szczęścia jak nie było tak nie ma. Były tylko kolejne i kolejne cele do osiągnięcia. Jest to mechanizm, który ma realizować programy pierwotnej natury – czyli to, co pisałem powyżej. Taka wieczna pogoń za fatamorgana sprawia, że jest ekspansja gatunku, jest zdobywanie nowych terytoriów, jest rozmnażanie, jest konkurencja i przetrwanie najsilniejszych. Ego to program natury, tak samo jak społeczeństwo. I to dlatego ego nas unieszczęśliwia. Bo człowiek szczęśliwy jest mało ekspansywny. Filozofuje sobie, zadowoli się tym, co ma. Nie pójdzie na wojnę, nie będzie rywalizował, rzadziej będzie chciał się rozmnażać. Jest to więc zagrożenie dla natury.

Z psychologii wiadomo także, że traumy przechodzą z pokolenia na pokolenie. Nieszczęśliwe i zapijaczone pokolenie, płodzi kolejne nieszczęśliwe i zapijaczone pokolenie. I trwa to od zarania dziejów. Największą traumą jest oczywiście uwięzienie ludzkiego ducha w słabym i niestabilnym ciele. W zdradliwej i niepewnej materii. O tym mówił Carl Gustav Jung w swojej psychologii głębi, o tym mówili także gnostycy. Podsumowałem te i inne zagadnienia TUTAJ, w kolejnym felietonie o duchowości.

przeszlosc-cytaty

Ludzki duch wydaje się być niekompatybilny z fizycznością tej planety, więc robi wszystko, by się z więzienia materii uwolnić. Stąd bierze się przemoc, autodestrukcja, złe odżywianie, narkomania i inne destrukcyjne ludzkie zachowania. Duch ludzki nie może się w pełni przejawiać – np poprzez te nakazy społeczeństwa, które opisałem, więc chce się stąd wyrwać.

Podsumowując: duchowość dotyczy rzeczy całkiem przyziemnych i oczywistych. Nie powinna skupiać się tylko na medytacjach czy new age’owym bujaniu w obłokach. I przede wszystkim, nie powinno się używać nauk duchowych, by usprawiedliwiać bierność, mentalność ofiary, przemoc. Zdaję sobie sprawę, że to co opisałem w tym artykule, to ledwie wierzchołek góry lodowej. Dochodzi szereg innych zagadnień, jak postępujące przemiany światowe, polaryzacja archetypów płci i stłumienie mocy pierwiastka żeńskiego, mentalne kastrowanie mężćzyzn, i ogrom innych tematów. Szukaj więc dalej, także na mojej stronie 🙂

Autor: Jarek Kefir

Hej! Podobał Ci się ten artykuł? 🙂 Moim celem jest zwiększanie poziomu świadomości u Ciebie i u innych Czytelników. Im większa świadomość, tym szybciej nastąpią krajowe jak i globalne przemiany, bo prawdziwa rewolucja to ta wychodząca od zwykłych ludzi. Dzięki dobrowolnym darowiznom mogę zachować niezależność i pisać o tym, co ukrywane i zakazane przez władze.

Niezależne media nie mają milionowych dochodów z prenumerat. W  dobie dominacji globalnych gigantów manipulacji musimy radzić sobie sami. Koszt utrzymania mojej strony na serwerze WordPress to równo 199 dolarów rocznie, do tego dochodzą też inne koszta. Moja działalność zależy m.in. od Twojego wsparcia. Polepszenie naszej mentalności i ewolucja ludzkości jest też w Twoich rękach. Link z informacją jak wesprzeć moje publikacje i demaskacje, tutaj: https://jarek-kefir.org/wsparcie/

  

Strefa TABU [+18] Społeczeństwo i rodzice Ci tego nie powiedzieli.. Dobrze gdybyś to wiedział

Czy na pewno rodzina jest największą wartością?

Zewsząd mówi się nam, że rodzina jest najwyższą wartością. W pewnym sensie tak jest. Jest najwyższą wartością dla natury. Bo umożliwia ona rozmnażanie i przetrwanie gatunku, a więc toczenie się koła życia. Rodzina i związane z nią społeczne oprogramowanie (monogamia, konserwatyzm, patriarchat, hierarchizm) choć destrukcyjne dla jednostki i jej wolności, umożliwia homeostazę systemu. Umożliwia pewną społeczną równowagę. Rodzina, choć pozbawia wolności jednostki, umożliwia trwanie społeczeństwa.

Wg mnie istnieje też druga strona medalu. Dziecko przychodząc na świat i żyjąc na nim, otrzymuje trzy rodzaje traum. Pierwszy to traumy rodowe, typowe dla pojedynczych rodziców. Np prababcia, która na wojnie straciła miłość życia, swoją bratnią duszę, i po niej musiała wyjść za mąż za pierwszego lepszego, który ją źle traktował. Drugi rodzaj traum to traumy związane z narodem. Polska pod tym względem jest absolutnym rekordzistą i ewenementem na skalę Europy.

Związane są one nie tylko z rozbiorami, głupimi i niepotrzebnymi powstaniami, z dwiema wojnami, z komuną i bagnem po 1989 roku. Związane są też z mentalnością – pańszczyźniane niewolnictwo, katolicki konserwatyzm, homo soviecticus z PRL. Ponad 25 lat błędów i wypaczeń kapitalizmu i biedy, dołożyło kolejną cegiełkę. Stworzyło to mentalność-potworka, istny węzeł gordyjski. Przecież nawet w Ameryce Południowej ludzie cieszą się życiem i mają luzackie podejście np do seksualności. A u nich katolicyzm jest w jeszcze gorszej wersji niż u nas.

Ludzkość która upadła..

Trzeci rodzaj traum to traumy globalne, wspólne dla całej ludzkości. Należy do nich np poród. Traumą dla dziecka jest też to, że powstało z wpadki, z przymusu (społecznego, rodzinnego), ze strachu (przed tykającym zegarem biologicznym) lub z poczucia niespełnienia w związku. W krajach naszego kręgu kulturowego gdzieś 90% ciąż to wpadki, pomimo antykoncepcji. Rodzic odczuwa wtedy podświadomą niechęć lub wręcz nienawiść do dziecka. Miała być młodość, drugs, sex, rock ‚n’ roll, a tu trzeba pracować na dwa etaty, przewijać pieluchy i nie ma nawet chwili dla siebie.

Jednym słowem – to od rodziców i od tego co wsadzili dziecku do głowy zależy, czy swoje pierwsze dorosłe kroki skieruje na giełdę, by uczyć się inwestować i zarabiać gruby pieniądz, czy do.. psychiatry. No, większość swe pierwsze kroki dorosłości kieruje po prostu do urzędu pracy. A potem do banku po kredyt, by wieść egzystencję styranego ojca rodziny czy matki Polki. Dobrze wyjaśnili to Robert T. Kiyosaki i Sharon L. Lechter w książce „Biedny ojciec, bogaty ojciec„, którą właśnie czytam. Wyróżnili oni cztery programy – kwadranty – przekazywane dzieciom, w kontekście pieniądza: pracownika, samozatrudnionego, właściciela biznesu i inwestora.

Wydaje się więc, że większość tego, co dał nam RÓD (RODzina, naRÓD itp) to same problemy. Traumy, lęki, kompleksy, z którymi musimy zmierzać się większą część dorosłości. Dali nam życie, ale jednocześnie, metaforycznie, zaraz po urodzeniu położyli nas do „trumny„. Warto się teraz poważnie zastanowić, czy na pewno chcesz temu RODowi służyć. Czyli żyć tak jak wszyscy – drzewo, dom, syn i córka. Oddawać mu cały czas, pieniądze i energię. Gdy ma się tę wiedzę, to te wszystkie sprawy i pragnienia wydają się tak małe i rozpaczliwie bezsensowne. Zastanów się – ile Ci dano, a ile też zabrano? Czy świat, społeczeństwo, rodzina, naród – uczynili Cię człowiekiem zamożnym, pełnym wiedzy, szczęśliwym, byś teraz im służył całym sobą, tracą wolność i.. siebie?

Ludzie stają się dorośli, ale nie stają się prawdziwie dojrzali

Wiemy, że ludzie żyjąc i dorastając, nie dostają instrukcji obsługi życia. Ile lekcji o psychologii, relacjach czy seksualności jest w szkołach? A nawet jeśli otrzymują jakąś instrukcje obsługi życia, to jest ona fałszywa. No, może nie fałszywa.. Ale mająca za zadanie sprawić, byś był po prostu uległym trybikiem systemu. Byś pracował na rzecz społecznych struktur, był taki jak wszyscy, nic nie kwestionował i nie zadawał zbędnych pytań. Jest to logika zbiorowej psychozy, społecznej paranoi w której ludzkość tkwi. Społeczeństwo jest więc trupem. Z drugiej strony, jest to.. potrzebne, by ta cała struktura trwała, by była cywilizacja, medycyna, by był chociaż ten minimalny rozwój.

Jednym z problemów naszego świata jest fakt, że ludzie stają się dorośli, ale nie stają się dojrzali. W wyniku traum, rozwój emocjonalny zdecydowanej większości ludzi zatrzymał się na wieku pięciu, dziesięciu, a najczęściej – tych piętnastu lat. Czasami przybiera to formę ekstremalną. Np według psychologii, osoba chora na borderline ma emocjonalność dwu- czy trzyletniego dziecka. Zresztą, studiowałem długo naturę zjawiska borderline – zachwycającego i przerażającego, niczym lwica na polowaniu. Ogromna większość ludzi przejawia przynajmniej kilka wzorców reakcji typowych dla borderline.

Szczególnie widać to w związkach. Mówi się, że taka natura, kobieca czy męska natura, i cóż z tym zrobić. Nie, nie zgadzam się – to nie jest ani kobieca ani męska natura. Fochy o nic, oczekiwanie że partner się domyśli, zaborczość, sceny zazdrości, grożenie odejściem, ciche dni, kontrolowanie, chęć bycia mądrzejszym, chęć posiadania ostatniego słowa, zmienianie na siłę, naciskanie na głupoty – to nie jest natura dojrzałej osoby. To natura mentalnego dziecka, które nigdy nie dojrzało, choć jego ciało może mieć 18, 30 czy 80 lat. O tych przywarach kobiet i mężczyzn stworzono miliony anegdot, dowcipów, memów, ale praktycznie nikt nie dotarł do sedna sprawy. Nawet od psychologa tego nie usłyszysz.

Więc są to reakcje dziecka, nieświadomie powielane w dorosłym życiu. Dzieci płodzą dzieci, biorą śluby, kredyty, tworzą społeczeństwo uważające się za poważne i odpowiedzialne. Jaki jest tego rezultat? Wszyscy widzimy 😉 Inna kwestia to fakt, że dziecko musi się słuchać. Nie ważne czy ma lat 5 czy 45. W wieku pięciu lat, wiadomo – dziecko słucha się rodziców i nauczycieli. Zaś mentalne dziecko w dorosłym ciele, także musi się słuchać. Słucha się więc ideologii, religii, partii. Jest posłuszne wobec społeczeństwa, które dyktuje mu to co ma robić, jaki ma być, jak się realizować. Jak i jest posłuszne np wobec rodziny, która dalej ingeruje w jego życie, czy wobec teściów.

Mentalne dziecko w ciele dorosłego słucha się ideologii, religii i społeczeństwa

Napisałem wiele artykułów odnośnie psychopatologii ideologii czy religii. Pewnie wielu z Was je już czytała. Nowe spojrzenie na to to fakt, że jest to kolejny przejaw.. posłuszeństwa dziecka, zamkniętego w dorosłym ciele. Często rolę rodzica grożącego palcem pełni bóg. Bóg wymyślony przez ludzkość, ten surowy, konserwatywny, nakazujący i zakazujący – ma bardzo wiele psychologicznych cech ziemskich rodziców. Niektórzy psychologowie zauważyli to zjawisko i je opisali. Inaczej: bogowie wymyśleni przez ludzkość, to globalna projekcja cech rodzicielskich. Zresztą.. Przeczytajcie koran lub Stary Testament. Ktoś podliczył, że bóg jahve w ST zabił 11 milionów ludzi, i wypisał jego wszystkie złe cechy. Pokrywały się one niemal idealnie z przywarami człowieczymi.

Czasami podświadomą projekcją rodzica jest Ryszard Petru czy Jarosław Kaczyński. Tudzież Rothbard, Korwin czy Marx. I znowu: jest to mechanizm potrzebny. Dziecko musi się słuchać i koniec. Bo np bez sztywnego szablonu doktryny nie poradzi sobie z myśleniem, nie zrozumie nawet w tym minimalnym stopniu świata. I dodatkowo będzie bardzo zlęknione tym, że świat jest taki niezbadany, wielowymiarowy i sprzeczny. Że życie pełne jest szokującej ironii. A ideologia, religia czy inna doktryna to zapewnia. Systematyzuje, coś tam minimalnie tłumaczy i uspokaja dziecięcy umysł. Cóż by było, gdyby te mechanizmy stabilizacyjne nie istniały?

Człowiek stanowi biologiczny paradoks, ewenement..

Cytuję: „Człowiek stanowi biologiczny paradoks. Świadomość wyewoluowała u ludzi przesadnie i przez to nie jesteśmy w stanie funkcjonować normalnie tak jak inne zwierzęta: otrzymaliśmy więcej niż jesteśmy w stanie unieść. Pragniemy żyć, a przez to jak ewoluowaliśmy, jako jedyny gatunek wiemy, że naszym przeznaczeniem jest umrzeć; jesteśmy w stanie analizować przeszłość i przyszłość, sytuację naszą i innych; oczekujemy sprawiedliwości i sensu w świecie, w którym sprawiedliwości i sensu nie ma.

Czyni to życia przytomnie myślących ludzi tragediami. Mamy pragnienia oraz potrzeby duchowe, których rzeczywistość nie jest w stanie zaspokoić i nasz gatunek istnieje jeszcze tylko dlatego, że aby uciekać od wiedzy o tym jaka ta rzeczywistość jest, większość ludzi uczy się wbrew własnej naturze ograniczać w sztuczny sposób zawartość swoich świadomości. Cała ludzka egzystencja jest obecnie oplątana siecią mechanizmów obronnych temu służących, społecznych i indywidualnych, które zaobserwować możemy w naszych codziennych oklepanych schematach zachowań.”
~Peter Wessel Zapff

Ludzki duch uwięziony w materii, na trudnej planecie, w słabym ciele

Wróćmy jeszcze do traum globalnych, przekazywanych zaraz po narodzinach. Jedną z największych traum i zarazem największych problemów, jest opisany przez gnostyków i przez psychologię głębi konflikt ducha z ciałem. Ludzki duch szaleje i wścieka się, ponieważ uwięziony jest w niepewnej, niestabilnej materii. No nie oszukujmy się – w kalekim ciele, które może zapaść w każdej chwili na 10.000 znanych medycynie chorób. W ciele które tak szybko się starzeje i któremu praktycznie wszystko szkodzi. Bo i wegetarianizm, i diety z mięsem mają swoje poważne mankamenty. Szkodzi nam wszystko – i stąd pochodzą te rozbieżności w dietetyce i badaniach. Tysiące badań potwierdza szkodliwość wegetarianizmu, i kolejne tysiące potwierdza szkodliwość mięsa.

I większość tych badań jest prawdziwa. Jedząc mięso wprowadzasz do organizmu toksyny i tzw niskie energie. Mięso gnije w jelitach, zaburza niektóre funkcje trawienne, zakwasza organizm. Z kolei gdy mięsa nie jesz, spada poziom żelaza, ferrytyny, pogarsza się krew, są niedobory witaminy B12, organizm narażony jest na nowotwory, np trzustki. To ledwie wierzchołek góry lodowej, bo takich mankamentów jest całe mnóstwo. Przykładowo – tylko człowiek i świnka morska z ssaków nie produkuje witaminy C. Ludzki organizm zaprzestaje produkcji własnych antyoksydantów koło 25 roku życia. I takich przykładów można mnożyć bez liku.

Materia, w tym ludzkie ciało, jest więc krucha, słaba, ulega szybko różnym formom niszczenia (entropii), jest zdradliwa i niepewna. Jak cały świat, jak życie. Duch ludzki więc szaleje i pragnie się.. uwolnić z więzienia, jakim jest dla niego kruche i niedoskonałe ludzkie ciało. Stąd bierze się ogrom zachowań autodestrukcyjnych. Np nałogi, złe odżywianie, samobójstwa. Stąd też bierze się przemoc. Zauważmy, że przemoc na Ziemi jest szczególnie nasilona wobec tych istot, które pod względem archetypowym są najbliżej pierwiastka ciała / materii. Czyli dzieci, kobiet, wrażliwych mężczyzn i zwierząt.

Znalazło to odbicie w starożytnym micie o Lucyferze. Lucyfer, widząc niedoskonałość świata materii, wypowiedział służbę jahve. Jego słynne słowa to: „Non Serviam” (tłum. Nie będę służył). Jahve chciał mieć po prostu swoją ziemską armię głupoli i niewolników. Lucyfer, jako niosący światłość, nie chciał się na to zgodzić, zszedł więc do podziemi. Mit o Lucyferze ma oczywiście odbicie w ludzkiej psychologii. Dobrze opisała to Farida Sorana na stronie CiemnaNoc.pl. Z kolei ja połączyłem wiedzę, którą przekazuje Farida, z teozofią Vadima Zelanda. Który też opisał prawa rządzące światem, ale te bardziej „numeryczne„, techniczne.

Szczerze polecam zapoznanie się z jego filozofią. W ogromnym skrócie opisał on prawa natury / świata:

-marzenia się nie spełniają jeśli nacechowane są silnym pragnieniem i lękiem. Z kolei silna nienawiść i silny lęk jak na złość przyciąga to, czego nienawidzimy lub czego się lękamy;
-dlatego bogaci bogacą się jeszcze bardziej, a biedni biednieją. I nie chodzi tylko o pieniądze, ale wszelkie inne dobra, wartości i zasoby;
-pozytywne emocje i myśli materializują się w fizyczności. W postaci bogactwa, szczęśliwych zbiegów okoliczności, oddanych przyjaciół, dobrego partnera. Wtedy pieniądz robi się sam, niemal z powietrza, a w życiu wszystko się układa. I odwrotnie – złe myśli, złe emocje generują biedę i złe wydarzenia;
-stąd często jest tak, że niegodziwcy, złoczyńcy, kapitaliści i inne typy spod ciemnej gwiazdy nie tylko są bezkarni, ale odnoszą sukces za sukcesem. I nie mają całego szeregu złych zbiegów okoliczności. Ponieważ oni kochają świat, mają pozytywne emocje i myśli. Z kolei ludzie dobrzy, ale zlęknieni, z poczuciem obowiązku i winy, z niespełnionymi pragnieniami – wpadają w tzw „pętlę przechwytu„. Czyli z biegiem czasu stają się coraz bardziej biedni, niespełnieni i nieszczęśliwi. To pogarsza ich myśli i emocje, i koło pętli przechwytu się zamyka. Wydaje się wręcz, że dosłownie cały świat się na nich uwziął. Nawet ten autobus rano ucieka im dosłownie sprzed nosa;
-życie na Ziemi opiera się o twory zwane wahadłami. Wahadła to świadomości zbiorowe, np ideologii, religii, zespołów muzycznych, drużyn sportowych. Wahadłem jest też np las, kontynent, kolonia bakterii czy ludzki organizm. Niektóre wahadła wpływają na podświadomość ludzi, by rozniecać energię konfliktów, rozdrażniać. Głównym celem ich wszystkich jest przechwycenie chociaż małej części energii i… I nie wiadomo co one dalej z nią robią i „komu” ją przekazują.

Wyrodna i nie rozumiejąca nas matka natura

Wg Zelanda, prawa natury są niewzruszone i olewcze. Nie rozumieją one delikatności i zawiłości relacji międzyludzkich. Wydaje się, że działają one na oślep. Nie rozumieją one pojęć dobra i zła – karzą i nagradzają na oślep. Stąd właśnie ten paradoks szczęścia u zabijaki i drania, jak i wiecznego pecha u zlęknionego wrażliwca. Planeta Ziemia wydaje się mieć matrycę zwierzęcą. Dobrze radzi sobie z regulacją świata zwierząt. Wiadomo – jebanie, rozmnażanie niczym króliki, walka każdego z każdym i agresja, mające zapewnić przetrwanie najsilniejszych genów.

Z kolei ze światem ludzkim te prawa sobie zupełnie nie radzą. U zwierząt umożliwiają one przeżycie osobnikom zdrowym i silnym. U ludzi skutkują rządami i rozwojem największych skurwysynów. Człowiek dobry filozofuje, zastanawia się jak by tu żyć dobrze, na poziomie, w zgodzie. Stąd te prawa natury rozpoznają takiego człowieka jako zagrożenie dla realizacji swoich programów rozrodczości, zmienności genetycznej i walki o byt.

Jesteśmy niekompatybilni ze zwierzęcą matrycą tej planety, jakby „nie z tego świata„. Ogrom ludzi czuje to, że nie jest stąd. I dalej – ludzki duch jest niekompatybilny z kruchym ziemskim ciałem i ze słabym i niewydolnym umysłem. Wielu ezoteryków i gnostyków słusznie zwraca uwagę na umysł. Że ma on małą moc obliczeniową. Że jest skoncentrowany na lękach, szukaniu problemów, komplikowaniu wszystkiego.  Jak i na walce i szukaniu przysłowiowego guza. Że jest zaprogramowany właśnie tak, jak zaprogramowana jest natura planety – czyli zwierzęco.

Niewielu z nich zauważa, że ludzki duch wydaje się nie pasować i do ciała, i do umysłu. Duch czuje się więc uwięziony w ciele, jak i czuje się nękany przez umysł. Świat uniemożliwia lub bardzo ogranicza przejawianie się duchowi. Bo zamiast radości, pokus i grzeszków świata materialnego, zmusza się nas do posłuszeństwa, do ciężkiej pracy, do płodzenia dzieci. Zmusza się nas do oddania całej energii, czasu i pieniędzy na rzecz służby strukturom społecznym. Zabrania się nam posiadania hobby, pasji, własnego zdania, własnego pomysłu na życie. To rodzi ogromny konflikt ducha z umysłem i ciałem. Zauważył to i Vadim Zeland, i doktryna psychologii głębi. Tylko inaczej to opisali.

Oczywiście, nie jest tak źle 😉 Można nauczyć się „prześlizgiwać” na ulicy gdzie szaleją pijani kierowcy, czy można też nauczyć się pływać w morzu pełnym rekinów. Czyli można wykorzystać i nagiąć te prawa na swoją korzyść. Wiele razy to opisywałem. Łatwo powiedzieć, a ciężej wcielić w czyn, zwłaszcza z tym RODowym bagażem z Polski 😉

Autor: Jarek Kefir

Hej Kochani! 🙂 Każdy komu zależy na przekazywaniu dalej niezależnych i niecenzurowanych informacji, może dołożyć swoją cegiełkę. Dzięki darowiznom jestem niezależny od partii, ideologii, religii, koncernów itp. Moja działalność zależy m.in. od Waszego wsparcia. Jest to też pewna forma wyrównania energii. Link z informacją tutaj: https://jarek-kefir.org/wsparcie/